มิเกลยิ้มก่อนจะยกมือขึ้นมากอดฮาเดสเอาไว้ ช่วงเวลาที่ไม่มีเธอเขาคงจะทรมานมากเลยสินะ คงจะรู้สึกว่าโลกใบนี้มันอ้างว้างและโดดเดี่ยวมากเกินกว่าที่เขาจะรับไหว เขาก็เลยเปลี่ยนร่างเป็นเจ้าแมวอ้วนนี้เพื่อปกป้องตัวเอง
"คิดถึงข้ามาเลยใช่ไหมคะ?"
"...."
เธอลูบหลังเขาเบาๆ เพราะความเงียบของเขามันคือคำตอบที่ดังที่สุด..
ครั้งนี้เธอผิด ต่อให้เขาจะฆ่าเธอให้ตายลงไปเธอก็ยินดีที่จะยอมรับการลงโทษที่รุนแรงของเขา เพียงแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอไม่อยากตาย
เพราะหากเธอตายไปจริงๆคนที่เสียใจที่สุดคงจะเป็นท่านเคาน์
"หายไปไหนมา"
น้ำเสียงเขาเริ่มอ่อนลงเมื่อเธอโอบกอดเขาเอาไว้ ราวกับว่าความโกรธมากมายในใจนั้นจางหายไปจนหมดเพียงแค่เธอกอดเขา
ทุกค่ำคืนช่างยาวนาน และเสียงร้องโหยหวนของวิญญาณพวกนั้นตามมาหลอกหลอนจนเขาไม่สามารถหลับตาลงได้เลย
ทรมานจนแทบจะหายใจไม่ออก ทรมานจนอยากตายไปเป็นร้อยเป็นพันครั้ง แต่ทว่าในใจนั้นก็ยังคงหว
