กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์ Ep.4
1327 คำ
ตุบ!
"เงียบค่ะ! วันนี้พอแค่นี้"
กุกกัก!
พรึ่บ!
"ส่วนเธอ ขนิษฐาตามอาจารย์มาที่ห้องทำงาน...."
"เคท ฉันว่าที่อาจารย์เรียกให้ตามไปต้องเป็นเรื่องเมื่อวานแน่ๆเลย" พลอยใสมีน้ำเสียงเป็นกังวล
"ก็คงเป็นอย่างนั้น"
"งั้นให้ฉันไปด้วยมั้ย เดี๋ยวฉันอธิบายให้อาจารย์เอง"
"นั่นสิ ฉันก็จะไปด้วย"
"ไม่ต้อง" เคทห้าม
"แต่ว่า...."
"ไปรอที่คาเฟ่กันก่อน"
"แต่ว่าเรื่องนี้ฉันเป็น...."
"ฉันจะตามไปทีหลัง" เคทไม่ได้ฟังที่พลอยใสหรือหลินพูด เธอเก็บของเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากห้องเรียนทันที
ตลอดระยะทางที่เธอเดินนั้นมีทั้งรุ่นพี่หรือแม้กระทั่งรุ่นเดียวกันก็มองเธอ ก่อนจะหันไปซุบซิบกัน แต่เคทก็ไม่ได้สนใจ เพราะตั้งแต่ที่คลิปนั้นถูกเผยแพร่ก็มีเพื่อนหลายคนเข้ามาถามเธอในเรื่องนี้ แต่ก็มีหลินกับพลอยใสที่พูดให้เธอ
หึ! ไร้สาระกันจริงๆ
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก
แกร๊ก!
"ขออนุญาตค่ะ"
"มาแล้วเหรอขนิษฐา"
"อาจารย์มีเรื่องอะไรกับ..."
"ในฐานะที่อาจารย์เป็นที่ปรึกษาให้กับพวกเธอ เรื่องคลิปนั้นเธอเป็นคนเริ่มก่อนใช่มั้ย?"
"ไม่ใช่ค่ะ"
"เรื่องมันเป็นยังไง ทางนั้นเขาพูดมาว่าเราเป็นคนเริ่มก่อน...."
เคทตัดสินใจเล่าให้อาจารย์ที่ปรึกษาของเธอฟัง เพราะเธอไม่อยากมีปัญหา.....
...............................
Cheesecake café
พรึ่บ!
"เป็นยังไงบ้างเคท"
"นั่นสิ ฉันกับพลอยใสเป็นห่วงเธอมากเลยนะ"
ตอนนี้เคทก็เข้ามาในร้านคาเฟ่แถวมหาลัยของเธอแล้วหลังจากที่นัดกับสองคนนั้นไว้และไม่รู้ทำไมเธอต้องมาตามนัดก็ไม่รู้เหมือนกัน หึ!
"พูดตามความจริง" ฉันบอกทั้งสองคนที่ทำหน้าเป็นห่วงไป
"หวังว่าอาจารย์จะเชื่อนะ เฮ้อออ...ฉันจะไปพูดด้วยก็ไม่ยอม ดื้อจริงๆเลยเคท" หลินพูด
"เราเลิกคุยเรื่องเครียดๆกันดีกว่า ฉันสั่งน้ำเย็ยๆให้เธอแล้วนะเคท"
"มิ้นท์ช็อคโก้ครีมลาเต้ได้แล้วค่ะ"
"......"
"ของเธอ ฉันสั่งให้แล้ว ^_^"
"ทำไมถึงสั่ง?"
"อ่อ ฉันก็ชอบกินเหมือนกันนะ ก็เลยสั่งน้ำนี้มาหรือว่าเธอไม่ชอบงั้นเหรอ"
"เปล่า"
"เฮ้อออ...หลังจากที่ผ่านไปแต่วันเดียว เดี๋ยวนี้เวลาเดินไปไหนก็มีแต่คนมองแฮะว่ามั้ย?" หลินพูด
"เพราะฉันแท้ๆเลย ซุ่มซ่ามจริงๆ ขอโทษพวกเธอด้วยนะ...."
"เรื่องผ่านไปแล้ว ไม่ต้องเก็บมาใส่ใจ"
"อื้ม จริงด้วยสินะ ^_^"
"กินเสร็จแล้วเราจะไปไหนกันต่อดีอ่ะ"
"ฉันไม่ว่างอ่ะ โทษทีนะพลอยใส"
"แล้วเคทล่ะ"
"เหมือนกัน"
"แย่จังแฮะ งั้นไม่เป็นไรไว้วันหลังเราค่อยไปเที่ยวด้วยกันก็ได้ อ่อ งั้นเรามาแลกไลน์กันเถอะ"
"จริงด้วย"
เราทั้งสามคนต่างยกโทรศัพท์ขึ้นมา และหน้าจอตรงหน้าของพลอยใสทำให้เคทถึงกับชะงักลงทันที ก่อนจะหันไปมองร่างบางที่ยังคงยิ้มแย้มอย่างร่าเริง
"มีอะไรหรือเปล่าเคท"
"เปล่า"
...............................
Red Pub
ตึก...ตึก...ตึก
"อ้าว! มาแล้วเหรอเรา"
"ขอโทษที่มาสายค่ะ"
"ไม่เป็นไร เข้าไปเปลี่ยนชุดก่อน"
"ค่ะ"
ตอนนี้เคทก็มาถึงที่ทำงานของเธอแล้วนั่นก็คือเรดผับ ซึ่งเธอได้มาสมัครก่อนหน้านี้และเขาก็รับเข้าทำงาน เพราะขาดคนพอดี ตำแหน่งของเธอก็คือเด็กเสิร์ฟ
Red Pub เป็นผับที่เพิ่งเปิดใหม่ได้ไม่นาน แต่เป็นที่นิยมมากเท่าๆกับเคผับที่อยู่อีกที่หนึ่ง และเหตุผลที่เธอเลือกมาสมัครที่นี่ก็เพราะใกล้คอนโดและมหาลัยรวมถึงร้านหนังสือที่เธอทำงานอยู่เท่านั้นเอง
"มาแล้วเหรอหลิน"
"ค่ะ งั้นเดี๋ยวหลินเข้าไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ"
แกร๊ก!
"เคท/เธอ"
"ทำงานที่นี่เหรอ!"
"อืม เธอ..."
"เหมือนกัน แต่ทำไมฉันไม่เคยเห็นเธอเลยล่ะ หรือว่าเป็นเด็กใหม่ที่พี่เบียร์พูดถึง"
"คงเป็นอย่างนั้น ไม่คิดว่าเธอจะมาทำงานที่นี่เหมือนกัน" ฉันรู้สึกแปลกใจมากจริงๆที่มาเห็นหลินอยู่ที่นี่
"ไม่อยากรบกวนพ่อกับแม่น่ะ"
"อ่อ"
"งั้นเดี๋ยวรอฉันเปลี่ยนชุดก่อนเดี๋ยวฉันช่วยสอนงานให้เธอเอง"
"อืม"
หลังจากรอหลินแต่งตัวไม่นาน ทั้งสองก็เดินไปช่วยกันจัดโต๊ะและหลินก็สอนฉันในการเสิร์ฟของแต่ละโต๊ะ เพราะจะมีโต๊ะของวีไอพีด้วย
"เก่งเหมือนกันนะ"
"นะ...นี่เธอชมฉันเหรอเคท!"
"พูดตามความจริง" ฉันพูดความจริงนะ ไม่คิดว่ายัยนี่ที่ดูโก๊ะๆ เวลาทำงานจะจริงจังขนาดนี้ หึ :-)
หมับ!
"อร๊ายยย ชมอีกสิ ไม่คิดว่าเธอจะชมฉันนะ คิคิคิ >.สมน้ำหน้า!
"ขออนุญาตเสิร์ฟเครื่องดื่มค่ะ!"
กึก!
หมับ!
"นี่!"
"คลีน! คุณจับมือยัยเด็กเสิร์ฟนั่นทำไมคะ!"
"นี่คุณ!" เคทเงยหน้าขึ้นมาเพื่อจะต่อว่าผู้ชายที่ถือวิสาสะจับมือเธอแบบนั้น "ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะ!"
"อยู่นิ่งๆ"
"ก็ปล่อยฉันก่อนสิ เดี๋ยวผู้หญิงของคุณจะเข้าใจผิดนะ สองคนด้วยสิ!"
"หึ :-)"
พรึ่บ!
"คลีน!/คลีน!"
"พวกเธอกลับไปได้แล้ว คืนนี้ฉันจะไปกับยัยนี่!"
".....!!"
อะ...อะไรกันหมอนี่!
- ผู้เขียน
