One night stands โฮสที่รัก

บทนำ ตัวประกันที่รัก ภารกิจพิชิตตัวประกัน! เขาถูกเรียกตัวกลับด่วนโดยมีคนส่งฮอไปรับถึงบนเรือ ถูก บิดาออกใบสั่งให้เข้ามาพบก็เพื่อการนี้ ทั้งที่มันน่าจะเป็นวันพักร้อนอันแสนสงบสุข…แต่เปล่าเลย เขาถูกรับกลับมาปฏิบัติภารกิจต่อทันที ให้ตายสิ ป๊านะป๊าหาแต่เรื่องมาให้ หรัณย์โอดครวญในใจพลางลูบหน้าหล่อๆ ด้วยสองมืออย่างกลัดกลุ้มราวคนขายของขาด ทุน ชายหนุ่มเดินพล่านไปมารอบห้อง แสดงให้เห็นว่าเขาไม่พร้อมสำหรับภารกิจนี้จริงๆ “นี่เฮียครับ จะเดินวนอีกนานมั้ย ผมเวียนหัวจะแย่อยู่แล้ว” ธชาแทรกขึ้น หลังจากกลอกตามองตามการเคลื่อนไหวของพี่ชายตัวเองมาได้สักพักจนเริ่มอยากจะอาเจียน…ที่จริงเขาเพิ่งกลับจากบ้านเพื่อนในตอนฟ้าสางยังไม่ได้นอนด้วยซ้ำ แต่งานเข้าอย่างไม่ทันตั้งหลัก เพราะถูกตามตัวด่วนให้มารับทราบภารกิจจึงจำต้องมานั่งทรมานฝืนตาไม่ให้ปิด ไม่มีอะไรที่จะทำร้ายหัวใจเขาได้เท่านี้อีกแล้ว “เอาละ หยุดเดินแล้วฟังฉันพูดต่อ”…กวินทร์มองเลยไปยังอีกคนที่สภาพไม่ต่างจากคนใกล้ตาย…” ส่วนไอ้หมอทหาร ช่วยทำหน้าและสารร่างให้พร้อมสำหรับเช้าวันใหม่หน่อยได้มั้ย ฉันเห็น สภาพนายแล้วอยากหามส่งบ้านหลังคาแดงจริงๆ” “มันหลังคาทองไม่ใช่เหรอครับคุณพ่อ ที่มีปล่องควันสูงๆ ด้วยใช่มั้ยครับ” หรัณย์ปิดปากหัวเราะที่ตบมุกกับบิดาอย่างเข้าขากันเป็นอย่างดี ธชาทำเป็นไม่ใส่ใจปล่อยให้อีกฝ่ายสนุกปากไปก่อน เพราะ งานนี้ทีใครทีมันถ้าเผลอเมื่อไหร่เขาจะเล่นงานคืน ‘ก็คนยังไม่ได้นอนนี่คร้าบป๊า’ คนถูกพาดพิงเถียงในใจ มือข้างหนึ่งยกขึ้นมาบีบต้นคอเบาๆ “เอาละเข้าเรื่องเสียที นี่ฉันลงทุนคุกเข่าอ้อนวอนขอร้องนายสองคนเชียวนะ เพราะเรื่องนี้สำคัญมาก” “นี่คือการขอร้องหรือครับ ผมนึกว่ามัดมือชกเสียอีก” หรัณย์แย้งส่วนธชาสมทบตาม “ใช่ๆ แน่ใจนะครับว่าไม่ใช่คำสั่ง” “เออ จะว่าสั่งก็ได้ และนายสองคนไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธ” “เหตุผล?” “เพราะฉันเป็นพ่อของนายสองคน และก็มีสิทธิ์สั่งในฐานะผู้บังคับบัญชา จบนะ” สายตาพิฆาตถูกส่งมาอย่างทั่วถึง จนสองหนุ่มคิดว่าคงต้องสามัคคีกันน่าจะดีที่สุด “ถ้าไม่จบฉันจะให้แม่แกมาสั่ง จบนะ” คนพูดปิดปากกลั้นยิ้ม เพราะรู้ดีว่าสองหนุ่มตรงหน้านั้น กลัวอะไรมากที่สุดในโลก แม้แต่เขาเองก็ยังยอมรับว่าไม่มีอะไรที่จะน่ากลัวยิ่งกว่าภรรยาตนอีกแล้ว “จบครับจบ เอาละ ต่อเลยครับ ช่วยใคร ยังไง ที่ไหน อย่างไร และที่สำคัญ ตัวประกันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เกย์ตุ๊ดหรือกระเทย ถ้าเป็นผู้หญิงแล้ว…สวยมั้ย” หรัณย์ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ น้องชาย หลังจากรัวออกมาเป็น ชุดจนฟังไม่ทัน “นายนี่หัวสมองคิดอยู่แต่เรื่องใต้สะดือ ให้ตายสิ ไม่รู้ได้เชื้อแบบนี้มาจากใคร” “ผมแค่ถามว่าสวยหรือเปล่า มันหมายถึงว่าผมคิดลึกตรง ไหน ผมรู้ล่ะว่าเชื้อที่ว่านั้นมาจากใคร” “เฮียก็บอกไปตรงๆ สิครับว่าจะติดใครถ้าไม่ใช่คุณพ่อ” “หยุดเลยไอ้หมอ นับวันแกชักจะปากดี ติดเชื้อกันไปหมดทั้งบ้าน” “นิดหน่อยครับคุณพ่อ เพราะรักดอกจึงหยอกเล่น จริงมั้ยครับเฮีย” “ไม่ต้องมาหาพวกเลยครับ เพราะถึงคราวฉันนายก็ไม่เคยเข้าข้าง ปล่อยให้ฉันโดนรุมตลอด ไอ้น้องทรยศ” “เอาละ หยุดนอกเรื่องแล้วมาคุยภารกิจกันต่อ” กวินทร์ยกมือเป็นเชิงห้ามปราม ก่อนจะเปิดภาพขยายไปที่จอขนาดใหญ่ให้สองหนุ่มพินิจพิจารณาตัวประกัน “เธอเป็นลูกสาวของเพื่อนฉันเอง เขาขอร้องมาให้ช่วย หน่อย เธอหายไปโดยที่ตำรวจยังไม่ทราบเบาะแส รู้แต่ว่าเธอหายไปจากบ้านพักตากอากาศแถวๆ สัตหีบนี่แหละ” ภาพหญิงสาวในหลากหลายอิริยาบถทั้งหน้าตรงทั้งด้าน ข้าง ทั้งมุมซ้ายทั้งเอียงขวาที่ปรากฏขึ้นมาให้ได้ยลหรัณย์ถึงกับ ตะลึงตาค้างนิ่งงัน…นั่นมันมาลารินชัดๆ มองมุมไหนก็เป็น ณที่รัก มาลาริน ‘ที่รัก ระ รึคนหน้าคล้าย!’ ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจว่ามีบางคนกำลังตกอยู่ในภาวะช็อก รายละเอียดส่วนตัวคร่าวๆ ถูกสาธยายออกมา เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาหรัณย์ “เธอจบด้านออกแบบและมีร้านเสื้อผ้าเป็นของตนเอง อายุราวๆ ยี่สิบหก ปัจจุบันมีสีผมและทรงผมอย่างในรูป สูงประมาณร้อยหกสิบเก้าเซนติเมตร ตัวเล็กผิวขาว ตำหนิเด่นชัดบนใบหน้าไม่มี แต่เวลายิ้มเธอจะมีลักยิ้มที่แก้มซ้ายด้วย เหมือนในรูปนั่นล่ะ” กวินทร์ซูมใบหน้าเป้าหมายมาใกล้มากขึ้น ด้านหรัณย์จับจ้องมองอย่างพินิจพิจารณา ส่วนอีกคนนั้นแทบจะไม่สนใจ แค่ฝืนตาไม่ให้ปิดลงก็นับว่าเก่งเต็มที ‘ใช่เลย ที่รัก’ หรัณย์ลอบยิ้มเมื่อนึกถึงอดีต ‘ยายป้าขี้เหงาเข้าบาร์โฮส หึ หึ’ “ตัวประกันสาวสวยโสดเพราะอกหัก ฉันคิดว่านายคงรีบขันอาสา ใช่มั้ยกาย” “ก็…งั้นๆ ใช่มั้ยธชา” “ผมว่าเธอสวยดีนะ แต่แววตาแลดูเศร้าๆ และเจ้าตัวพยายามปกปิดเอาไว้ด้วยรอยยิ้มสดใส” “นอกจากนายจะเป็นหมอทหารแล้ว ยังเป็นหมอดูอีกด้วยฉันเพิ่งรู้นะไอ้หมอ” คนพูดแสร้งยักไหล่ขัดกับใจที่เต็มไปด้วยคำถาม มาลาริน ไปทำอะไรให้ใครจนถึงกับถูกจับไปเป็นตัวประกัน “รายละเอียดมีแค่นี้เองเหรอครับ” “นายจะเอาอะไรอีก รูปก็มีให้ดูแล้วไง” “ก่อนผมจะทะเล่อทะล่าไปช่วยใครก็ต้องรู้ข้อมูลให้ได้มากที่สุด เธอเป็นลูกเต้าเหล่าใคร สำคัญแค่ไหนถึงต้องเสี่ยงชีวิตไปช่วยเหลือ สัดส่วนหน้าอกเอวสะโพกเท่าไหร่ มีปานมีใฝตรงไหนบ้าง ผมจำเป็นต้องรู้ครับ” “กะจากสายตา ผมว่าน่าจะประมาณสามสิบสี่ ยี่สิบสี่ สามสิบห้าครับเฮีย