เสือโดนขู่ด้วยก้านมะยม#2

1327 คำ
เอาขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย! “นายไง ฉันถามแล้วนี่ว่าจะคาดเข็มขัดหรือจะเอาก้านมะยม” ก็ใครจะไปคิดว่ามันจะมีก้านมะยมอยู่บนรถคันนี้จริงๆกัน! “นายบอกเอาก้านมะยม” “พี่ฟังผิดแล้ว” คณาธิปลองใจกล้าไม่ยอมรับคำพูดตัวเองเพื่อดูว่าอีกฝ่ายจะทำยังไงต่อ จะกล้าฟาดก้านมะยมใส่เข้าไหม แล้วถ้าเธอเกิดฟาดขึ้นมาจริงๆ...เขาก็เจ็บตัวสิ! “หืม” พลอยรดาแกล้งเงื้อมือข้างที่ถือก้านมะยมขึ้นมาให้ดูเหมือนว่าจะลงดาบใส่อีกฝ่ายแล้ว คณาธิปตาถลน “คาดเข็มขัดครับแม่ ผมจะคาดเข็มขัดแล้ว ผมจะเป็นเด็กดี แม่อย่าฟาด” คณาธิปกุลีกุจอหยิบสายเข็มขัดมาคาดอย่างรวดเร็ว แต่มือก็สั่นจนเสียบหัวเข็มขัดไม่ลงล็อกสักที คณาธิปสบถมุบมิบในลำคอ เหงื่อเม็ดโป้งผุดขึ้นตามไรผมทั้งๆที่แอร์เย็นเฉียบไปถึงกระดูกดำ และเมื่อคณาธิปเสียบหัวเข็มขัดนิรภัยได้เขาก็นั่งเจี๋ยมเจี้ยมมองทางข้างหน้าและไม่แตะมือถืออีกเลย อย่าว่าแต่มือถือ แม้แต่จะหายใจยังไม่กล้าหายใจแรงๆเลย กลัวโดนฟาด พลอยรดาแอบขำกับท่าทีของคณาธิป ก่อนจะโยนก้านมะยมไปไว้ทางเบาะหลัง ระหว่างนี้ถ้าคณาธิปดื้ออีกเธอก็ยังมีก้านมะยมเหลืออีกสองก้านข้างหลัง แต่คิดว่าไม่น่าได้ใช้เพราะคณาธิปน่าจะขยาดก้านมะยมก้านแรกแล้ว “ก็แค่นี้” พลอยรดาออกรถไปยังสถานที่ถ่ายทำโฆษณาทันที คณาธิปนั่งเงียบตลอดทาง ไม่ใช่เพราะโกรธหรืออะไร แต่เพราะกลัวพูดอะไรไม่เข้าหูผู้จัดการคนใหม่แล้วก้านมะยมก้านนั้นก็อาจจะลอยกลับมาหาเขาก็ได้ใครจะไปรู้ น่ากลัวเป็นบ้าเลย ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง พลอยรดาก็ขับรถมาถึงตึก PA พระรามเก้า ก่อนลงจากรถเธอเห็นคณาธิปชำเลืองมองก้านมะยมที่นอนนิ่งอยู่บนเบาะหลังหลายรอบ “ถ้าฉันไม่เห็นก้านมะยมก้านนั้นอยู่ที่เดิม ฉันจะไปเอามาเพิ่มอีกสิบก้าน” คณาธิปสะดุ้งโหยงที่พลอยรดารู้ทันความคิดเขา อุตส่าห์วางแผนอย่างแนบเนียนว่าจะแอบเอามันไปทิ้งตอนที่พลอยรดาเผลอแต่ดันโดนดักจนต้องล้มเลิกความคิด เขาไม่อยากเจอก้านมะยมสิบก้านหรอกนะ แค่ก้านเดียวก็ขนลุกแล้วเนี่ย! “กรี๊ดดดดดด พี่เสือ พี่เสือคะ!” “ชอบพี่มากเลยค่ะพี่เสือ!” “น้องเสือหล่อม้ากกกก โอ๊ย แม่จะเป็นลม” ระหว่างทาง พลอยรดาก็ได้พบกับแฟนคลับของคณาธิปที่ยืนเบียดกันเป็นแถวยาวตลอดทางเดินพร้อมป้ายไฟ พอคณาธิปเดินไปข้างหน้าต่อ เหล่าแฟนคลับก็กรูกันตามเข้ามาจนแทบจะล้อมหน้าล้อมหลัง ดีที่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวิ่งมากั้นเหล่าแฟนคลับไว้ให้ ไม่งั้นพลอยรดาคงโดนเบียดไม่ก็โดนเหยียบคาพื้นนั่นแหละ ให้ตาย ก็พอรู้ว่าเป็นดาราชื่อดัง แต่ไม่คิดว่าจะดังขนาดนี้ “กรี๊ดดดดด” “แก๊ พี่เสือมองมาทางนี้ด้วย กรี๊ดดดด” “พี่เสืออออออ ฮือออออ ทำไมหล่อได้ขนาดนี้” “รักพี่นะคะพี่เสือออออ หนูรักพี่ที่สุดดดดด” เสียงตะโกนจากแฟนคลับดังเซ็งแซ่จนแทบจับใจความไม่ได้ กว่าจะหลุดมาถึงลานสนามได้ก็แทบตาย “น้องเสือ เปลี่ยนชุดกับแต่งตัวทางนี้ได้เลยค่ะ” เสียงของสตาฟในงานเรียกให้คณาธิปเดินไปทางที่อีกฝ่ายชี้นำ ในทีแรกพลอยรดากังวลกับการทำงานของคณาธิปเพราะกลัวเขาไปก่อเรื่องกับทีมงานและกองถ่าย แต่สิ่งที่เธอกลัวนั้นไม่ได้เกิดขึ้นเลยสักนิดเดียว