สัญญารักทางพันธะมิตร

ไปๆยังไงก็ไป!

(แต่เสื้อผ้าหลุดหรุยแบบนี้ซิกแพคก็..ก็แน่นแบบนี้มัน

... อ้ายยยพอๆใบมิ้น วันนี้เธอเป็นอะไร?) งั้นคุณต้องอยู่กับผม? !! ห๊าาา ฉันอุทานออกมาดั้งลั่น

เจาเอาหน้ายื่นมาที่ฉันก่อนพูดว่า หืม~ คุณยังไง?

ใบหน้าหล่อๆยื่นมาที่ฉันทำเอาฉันใจเต้นเร็วไม่เป็นจังหวะ นี่เขากำลังหันหน้ามาที่ฉัน

จู่ๆ เขาก็ยื่นหน้ามาใกล้ฉันพร้อมกับพูดว่า

ผมว่าคุณคุณดูสติไม่ค่อยอยู่กับตัวสักเท่าไหร่

ก่อนที่เขาจะมองหน้าฉันพร้อมกับเอาหน้าเข้าใกล้มาอย่างเรื่อยๆ หืมม มีอะไรกันแน่นะใบมิ้น

คุณมีอะไรปิดบังผมงั้นหรอ? มะมะไม่มีสักหน่อยคุณเข้าใจผิดไปแล้วไหม! เขามองหน้าฉันยังสายตาที่ไม่เชื่อใจ (แต่ฉันก็อดไม่ได้นี่นาที่จะคิดแบบนั้นอีกอย่างนึงเวลาฉันทำอะไรถึงคิดอะไรผิดไปฉันจะเก็บอาการหรือสีหน้าไม่อยู่เลยสักนิดอ้ายยยคิดอะไรของเธอเนี่ยไม่น่าไปคิดแล้วทำสีหน้าใส่เขาแบบนั้นเลย)

(ฉันคิดผิดหรือเปล่านะที่ยอมมาผับกับยัยสองคนนั้น ไม่ได้การแล้วฉันต้องรีบหนีออกไปอย่างเร็วที่สุดแต่จะทำยังไงให้หนีออกไปจากเขาได้กันเนี่ย!! ไปมิ้นตั้งสติเธอต้องคิดได้ใบมิ้น เร็วๆสิฉันอยากกลับบ้านเราไปเรียนคิดเร็วๆสิ วันนี้สมองฉันอื้อหมดแล้วคิดอะไรไม่ออกจริงๆเนี่ยอ้ายยยยยย) ฉันทำสีนะกังวลใส่เขาจนทำให้เขาต้องอดถามฉันไม่ได้ หืมมม

คุณเป็นอะไรหรอ มิ้น? ปะป่าวคะคุณมองผิดแล้วหรือเปล่าคะคิดผิดอะไรแบบนี้นะคะ! ว่าคุณน่าจะคิดผิดสีหน้าคนดูมีพิรุธอย่างเห็นได้ชัด! ก็ไม่มีอะไรนี่คะก็ทำหน้าแบบนี้ก็ปกติแล้วค่ะไม่มีอะไรเลย กะก็ปกติของฉันอยู่แล้วนี่คะ?! ไม่ค่อยอยากเชื่อคุณเลยจากสีหน้าที่คุณบ่งบอกมา (ให้ตายเถอะสีหน้าฉันมันดูแค่แป๊บเดียวแล้วรู้เลยหรือไงเนี่ย) เอาเถอะงั้นคุณกลับบ้านคุณไปก่อน! (เย้ในที่สุดก็ได้กลับบ้านสักที!!) มีข้อแม้! ขะข้อแม้อะไรอีก

คุณห้ามคุยกับผู้ชายทุกคนที่เข้ามาทักคุณ

คุณรู้ว่าไม่ปลอดภัยคุณเดินหนีไปซะ! ทำไมล่ะ? เชื่อผมก่อนที่คุณจะได้อยู่บ้านผมแบบนี้ไปตลอด! ยังไงดีครับใบมิ้น ไม่อยู่หรือจะไปครับ? ไปๆยังไงก็ไป ฉันเดินทางปลอดภัยนะครับมีอะไรโทรมาหาผม! อาาคะ