เอาขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย!
“นายไง ฉันถามแล้วนี่ว่าจะคาดเข็มขัดหรือจะเอาก้านมะยม”
ก็ใครจะไปคิดว่ามันจะมีก้านมะยมอยู่บนรถคันนี้จริงๆกัน!
“นายบอกเอาก้านมะยม”
“พี่ฟังผิดแล้ว” คณาธิปลองใจกล้าไม่ยอมรับคำพูดตัวเองเพื่อดูว่าอีกฝ่ายจะทำยังไงต่อ จะกล้าฟาดก้านมะยมใส่เข้าไหม แล้วถ้าเธอเกิดฟาดขึ้นมาจริงๆ...เขาก็เจ็บตัวสิ!
“หืม” พลอยรดาแกล้งเงื้อมือข้างที่ถือก้านมะยมขึ้นมาให้ดูเหมือนว่าจะลงดาบใส่อีกฝ่ายแล้ว คณาธิปตาถลน
“คาดเข็มขัดครับแม่ ผมจะคาดเข็มขัดแล้ว ผมจะเป็นเด็กดี แม่อย่าฟาด”
คณาธิปกุลีกุจอหยิบสายเข็มขัดมาคาดอย่างรวดเร็ว แต่มือก็สั่นจนเสียบหัวเข็มขัดไม่ลงล็อกสักที คณาธิปสบถมุบมิบในลำคอ เหงื่อเม็ดโป้งผุดขึ้นตามไรผมทั้งๆที่แอร์เย็นเฉียบไปถึงกระดูกดำ และเมื่อคณาธิปเสียบหัวเข็มขัดนิรภัยได้เขาก็นั่งเจี๋ยมเจี้ยมมองทางข้างหน้าและไม่แตะมือถืออีกเลย
อย่าว่าแต่มือถือ แม้แต่จะหายใจยังไม่กล้าหายใจแรงๆเลย กลัวโดนฟาด
พลอยรดาแอบขำกับท่าทีของคณาธิป ก่อนจะโยนก้านมะยมไปไว้ทางเบาะหลัง ระหว่างนี้ถ้าคณาธิปดื้ออีกเธอก็ยังมีก้านมะยมเหลืออีกสองก้านข้างหลัง แต่คิดว่าไม่น่าได้ใช้เพราะคณาธิปน่าจะขยาดก้านมะยมก้านแรกแล้ว
“ก็แค่นี้”
พลอยรดาออกรถไปยังสถานที่ถ่ายทำโฆษณาทันที คณาธิปนั่งเงียบตลอดทาง ไม่ใช่เพราะโกรธหรืออะไร แต่เพราะกลัวพูดอะไรไม่เข้าหูผู้จัดการคนใหม่แล้วก้านมะยมก้านนั้นก็อาจจะลอยกลับมาหาเขาก็ได้ใครจะไปรู้
น่ากลัวเป็นบ้าเลย
ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง พลอยรดาก็ขับรถมาถึงตึก PA พระรามเก้า ก่อนลงจากรถเธอเห็นคณาธิปชำเลืองมองก้านมะยมที่นอนนิ่งอยู่บนเบาะหลังหลายรอบ
“ถ้าฉันไม่เห็นก้านมะยมก้านนั้นอยู่ที่เดิม ฉันจะไปเอามาเพิ่มอีกสิบก้าน”
คณาธิปสะดุ้งโหยงที่พลอยรดารู้ทันความคิดเขา อุตส่าห์วางแผนอย่างแนบเนียนว่าจะแอบเอามันไปทิ้งตอนที่พลอยรดาเผลอแต่ดันโดนดักจนต้องล้มเลิกความคิด
เขาไม่อยากเจอก้านมะยมสิบก้านหรอกนะ แค่ก้านเดียวก็ขนลุกแล้วเนี่ย!
“กรี๊ดดดดดด พี่เสือ พี่เสือคะ!”
“ชอบพี่มากเลยค่ะพี่เสือ!”
“น้องเสือหล่อม้ากกกก โอ๊ย แม่จะเป็นลม”
ระหว่างทาง พลอยรดาก็ได้พบกับแฟนคลับของคณาธิปที่ยืนเบียดกันเป็นแถวยาวตลอดทางเดินพร้อมป้ายไฟ พอคณาธิปเดินไปข้างหน้าต่อ เหล่าแฟนคลับก็กรูกันตามเข้ามาจนแทบจะล้อมหน้าล้อมหลัง ดีที่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวิ่งมากั้นเหล่าแฟนคลับไว้ให้ ไม่งั้นพลอยรดาคงโดนเบียดไม่ก็โดนเหยียบคาพื้นนั่นแหละ
ให้ตาย ก็พอรู้ว่าเป็นดาราชื่อดัง แต่ไม่คิดว่าจะดังขนาดนี้
“กรี๊ดดดดด”
“แก๊ พี่เสือมองมาทางนี้ด้วย กรี๊ดดดด”
“พี่เสืออออออ ฮือออออ ทำไมหล่อได้ขนาดนี้”
“รักพี่นะคะพี่เสือออออ หนูรักพี่ที่สุดดดดด”
เสียงตะโกนจากแฟนคลับดังเซ็งแซ่จนแทบจับใจความไม่ได้ กว่าจะหลุดมาถึงลานสนามได้ก็แทบตาย
“น้องเสือ เปลี่ยนชุดกับแต่งตัวทางนี้ได้เลยค่ะ” เสียงของสตาฟในงานเรียกให้คณาธิปเดินไปทางที่อีกฝ่ายชี้นำ
ในทีแรกพลอยรดากังวลกับการทำงานของคณาธิปเพราะกลัวเขาไปก่อเรื่องกับทีมงานและกองถ่าย แต่สิ่งที่เธอกลัวนั้นไม่ได้เกิดขึ้นเลยสักนิดเดียว คณาธิปมีความเป็นมืออาชีพมากกว่าที่คิด พลอยรดาถอนหายใจด้วยความโล่งอก
