“แสดงว่าบ้านไม่มีคนอยู่ล่ะสิ บ้านผีสิงหรือเปล่า”
แต่ยัง ยังก่อน
“โอ้ย ไม่ใช่หรอกหมอ บ้านผีสิงก็ต้องเก่าๆ สิ นี่ต้นไม้ดอกไม้ได้รับการดูแลสวยเชียว อย่าขัดจังหวะสิคะ หนูยังเล่าไม่จบเลย”
เอ้า แต่ไหนกลายเป็นเขาผิดซะงั้น
เหนือนทีเลิกคิ้วมอง พอดีกับรถเคลื่อนมาติดอีกไฟแดงหนึ่งซึ่งก็ไม่รู้จะไฟเขียวเมื่อไรแต่คาดว่าคงอีกนาน เขาก็เลยจากพวงมาลัย เบาเสียงวิทยุ หันมาฟังคนตัวเล็กเมาท์อย่างตั้งใจ
คิ้วเข้มที่เลิกขึ้นเป็นเชิงเปิดโอกาสให้เธอเล่าได้เต็มที่เลย เกวลินก็เลยเจื้อยแจ้วต่ออย่างภาคภูมิใจ
“วันนั้นซื้อขนมมาเต็มเลยค่ะ ได้ไปเดินตลาดซิคาด้าด้วย คิดถึงเพื่อนๆ อยู่เหมือนกัน ปกติถ้ามาหัวหินเราจะมาเป็นกลุ่ม กลับไปก็เปิดห้องเล่นไพ่ ไม่ต้องหลับต้องนอน มาคนเดียวแบบนี้ไม่คุ้นสำหรับหนูเลย แต่ก็สนุกไปอีกแบบ”
“แล้วทำไมไม่ชวนเพื่อนมาด้วยล่ะ”
“ก็ชวนไม่ทันนี่คะ อยู่ๆ นึกขึ้นมาได้ ก็คิดว่าต้องไป อยากไปซะตอนนี้
