ตอนที่ 17 ซึมซับ

1020 คำ

ชัยวัตรขมวดคิ้ว จ้องมองสองร่างที่กำลังเดินถอยหลังอยู่ “หยุด ถ้าพวกแกขยับอีก ฉันยิง!” เขาตะโกนขู่ออกมา เขาบีบมือบางแน่น แล้วสบตา ขบกรามสบตาคนตัวเล็กด้วยความเป็นห่วง “กระโดด!” “อะไรนะ! จะให้กระโดดเหรอ!” หญิงสาวร้องถามลั่น “ถ้าไม่กระโดดเราไม่รอดแน่!” มธุรดาส่ายหน้าแววตาหวาดหวั่น หัวใจสั่นสะท้านด้วยความกลัว “มะ..ไม่ ฉันกลัว!” “ถ้าไม่กระโดดเราจะตายจริงๆ แล้ว เธอไม่อยากเอาหลักฐานไปจัดการมันหรือไง!” เธอเงยหน้ามองเขาขอบตาแดงก่ำ “สัญญานะว่านายจะไม่ทิ้งฉัน” เธอบอกเสียงสั่น “สัญญา!” ร่างบางถูกกระชากเข้ามากอดไว้ แล้วดิ่งตัวเองลงจากผาน้ำตกสูง ชัยวัตรตะโกนลั่นออกมาไม่เป็นภาษา แล้วเร่งฝีเท้ามาก้มมองสองร่างที่ลับหายไป เขายกมือกุมศีรษะหันรีหันขวาง “บัดซบเอ้ย!” ทว่าสองร่างในน้ำกลับตะเกียกตะกายดำผุดดำว่าย คนตัวเล็กสำลักน้ำ จมดิ่งลงสู่เบื้องล่าง หรือเธอจะตายแล้ว ยังไม่ทันได้มีสามี มีลูกอย่างที่ต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม