สัญญารักทางพันธะมิตร

ผมจะรับผิดชอบคุณ

หลังจากนั้น 1 เดือนต่อมาฉันเอาแต่สุ้มหัวทำงานอย่างบ้าคลั่ง ติ๋กต๋อง~~ มิ้นน มิ้นน แอ๊ดว่าไง ヘ⁠（⁠。⁠□⁠°⁠）⁠ヘ มิ้น ไปทำอะไรมา?!! แก นะ แก

วันหยุดแทนที่จะไปเพลินกับเพื่อนแต่นี้อะไรเนี่ย?

ก็ฉันทำงานนะสิ! หาา? ฉันต้องลงทุ่นสิ ทาไม่ทำจะเอาอะไรกินฮะ!! ต๊ายตาย ยัยนี้ เกิดมาเป็นคนขยันนี้รำบากเนอะว่าไม? ลิ! แล้วพวกเธอจะทำอะไรได้ล่ะ! ฉันพูดพร้อมกับขมวดคิ้วใส้ น้ำ ฉันว่าเริ่มทำให้ยัย มิ้น โมโหนะ ลิ กระซิบข้างหู น้ำเบาๆ

นิฉันได้ยินนะ โหยง! สะดุ้งอะไรกันนะพวกเธอ

ป่าวจ๊ะ น้ำ ทำไงดี ลิ กระซิบ เปลี่ยน สถานะการ เร็ว น้ำ ป่าวจ๊ะ งั้นหรอเข้ามาสิ จ๊ะ! (⁠*⁠﹏⁠*⁠;⁠) น้ำ! ไปไหนดีละ ขอความเห็นหน่อยสิ? ได้คือฉันไม่รู้ แก่มาหาฉันเย็นแบบนี้มีอะไร?! แหะๆ แล้วนั้นอะไรอยู่ในมือฮะ!! เสื้อผ้าน่ะ แล้วที่ ลิ ล่ะ เครื่องสำอาง!

เอามาทำอะไรฉันจะไปผับกันนะ หาาผับ!? อืมม

เลยแวะมาแต่งตัวแล้วมาคุยด้วยจ๊ะ ลิ พูดขึ้น

มิ้น! หาา มีอะไร? ไปผับไม? จะบ้าหรอฉันไม่ไปหรอกที่แบบนั้น?! น้าาา น้าาา น้าาา มิ้นไปเป็นเพื่อนฉัน น้าาาาษา โอ้ยยยไปก็ไป เย้!! ป่ะไปแต่งตัวกัน! เดี๋ยวสิ (ฉันเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองติดกับยัยสองคนนั้น) เสร็จ แล้ว! ไปกัน แต่! ไปน่าา?! พอมาถึงฉันไม่กล้าเจาไป(⁠・⁠–⁠・⁠;⁠)⁠ゞ มิ้น คนที่ ตบ ยัย แนน

หายไปไหนนะ!? ไม่งั้นฉันจะเอาเธอไป ลิพูดขึ้น จะเอาเธอไปผับด้วยทุกคืนเลยดีไม? ทาเธอไม่เข้าไป! ไปก็ไป! ಠ⁠︵⁠ಠ พอเข้ามา ทุกสายตามองมาที่ฉัน สะทำเอาฉันถึงต้องหาที่หลบ นี้โต๊ะ VIP

ครับ ฮืออ(⁠〒⁠﹏⁠〒⁠) (ยัยสองคนนี้นี้น่ะ) ทันไดนั้นฉันได้เหลื่อบไปเห็น เซ็น อยู่ที่ โต๊ะ ตรงข้าม เซ็น

เราไปนั่งกับสาวพวกนั้นไม? เพื่อนของเข้าพูด

(ผในก็ไม่รู้หรอก มิ้น มาทำไร แต่เพื่อนผมจะทำไม่ดีไม่ร้ายกับเธอไมนะ) ผม รีบห้ามก่อนที่มันจะไปถึงโต๊ะที่ มิ้น นั่งทัน แล้วมีนก็ สลัดมือ ผม จนทำให้ผมต้อง ซวย ไปนั่งกับ มัน ฉีนมองหน้าพวกเจาก่อนจะคิดอะไรได้ น้ำฉันกลับนะ?! เดี๋ยว (โดนรังไว้จนได้สิฉัน) จ จ๊ะ! (⁠･⁠o⁠･⁠;⁠) มานั่งก่อนสิ มไม่เป็นไร! มาทั้งที่เอาให้สุด ลิพูดต่อ ใช่ๆ เปลื่องน้ำมันรถนะ มิ้น มาไม่ถึง ยี่สิบนาที เนี่ย แต่! ฉันยังพูดไม่ทันจบลิก็ดึงแขนฉันเข้ามาไก้ล เซ็น แล้ว

กดฉันลงกับเก้าอี้ ทันที นิ!(⁠๑⁠•⁠﹏⁠•⁠) อะจริงสิวันนี้แม่ฉันเพิ่งไป โรงพยาบาล นิ ต้องรีบกลับไปดูแล้ว น้ำ! ลิ พูดขึ้น จริงสิ ฉันลืมทำรายงานนิ! ไปก่อนนะ ลิ เดี๋ยวฉันยังพูดไม่ทันจบเลย! ฉันก็ขอตัวนะ เซ็น

ฉันเมามากๆแล้ว แต่! ไว้เจอกันนะ บาย! เดี๋ยว!

ต้อนนี้เหลื่อแค่เราสองคน คือฉันก็จะ มิ้น คค่ะ คือฉันมี เรื่องจะบอกไปโรงแรมฉันก่อนไม? คือ หลังจากนั้น ที่นอกหน้าต่าง มีอะไรล่ะคะ ฉัน ฉัน ฉันที่รอคำตอบของเขาอดสงใสไม่ได้ ฉันรักเธอ ห่ะ ร รัก ฉันยังไม่ทันพูด จบเขาก็เอาปากของเขามาประกบฉันอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ฉันรู้ตัวอีกที่ก็เผลอตอบรับ จูบ เขาไปซะแล้ว หลังจากนั้น ตอนเช้าที่เตียง ปรือ (อะไรกัน ฉันมาอยู่ใน ห้องใคร?)

ขวัญ (เซ็น!!) น นี้! (ฉันมานอนกับเขาได้ยังไง แล้วเสื้อ ผ้าล่ะ) (หรือว่าฉันกับเขา) (ฉันรีบไปดีกว่า)

พึ่บ อ๊ะ ว๊ายย คิดจะหนีหรอ เขาดึงฉันกดลงกับเตียงแล้วครอมไว้อย่างรวดเร็ว นี้ นายโขมยจูบ ฉันนะ เเต่ เธอ ก็ตอบสนองจูบนั้นนิ?! ฉ ฉัน!

พอเถอะ เดี๋ยว ผม รับผิดชอบเอง (แต่ทายัยพวกนั้นรู้เป็นเรื่องแน่ๆ) ไม่เป็นไร? หืมมเจายื่นหน้ามาไกลๆก่อนพูดว่า แน่ใจนะ! อ อืมม (บ้าเอ่ยยคนอะไรจะหล่อขนาดนั้น(⁠♡⁠ω⁠♡⁠ ⁠)⁠ ⁠~⁠♪ พอๆ ยัย ใบมิ้น นี้คิดอะไรลงไปได้ยังมีคนเร็งเป้าหมายไว้เยอะซะขนาดนั้น) ฉันถอนหายใจเฮือใหญ่ก่อน เขาพูดขึ้น

หรือว่าให้ฉันไปบอกทุกคน ก็ได้ๆ ขอแค่ไม่ยอกใครฉันยอมทำทุกอย่างและยอมนาย เขายิ้มเจ้าแบบมีเหลี่ยม จริงหรอ อืออ จริง แน่ใจ เขาถามนับฉัน แน่ใจ ก่อนเขาจะยิ้มออกมา