เจ๊บีน่า
746 คำ
ตอนที่1 เจ๊บีน่า
เพื่อนรักทั้งสองหนีหายเมื่อมีคนรัก อิทธิกรที่ยังไรวี่แววว่าจะมอบหัวใจอันเหลวแหลกให้ใครสักทีจึงต้องอยู่เฝ้า BG Club ไปโดยปริยาย แต่ก็มีเรื่องให้ตื่นเต้นปนเอือมระอาได้เกือบทุกคืน
กรี๊ดดด!
ปึง! โคร่ม!
“เฮีย! เจ๊บีน่า!”
“เวรเอ๊ย!” สองเท้าสาวลงมาจากชั้นสองเร็ว ๆ เมื่อข้าวของในร้านกำลังพังระเนระนาดจากการที่หญิงสาวกลุ่มหนึ่งมุงดูคนตบกัน
“อีเจ๊! พอเถอะเดี๋ยวมันตาย” เสียงเพื่อนสาวประเภทสองร้องห้ามคนที่ขึ้นคร่อมตบหญิงสาวอีกคนลั่น นักดนตรีหยุดเล่นเพลงจึงทำให้เสียงเชียร์ดังสนั่นราวกับเชียร์มวยในสนามยังไงยังงั้น
“พอได้แล้ว!” ร่างเล็กลอยหวืดเมื่อถูกกอดรอบเอวแล้วแยกเธอออกจากหญิงสาวอีกคน เมื่อได้รับความช่วยเหลือคนที่สู้ไม่ไหวก็รีบฝ่าฝูงชนหนีออกไป
“ปล่อยฉันนะไอ้บ้าอิทธิ์เห็นมั้ยว่าอีนั่นมันหนีแล้ว!”
“จะทำกันให้ตายเลยหรือไง!”
“เออ! ตบให้ตายไปเลย” บีน่าดีดตัวออกจากวงแขนแกร่งได้สำเร็จก่อนจะจ้องหน้าเขาตาเขม็งท่ามกลางสายตาของนักท่องราตรีคนอื่น ๆ ที่ยังมองทั้งสองไม่เลิกรา
“ค่าเสียหายเท่าไหร่ก็ว่ามา”
“ห้าแสน”
“ได้ คืนนี้กินกันได้เต็มที่เลยนะฉันปิดร้านเลี้ยง!”
วู้ววว เฮ้
อิทธิกรกัดริมฝีปากมองหญิงสาวผมเผ้ากระเซอะกระเซิงยอมใจในความใจป้ำของเธอ เดือนนี้บีน่าเหมาเป็นรอบที่สามแล้ว
“อีเจ๊ มึงโดนมันตบกลับด้วยเหรอ”
“อืม มือไวฉิบ...”
“เจ๊บีตบเขาอย่างกับลูกวอลเล่แหนะ เขาตบคืนได้ทีเดียวเองครับเฮีย” หนุ่มผู้จัดการร้านกระซิบพูดกับเขา บีน่า ไปที่ไหนวุ่นวายที่นั่น และมีเพียงที่นี่ที่ปล่อยให้เธออาละวาดในร้านได้ ‘ก็เธอจ่ายเงินทุกบาท’
“มึงนี่เห็นตัวเล็ก ๆ เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนวะอีเ**กะเทยอย่างกูไม่กล้ามีเรื่องกับมึงแล้วนะ”
“มีอย่างที่ไหนมาชนกูแล้วหาว่ากูไปชนมัน” บีน่านั่งลงบนโต๊ะที่เธอกับเพื่อนหัวใจเป็นหญิงสาวเปิดจองไว้ประจำ ที่สำคัญหากพนักงานเบลอไม่จองโต๊ะนี้ไว้ให้จะเจอเธอวีนอย่างสาสมแน่นอน
“สรพงษ์”
“ลูกศรอีดอก!”
“เออ ลูกศร เพื่อนเรามันหายไปไหนตัวนึงวะ”
“ไปกับผู้แล้วจ้า ส่วนกูต้องอยู่เฝ้ามึงเนี่ยทั้งที่คันฉิบหายแล้ว” ปากพูดกับบีน่าแต่สายตาหันไปสบกับหนุ่มหล่อที่รสนิยมตรงกันอย่างแสนเสียดาย
“เหอะ”
“กูก็ไม่ได้ทิ้งมึงไปไงอีเจ๊ ทำมาเป็นเบะปากใส่กู”
“อยากไปก็ไปเลยไป ไม่ต้องสนใจกูหรอก” ลูกศรกรอกตาใส่คนขี้น้อยใจถึงสามตลบ
“มึงหาผัวเถอะอีเจ๊ จะได้ไม่เหงา”
“ใครว่ากูเหงา ไม่เล้ยย”
“จ้าา มึงไม่เหงาเลยเนาะ”
นักดื่มทั้งชายและหญิงวนเวียนมาชนแก้วกับหญิงสาวสุดเซ็กซี่ไม่ขาดสายเพราะขอบคุณความใจถึงเลี้ยงเครื่องดื่มพวกเขาหลายครั้ง ‘ครั้งหนึ่งก็ครึ่งล้าน’
“เจ๊บีน่าก็สวยนะเฮีย แต่ทำตัวแปลกไปหน่อย” อิทธิกรที่ท้าวมือกับระเบียงชั้นสองเหลือบมองลูกน้องตัวเองเล็กน้อย แล้วมันมาพูดกับเขาทำไม
“แล้ว?”
“แหม เฮียอย่าทำเป็นอินโนเซนต์สิ”
“แสบแบบนี้กูไม่เอาหรอก ปวดประสาทตาย”
“ผมว่าเหมาะสมกันดีออก เฮียอิทธ์ก็ธรรมดาที่ไหน”
“ไปทำงานของมึงไป เผื่อยัยเจ๊ของมึงเบี้ยวมึงต้องจ่ายแทนนะกูบอกก่อน”
“ไม่เบี้ยวหรอกเฮีย ระดับเจ๊บีแล้ว ขน... ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก” เขามองลงไปยังโต๊ะที่บีน่ากับเพื่อนของเธอนั่งอยู่ หลายครั้งที่เขาสงสัยความเป็นมาของผู้หญิงคนนี้แต่ก็ไม่ได้มากจนต้องสืบหา
“น้อง มาช่วยพี่หน่อยอีเจ๊มันเมาอีกแล้ว” ลูกศรกวักมือเรียกพนักงานหนุ่มยิก ๆ เมื่อเจ้าภาพของค่ำคืนนี้อยู่ในสภาวะทิ้งตัว หนึ่งอึดใจร่างบาง ๆ นั่นก็ถูกอุ้มพาดบนบ่าออกไปจากร้านอย่างน่าเวทนา
“คนบ้าอะไรเมาแม่งทุกคืน”
- ผู้เขียน
