พบูถึงบางอ้อ เธอรินบรั่นดีให้อาเชอร์ แล้วก็หันไปกระเทาะน้ำแข็งต่อ เผื่อมีลูกค้ารายอื่นจะได้ไม่ต้องรีบร้อน
“วันนี้เธอได้ทิปน้อยจังเลย” โหลทิปตรงหน้าพบูมีแบงก์ดอลลาร์เก่าๆ แค่แบงก์เดียว พบูหันมาแสยะยิ้มให้ แล้วก็แถมด้วยการตวัดตาใส่อีกครั้ง
“เพราะใครละคะ” เธอพึมพำได้ยินแค่ตัวเอง
เพราะอาเชอร์วนเวียนอยู่ใกล้ๆ ลูกค้าชีกอของเธอก็เริ่มหายไป ไม่มีใครเปย์หนักเหมือนเขากับอีริคด้วย
“วันนี้พกสตางค์มาด้วยนะ ฉันให้ทิปเธอเองก็ได้ แต่มีข้อแม้...” ตอนแรกพบูหูผึ่ง แต่พอคำพูดของอาเชอร์หลุดออกมา เธอก็เลิกสนใจ ผู้ชายคนนี้ไม่มีทางให้เธอฟรีๆ เขาต้องมีข้อเรียกร้องที่อันตรายกับเธออย่างแน่นอน
“สนใจมั้ย?” อาเชอร์ลองแหย็บๆ อีกครั้ง
“ไม่!!” พบูหันมาตอบ แล้วก็ต้องเม้มปาก
แบงก์ห้าดอลลาร์วางตรงหน้าอเชอร์เป็นปึก เขาไม่ได้พูดเล่น แต่เธอก็ผวากับการเข้าใกล้เขาไปแล้ว
“ห้ามยิ้มหวานให้ลูกค้ารายอื่นนอกจากฉัน ห้ามมองลูกค้า