จะว่าก็ว่าเถอะ คณาธิปเวอร์ชันทำงานไม่ทำให้พลอยรดาปวดหัวเท่าเหล่าแฟนคลับที่ยังตะโกนแข่งกันไม่หยุด ด้วยความที่สถานที่ถ่ายทำเป็นสถานที่เปิดและทีมงานได้กั้นรั้วไว้แล้ว แต่แฟนคลับเหล่านั้นก็ยังตามมาเกาะรั้วแล้วส่งเสียงรบกวนจนทำลายสมาธิทีมงานและกองถ่าย
“เอ่อ คุณพลอยรดาที่มาแทนคุณเอ๊ะใช่ไหมคะ” ทีมงานคนหนึ่งเดินเข้ามาหาและเอ่ยถาม
“ใช่ค่ะ”
“รบกวนคุมแฟนคลับของน้องเสือให้หน่อยได้ไหมคะ ทางกองทำงานกันลำบากมากเลย”
“อ่า..ค่ะ” พลอยรดาตอบรับแห้งๆ
“ขอบคุณนะคะ”
คล้อยหลังทีมงาน พลอยรดาก็หยิบมือถือออกมาโทรหาพี่เอ๊ะทันที แต่ไม่ว่าจะโทรไปเท่าไหร่ อีกฝ่ายก็ไม่รับสาย
หลับอยู่หรือไงนะ...
พลอยรดาหันไปมองกลุ่มแฟนคลับที่ยังส่งเสียงไม่หยุดพร้อมกับโบกป้ายไฟไปมา เธอไม่รู้ว่าพี่เอ๊ะปราบแฟนคลับพวกนี้ยังไง ไม่รู้ด้วยว่าควรจะจัดการยังไง แต่ในเมื่อเธอมาทำหน้าที่ตรงนี้เธอก็ต้องช่วยให้งานของคณาธิปราบรื่น
ทำได้น่าพลอยรดา เธอทำได้!
พลอยรดาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเดินฉับๆไปทางกลุ่มแฟนคลับด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง แฟนคลับพวกนี้คงใช้ไม้อ่อนด้วยไม่ได้
“กรุณาเงียบเสียงด้วยค่ะ! พวกคุณกำลังรบกวนการทำงานของเสือและกองถ่ายอยู่นะคะ!” พลอยรดาตะโกนสุดเสียง เหล่าแฟนคลับที่เห็นผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มายืนตะโกนใส่หน้าก็เกิดความไม่พอใจ เสียงซุบซิบนินทาประมาณว่า ใคร ถือดีอะไรมาสั่ง ไม่ใช่ผู้จัดการสักหน่อย วนเวียนกันภายในหมู่แฟนคลับ และพลอยรดาได้ยิน
“ฉันชื่อพลอยรดา นับจากวันนี้ไปฉันคือผู้จัดการคนใหม่ของเสือ คณาธิป ฉันไม่รู้ว่าพี่เอ๊ะใจดีกับพวกคุณแค่ไหน แต่ฉันจะไม่ใจดีกับพวกคุณแน่ ถ้าพวกคุณยังไม่เงียบเสียงและยังรบกวนการทำงานของเสือ ฉันจะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาเชิญพวกคุณออกไปค่ะ! เลือกเอาค่ะ จะยืนดูเงียบๆหรือจะให้ไล่ไปข้างนอก?”
คำประกาศกร้าวของพลอยรดาสร้างความไม่พอใจในหมู่แฟนคลับเป็นอย่างมากจนเกิดเสียงกระซิบกระซาบกล่าวถึงพลอยรดาในแง่ลบ พลอยรดายังคงตีหน้านิ่งยืนมองพวกแฟนคลับที่ยังกระซิบกันไม่หยุด เธอได้ยินทุกอย่าง รวมไปถึงประโยคที่ว่าอยากให้ช่วยกันเรียกร้องกับทางค่ายให้เปลี่ยนผู้จัดการเพราะพลอยรดาสวยเกินไป พวกเธอไม่ชอบ ไม่แน่ว่าพลอยรดาอาจจะใช้ความสวยล่อลวงนักแสดงของพวกเธอก็เป็นได้ และอีกสารพัดจะสรรหาคำมาพูด
“จะไม่เงียบใช่มั้ยคะ?” พลอยรดาไม่สนเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของแฟนคลับ เธอกดเสียงลงต่ำและมีท่าทีจริงจังจนเหล่าแฟนคลับกลัวว่าถ้าทำให้พลอยรดาโมโห พวกเธออาจจะถูกไล่ออกไปจริงๆ
เมื่อเหล่าแฟนคลับเงียบเสียงลงด้วยความไม่พอใจ พลอยรดาจึงพูดต่อ
“ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือค่ะ อยู่ในความสงบจนกว่าจะเลิกกองนะคะ ถ้าระหว่างนี้ฉันได้ยินเสียงของพวกคุณแม้แต่นิดเดียว พวกคุณจะถูกเชิญออกไปทันทีค่ะ!”
พลอยรดาหันหลังกลับ หลังจากนี้เธอคงต้องหาวิธีรับมือแฟนคลับพวกนี้แล้วล่ะ เผลอๆเย็นนี้ได้มีเพจแอนตี้กับแฮชแท็กของเธอขึ้นเทรนด์แน่