หนักราวๆ สี่สิบสี่จุดห้า กระดูกเล็กแบกขึ้นบ่าพาขี่หลังได้สบายมาก” “ฉันว่าสะโพกน่าจะสามสิบหก” คนพูดทำมือประกอบแล้วหลับตาจินตนาการตาม “เอ หรือว่าใหญ่กว่านั้นนะ” “เดี๋ยวนะ สัดส่วนตัวประกันมันเกี่ยวอะไร หุบปากไปเลยทั้งคู่ หยุดจินตนาการคิดลึก นี่คือภารกิจชิงตัวประกันไม่ใช่การเลือกนางแบบมาถ่ายนู้ด เดี๋ยวฉันสั่งพักงานทั้งคู่เสียนี่” “มันเกี่ยวกับการวางแผนครับคุณพ่อ สัดส่วนตัวประกันมี ผลตอนช่วยเหลือออกมาได้แล้ว จะได้คิดทางหนีทีไล่ไว้ล่วงหน้า หากมีอะไรผิดพลาดไงครับ” กวินทร์หรี่ตามองคนพูด ยื่นมือไปปิดจอภาพเพื่อตัดปัญหา “นายอยากรู้กำพืดเธอฉันบอกไปแล้ว เป็นลูกสาวเพื่อน เขาติดต่อมาให้ช่วยเพราะมืดแปดด้านไม่รู้จะหันไปพึ่งใคร” “ไม่จริงอ่ะครับ ถ้าเพื่อนคุณพ่อจริงทำไมผมไม่เคยรู้จักเธอ มาก่อน เหมือนเช่นลูกสาวเพื่อนคุณพ่อหลายๆ คน ถ้าไม่เป็นทอมก็เป็นดี้ หรือไม่ก็ถูกสอยไปหมดล่ะ ไม่เหลือมาถึงผมสักคน” “เพื่อนห่างๆ สมัยเรียนมัธยม” “โห นี่ยังอยู่กันครบอีกเหรอครับ” สองหนุ่มมองหน้ากันแล้วประสานเสียงหัวเราะออกมา จนคนเป็นพ่อต้องทุบโต๊ะดังปัง เขาเอามือแอบไปด้านหลังแล้วถูกันเพราะทุบแรงไปหน่อยจนเจ็บเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน “เอาละ ฉันจะส่งรายละเอียดให้พวกนายไปนอนตีลังกาดูกันอีกที จบ แยกย้ายกลับบ้าน…กาย ช่วยลากไอ้คุณหมอขี้เมานี่กลับไปด้วย ฉันล่ะหวั่นใจกลัวควบรถไปจูบก้นใครเขาเข้าจริงๆ” “ผมก็คิดว่างั้น คุณพ่อไม่ต้องห่วงเดี๋ยวผมพากลับไปเอง” “อืม…ฝากด้วยนะ” แม้จะชอบจิกกัดกันเป็นอาจิณ แต่ลึกๆ ก็คือเยื่อใยสายสัมพันธ์ที่ตัดไม่ขาด เป็นความรักความผูกพันในครอบครัวที่หาไม่ได้จากที่ไหน กวินทร์มองใบหน้าลูกชายคนกลางสลับกับลูกชายคนโตแล้วยิ้มกริ่ม มองไปมองมาคล้ายจับนิโคลาส ฮอลท์มากวนผสมกับก๊อดฟรีย์ เกา เหยาะเค้าความหล่อติ๊กเจษฎาภรณ์ไปอีก นิด…หล่อเหมือนพ่อก็แบบนี้สาวๆ รุมตอม Guy Harlan หรือนาวาตรีหรัณย์ เดชณรงค์ สื่อความ หมายถึงนักรบ Tasha หรือเรือเอกธชา เดชณรงค์ เพราะเขาเกิดในวันคริสมาสต์จึงได้นามนี้มาแบบเร่งด่วนเลยไม่เข้าพวก ส่วนน้องเล็กของบ้าน Taryn ธารินหรือน้องรินคือตัวแทนของหญิงสาวผู้อ่อนโยนไร้เดียงสา ทว่าเข้มแข็งหนักแน่นดั่งหินผา ทุกชื่อล้วนมีความหมายที่ผู้ให้กำเนิดตั้งใจเสกสรรค์ปั้นแต่งขึ้นมา เลือกที่จะให้เขียนได้ง่ายในอีกภาษาและมีความหมายในตัวของมัน ลูกคนอื่นกวินทร์ไม่หนักใจเท่าไหร่ หนึ่งเดียวตอนนี้คือ หรัณย์ที่ไม่ยอมเลือกใครมาเป็นแม่ของลูกเสียที ความสุขของคนแก่ในวัยใกล้เกษียณคือการได้อุ้มหลานเลี้ยงหมาแมวอยู่กับบ้าน เขาอยากอุ้มหลานแต่ลูกชายช่างเลือกก็ไม่ยอมทำตามใจ ปล่อยให้คนแก่เฝ้ารอต่อไปอย่างไร้วี่แวว…