8

1996 คำ

“ให้ตาย! เดี๋ยวผมจะใส่เป็นข้อยกเว้นในบางกรณี” เขาบอกด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดนิดๆ “แต่หนูไม่อยากจะทำผิดข้อสัญญานี่คะ” เธอตอบพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ อย่างไม่เห็นด้วย “โอเค! เดี๋ยวผมจะยกเลิกข้อนี้ไปด้วยอีกข้อ” คนที่อยากจะพาสาวไปเที่ยวฟาร์มโคขุน บอกพร้อมกับยักไหล่ทั้งสองข้างขึ้นนิดๆ “หนูคิดว่าเราไม่ควรไปไหนด้วยกัน” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ที่ฟาร์มคนงานของผมเขาไม่พูดเรื่องของเราหรอกครับ ที่นั่นห่างไกลผู้คน อากาศดีมากๆ” ขุนพันพยายามโน้มน้าวจิตใจของสาวเจ้า “ที่ไหนคะ?” “ที่เชียงรายครับ” “คุณจะไปวันไหนคะ” “พรุ่งนี้เป็นไงครับ” “ค่ะ แต่ฉันไม่ได้เอาเสื้อผ้ามา ยังไงขอกลับไปเก็บของก่อนได้ไหมคะ” “นั่นไม่ใช่ปัญหาครับ พรุ่งนี้ผมจะให้เด็กจัดกระเป๋าเดินทางให้คุณไม่ต้องห่วง” ขุนพันบอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ ที่ในที่สุด นางฟ้าคนสวยก็ยอมไปเที่ยว กับตน “งั้นก็...โอเคค่ะ” เขมมิกาขานรับอย่างหมดทางเลี่ยง 4 ชั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม