“ไปถามคนงานคนอื่นดู ไม่ว่างเล่า จะทำงาน” อรบอกก่อนจะเดินไปยกถุงผักมาเตรียมจะเด็ดและล้างทำความสะอาด
“เออ! งั้นพวกแกก็ทำกันไปเลย” ดอกรักตะโกนตอบเสียงดังลั่น ก่อนจะสะบัดหน้าเดินจากไปอย่างโมโห ที่ทุกคนพากันยืนอยู่ข้างศัตรูหัวใจของตัวเอง
“จ้า!” พรตะโกนตามหลังด้วยน้ำเสียงเหยียดๆ
“อย่าไปสนใจเลยค่ะ เราทำอาหารกันเลยดีกว่า” เอ้ยรีบบอกเมื่อเห็นคนรักของผู้เป็นนายถอนหายใจออกมาด้วยสีหน้าเพลียๆ
“ค่ะ” เขมมิกาขานรับก่อนจะลงมือช่วยทุกคนทำอาหารตามสเต็ปที่วางเอาไว้
เวลา 11:55 น. โรงอาหาร
“พ่อเลี้ยงมาแล้วค่ะ คุณโยโกะไปทานข้าวกับพ่อเลี้ยงเถอะค่ะ” เอ้ยหันไปบอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ เมื่อเห็นผู้เป็นนายเดินฉีกยิ้มหวานมาแต่ไกล
“แต่ว่า...” เขมมิกาบอกอย่างลังเล กลัวว่าทุกคนจะตักอาหารและของหวานไม่ทัน
“ทางนี้ป้ากับสามสาวจัดการได้ค่ะ อีกอย่างของทุกอย่างก็เตรียมพร้อมเอาไว้หมดแล้ว”
“ค่ะ” เขมมิกาขานรับก่อนจะถอดผ้ากันเปื
