1.แอปหาคู่
"คุณชื่ออะไรคะ"
"ผมชื่อ ฮิโรชิ ครับ"
"คุณเป็นคนต่างชาติ หรือคะ "
"ใช่ครับ ผมเป็นคนญี่ปุ่น "
"ว้าวว ฉันชื่อ เชอร์รีล ค่ะ "
"คุณเป็นชาวต่างชาติ หรือครับ"
"ไม่ใช่ค่ะ ฉันเป็นคนไทย ค่ะ "
"ชื่อของคุณน่ารักจังครับ "
"ขอบคุณค่ะ "
หญิงสาววัยยี่สิบสามปี หลังจากที่เธอทำธุระส่วนตัวเสร็จ ทุกครั้งเธอมักจะมาเล่นแอปหาคู่ ตามที่เพื่อนของเธอแนะนำมา และนี่ เป็นครั้งแรกที่เธอเล่น และได้คุยกับหนุ่มต่างชาติ ที่แอบอ้างเป็นชาวญี่ปุ่น
ทั้งคู่คุยกัน ตอบแชทไปมา อย่างสนิทสนม ซึ่งทำให้ตัวของเชอร์รีล พอใจไม่น้อย ด้วยโปรไฟล์ดี แถมพ่วงดีกรี จากนักเรียนนอก ทำให้เธอสนใจในตัวเขาไม่น้อยเลยทีเดียว
เชอร์รีลยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ กับข้อความที่ปรากฏในหน้าจอมือถือ เธอเลื่อนมันไปมา และคิดว่านี่คง เป็นบุพเพสันนิวาส แน่นอน
รุ่งเช้า เธอรีบแต่งตัวและไปที่ทำงาน งานของเธอคือโรงเรียนกวดวิชาซึ่งเธอและเพื่อนๆ ได้ร่วมกันก่อตั้งมันขึ้นมา อย่างสุดฝีมือ
"นี่แก เป็นอะไร ตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว นั่งยิ้มอยู่ได้"
"นั่นสิ !! ดูมันสิ "
"พวกแก ฉันเล่นไอ้แอปหาคู่แล้วนะ "
"แล้ว "
"ก็เล่นแล้ว แล้วไปเจอหนุ่มคนหนึ่ง เค้าเป็นคนต่างชาติ "
" ใจเย็นๆ แก ฉันขอเตือน ให้ระวัง"
"ใช่ จริงอย่างที่ตันหยงพูดนะ เชอร์รีล "
" ฉันก็ระวังอยู่"
"เดมี่ ไหนแกลองเล่าประสบการณ์ ที่แกเล่นให้เชอร์รีลฟังซิ"
"นี่ฉันจะเล่าให้ฟัง"