“ไม่ค่ะ” เขมมิกาปฏิเสธ ก่อนจะรีบก้าวออกจากรถของอีกฝ่าย
ขุนพันรีบก้าวลงจากรถ และเอ่ยตามหลังแม่สาวใจร้อน “เดี๋ยวครับ พี่จะยกองุ่นไปใส่รถให้”
“ขอบคุณค่ะ” เขมมิกาหันไปตอบ ก่อนจะกดกุญแจปลดล็อครถเก๋งของเธอ แล้วเปิดประตูออกให้พ่อเทพบุตรสุดหล่อ เอากล่องใส่องุ่นมาวาง
“เรียบร้อยครับ เราขึ้นห้องกันเถอะ” ขุนพันยกกล่องใส่องุ่นไปวางในรอเสร็จ ก็เตรียมจะดึงแขนของนางฟ้าคนสวยให้ออกเดินตามไปที่ลิฟต์
“พี่ขุน!” เขมมิการีบขืนตัวเอาไว้ทันที
“จ๋า...” คนหน้ามึนขานรับด้วยสายตาเป็นประกายระยิบระยับ
“แล้วเจอกันค่ะ” เขมมิกาดันตัวออกห่างจากคนหื่นได้ ก็รีบวิ่งไปขึ้นรถพร้อมกับกดล็อคประตูอย่างไว
“โธ่! คนดี” ขุนพันยืนมองตามด้วยสายตาละห้อย
“บายค่ะ” เขมมิกาลดกระจกลง แล้วส่งยิ้มหวานให้อีกฝ่ายอย่างรู้สึกขำๆ อีกแค่นิดเดียว...เธอเกือบจะใจอ่อน ยอมขึ้นห้องกับเขา ซึ่งหากเป็นแบบนั้น เขาก็คงจะอ้อนต่อ ไม่ยอมให้เธอกลับง่ายๆ อ
