ตอนที่ 12 ใครใช้ให้เจ้านอนบนตั่งข้า
ห้าวันผ่านไปเซียวเยวี่ยหลันก็ยังคงอาศัยอยู่ในอารามซานซื่อเหมือนเดิม นางยังจะไม่รู้อีกหรือ พระสวามีไม่ต้องการนาง เช่นนั้นแล้วถุงหอมใบนั้นเขาก็ต้องรู้ว่าเป็นของนางกระมัง นางรู้ว่าเขายังคงโกรธ แต่ไม่คิดจะให้นางได้อธิบายเลยหรือ แต่ก็กระนั้นหากนางอธิบายออกมาจริง ๆ ผู้ใดจะเชื่อคำพูดที่เหมือนผายลม เขาย่อมเชื่อหลักฐานมากกว่า หนทางข้างหน้ามีแต่ความมืดมิด นางควรจะทำเช่นไรดี
"พระชายา...ท่านอ๋องอาจจะยังไม่กลับจากลาดตระเวนก็ได้เพคะ หม่อมฉันจะออกไปถามทหารรักษาการณ์อีกรอบ" เจียอีเห็นว่าผ่านมาหลายวันแล้ว ท่านอ๋องยังไม่มารับอีก หากเป็นเช่นนี้ก็ไม่รู้ว่าพระชายาจะต้องรอไปอีกนานสักแค่ไหน ยิ่งผ่านไปนานเพียงใด รอยยิ้มบนใบหน้าของพระชายาก็ยิ่งลดน้อยลงไปทุกที
"รอไปก่อนเถอะ"
"แต่ว่า..."
"ไม่มีแต่!!!...เจียอีไปยกสำรับมาให้ข้าเถอะ ข้าหิวแล้ว" เจียอีเม้มปากกลั้นน้ำตาเอาไว้ ครั
