“ เฮ้ย ทำไมอยู่ ๆ น้องธันวาบุคลิกเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมเอาจริงเอาจังวะแก แล้วตะกี๊ฮีเรียกแกว่าอะไรนะ เมษ์ เรียกเมษ์เฉย ๆ เลยเหรอ ว้ายตายแล้ว ! ”
“ แกจะกรี๊ดกร๊าดทำซากอะไรนังวินวี่ ”
“ ฮีเรียกแต่ชื่อ ก็แสดงว่าฮีคิดจะปีนเกลียวแกแล้วล่ะนังเมษ์ ไม่รอดแน่ ! ”
“ นังบ้า ปีนเกลียวบ้าบออะไร ไม่มีสัมมาคารวะน่ะสิ ไม่งั้นมันก็ไม่ปกติ เป็นไบโพล่าร์แน่นอนไอ้เด็กนี่ ผีเข้าผีออก โรคจิตอย่างเจ๊ดอกว่าไม่มีผิด ”
“ จิตไม่จิตไม่รู้ล่ะ แต่เย็นนี้ฉันจะซ้อนมอเตอร์ไซค์น้องวิทย์กลับบ้าน ลั้ลลา มีผู้ชายมารับมาส่ง ทำไมชีวิตดี๊ดี ”
“ แต่ฉันไม่ไปกับธันวานะ เดี๋ยวพี่พิมแกรู้ขึ้นมาล่ะจะยุ่ง ”
“ เออว่ะ ฉันก็ลืมนึกถึงเรื่องนี้ไป แล้วแกจะกลับยังไง ถ้าแกไม่ไป ฉันก็ไม่ไปกับน้องวิทย์เหมือนกัน ”
“ เดี๋ยวค่อยถามเด็ก ๆ ตอนกลับมาจากกินข้าวละกัน ” หลังจากนั้นทุกอ