คณาธิปมีความเป็นมืออาชีพมากกว่าที่คิด พลอยรดาถอนหายใจด้วยความโล่งอก จะว่าก็ว่าเถอะ คณาธิปเวอร์ชันทำงานไม่ทำให้พลอยรดาปวดหัวเท่าเหล่าแฟนคลับที่ยังตะโกนแข่งกันไม่หยุด ด้วยความที่สถานที่ถ่ายทำเป็นสถานที่เปิดและทีมงานได้กั้นรั้วไว้แล้ว แต่แฟนคลับเหล่านั้นก็ยังตามมาเกาะรั้วแล้วส่งเสียงรบกวนจนทำลายสมาธิทีมงานและกองถ่าย “เอ่อ คุณพลอยรดาที่มาแทนคุณเอ๊ะใช่ไหมคะ” ทีมงานคนหนึ่งเดินเข้ามาหาและเอ่ยถาม “ใช่ค่ะ” “รบกวนคุมแฟนคลับของน้องเสือให้หน่อยได้ไหมคะ ทางกองทำงานกันลำบากมากเลย” “อ่า..ค่ะ” พลอยรดาตอบรับแห้งๆ “ขอบคุณนะคะ” คล้อยหลังทีมงาน พลอยรดาก็หยิบมือถือออกมาโทรหาพี่เอ๊ะทันที แต่ไม่ว่าจะโทรไปเท่าไหร่ อีกฝ่ายก็ไม่รับสาย หลับอยู่หรือไงนะ... พลอยรดาหันไปมองกลุ่มแฟนคลับที่ยังส่งเสียงไม่หยุดพร้อมกับโบกป้ายไฟไปมา เธอไม่รู้ว่าพี่เอ๊ะปราบแฟนคลับพวกนี้ยังไง ไม่รู้ด้วยว่าควรจะจัดการยังไง แต่ในเมื่อเธอมาทำหน้าที่ตรงนี้เธอก็ต้องช่วยให้งานของคณาธิปราบรื่น ทำได้น่าพลอยรดา เธอทำได้! พลอยรดาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเดินฉับๆไปทางกลุ่มแฟนคลับด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง แฟนคลับพวกนี้คงใช้ไม้อ่อนด้วยไม่ได้ “กรุณาเงียบเสียงด้วยค่ะ! พวกคุณกำลังรบกวนการทำงานของเสือและกองถ่ายอยู่นะคะ!” พลอยรดาตะโกนสุดเสียง เหล่าแฟนคลับที่เห็นผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มายืนตะโกนใส่หน้าก็เกิดความไม่พอใจ เสียงซุบซิบนินทาประมาณว่า ใคร ถือดีอะไรมาสั่ง ไม่ใช่ผู้จัดการสักหน่อย วนเวียนกันภายในหมู่แฟนคลับ และพลอยรดาได้ยิน “ฉันชื่อพลอยรดา นับจากวันนี้ไปฉันคือผู้จัดการคนใหม่ของเสือ คณาธิป ฉันไม่รู้ว่าพี่เอ๊ะใจดีกับพวกคุณแค่ไหน แต่ฉันจะไม่ใจดีกับพวกคุณแน่ ถ้าพวกคุณยังไม่เงียบเสียงและยังรบกวนการทำงานของเสือ ฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาเชิญพวกคุณออกไปค่ะ! เลือกเอาค่ะ จะยืนดูเงียบๆหรือจะให้ไล่ไปข้างนอก?” คำประกาศกร้าวของพลอยรดาสร้างความไม่พอใจในหมู่แฟนคลับเป็นอย่างมากจนเกิดเสียงกระซิบกระซาบกล่าวถึงพลอยรดาในแง่ลบ พลอยรดายังคงตีหน้านิ่งยืนมองพวกแฟนคลับที่ยังกระซิบกันไม่หยุด เธอได้ยินทุกอย่าง รวมไปถึงประโยคที่ว่าอยากให้ช่วยกันเรียกร้องกับทางค่ายให้เปลี่ยนผู้จัดการเพราะพลอยรดาสวยเกินไป พวกเธอไม่ชอบ ไม่แน่ว่าพลอยรดาอาจจะใช้ความสวยล่อลวงนักแสดงของพวกเธอก็เป็นได้ และอีกสารพัดจะสรรหาคำมาพูด “จะไม่เงียบใช่มั้ยคะ?” พลอยรดาไม่สนเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของแฟนคลับ เธอกดเสียงลงต่ำและมีท่าทีจริงจังจนเหล่าแฟนคลับกลัวว่าถ้าทำให้พลอยรดาโมโห พวกเธออาจจะถูกไล่ออกไปจริงๆ เมื่อเหล่าแฟนคลับเงียบเสียงลงด้วยความไม่พอใจ พลอยรดาจึงพูดต่อ “ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือค่ะ อยู่ในความสงบจนกว่าจะเลิกกองนะคะ ถ้าระหว่างนี้ฉันได้ยินเสียงของพวกคุณแม้แต่นิดเดียว พวกคุณจะถูกเชิญออกไปทันทีค่ะ!” พลอยรดาหันหลังกลับ หลังจากนี้เธอคงต้องหาวิธีรับมือแฟนคลับพวกนี้แล้วล่ะ เผลอๆเย็นนี้ได้มีเพจแอนตี้กับแฮชแท็กของเธอขึ้นเทรนด์แน่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม