“กรี๊ดดดด กรี๊ดดดด” ฟ้ารุงกรีดร้องพร้อมกับทุกพวงมาลัยอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นก็รีบกดสตาร์ทรถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
บรื้น...
“เอ่อ...ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่ทุกคนปกป้องโยโกะ และขอบอกว่า...สำหรับโยโกะแล้ว ไม่มีคำว่าขี้ข้ากับนายจ้างนะคะ มีแค่คำว่าครอบครัว” เขมมิกาหันไปยกมือไหว้คนงานทุกคน พร้อมกับก้มหัวลงนิดๆ อย่างให้ความเคารพในความเสมอภาค
แปะๆๆ เหล่าคนงานพากันปรบมือให้ นายหญิงคนต่อไปของไร่เดชาอย่างเป็นทางการ
“เก็บมือถือของทุกคนคืนกลับไปเถอะค่ะ แค่นี้โยโกะก็ซึ้งในน้ำใจแล้ว ไม่จำเป็นต้องดู” เขมมิกาบอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ ที่เมื่อคู่เผลอเล่นใหญ่ไปหน่อย ส่วนเรื่องพนักงานหญิง 3 คนที่เป็นสายให้กับฟ้ารุ้งนั้น เธอรู้จากป้าหริ่ง ป้าดาว และลุงเบิ้มอยู่ก่อนแล้ว พอเห็นฟ้ารุ้งขับรถเข้ามา ก็เลยคิดว่า ถึงเวลาที่ต้องจัดการบางอย่างสักที
“เฮ้อ...โล่งใจ เพราะในมือถือผมมีแค่คลิปทะลึ่งๆ ครับ” คนงานชายวัย 29 ปี บอ
