มิเกลยกมือขึ้นมาโอบกอดท่านเคาน์เอาไว้ก่อนจะหลับตาลงช้าๆ เขาซุกใบหน้าลงที่ซอกคอของเธอก่อนจะขบกัดมันเบาๆ
"อ๊ะ!!"
เธอเบิกตากว้างอยากตกใจพร้อมกับยกมือขึ้นมาปิดปากเอาไว้ มิเกลกำลังรู้สึกประหม่าที่ตัวเองส่งเสียงที่น่าอายนั่นออกไป...
"...อย่าร้องเช่นนี้อีกนะมิเกล นี่มันอันตรายเกินไป"
"ระ..รับทราบค่ะท่านเคาน์"
ฮาเดสซุกใบหน้าลงที่ซอกคอของมิเกลอีกครั้ง บนใบหน้าที่หล่อเหลานั่นกำลังยกยิ้มขึ้นมาอย่างลืมตัว และคราวนี้เขามิได้ขบกัดเธอแล้วแต่เปลี่ยนมาเป็นเลียเบาๆที่คอของมิเกลแทน
เธอหลับตาลงพร้อมกับเม้มปากแน่น เพราะมิเกลไม่ต้องการให้ตัวเองส่งเสียงแปลกๆออกไปอีกแล้ว ทว่าการกระทำของท่านเคาน์นั้นน่าตกใจมากทีเดียว เขาจะมากัดเธอทำไมกัน!!
ในใจของมิเกลนั้นอยากจะเอ่ยบอกให้ท่านเคาน์นอนดีๆแบบทุกคืนได้ไหม? เหตุใดวันนี้เขาจึงดูซุกซนนัก!!
"หากครั้งหน้า ยังมีกลิ่นของบุรุษติดมาอีก ข้าจะไม่ทำเพียงแค่ขบกัดแน่นอน.."
