ไม่โปรดปราน:4

1753 คำ
“เดี๋ยว! ทำหน้าแบบนี้คือ?” ฉันอมลมจนแก้มป่องแล้วสะบัดหน้าไปทางอื่น ถ้าจู่ ๆ แฟนคุณถามคำถามนี้มาจะคิดมากเหมือนฉันไหมล่ะ? แหงแหละว่าต้องคิดอยู่แล้ว “อ้อ สงสัยฉันจะใช้คำพูดผิดไป” เรียกแก้ตัวหรือเชื่อเขาดีเนี่ย “ฉันหมายถึง เรากับเพื่อนใช้น้ำหอมกลิ่นเดียวกัน แต่ทำไมพอเป็นบนตัวของเธอถึงได้หอมกว่า หอมแบบไม่ฉุนน่ะ” “นี่เฮียมาคส์รู้ด้วยเหรอคะว่าน้ำกับยัยมินใช้น้ำหอมกลิ่นเดียวกัน?” “วันนี้ตอนไปรับมินตราเห็นเธอหยิบขึ้นมาฉีด ฉันได้กลิ่นนั้นแล้วแต่รู้สึกว่ามันแตกต่างจากบนตัวเธอ” อ้อ ที่แท้เขาก็หมายความว่าแบบนี้นี่เอง “ไบโพลาร์เปล่าเนี่ย เดี๋ยวหน้าบึ้งเดี๋ยวยิ้ม” “อื้อ” ปลายจมูกถูกนิ้วสองนิ้วของเขาหนีบเบา ๆ เหมือนมันเขี้ยว “ก็เมื่อกี้เฮียมาคส์พูดเหมือนนอกใจน้ำ” บางครั้งฉันก็เป็นคนตรง ๆ ถ้าสงสัยก็จะถามออกไปตอนนั้นเลย “ใครจะกล้า มีของรักอยู่ตรงหน้าทั้งคน” แก้มฉันถูกอีกคนขโมยหอมซ้ายทีขวาทีแล้วจบลงที่หน้าผากมน ความอบอุ่นแผ่ซ่านเข้าสู่หัวใจฉัน เขาค่อย ๆ ผละริมฝีปากออกจากหน้าผากฉันอย่างอ้อยอิ่ง ทว่าใบหน้ายังคงห่างกันเพียงไม่กี่เซนฯ สองสายตาจ้องมองกันราวโหยหาบางสิ่งบางอย่าง เฮียมาคัสค่อย ๆ ประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากสีส้มของฉันอย่างช้า ๆ และนุ่มนวล “ดะ…เดี๋ยวค่ะ” เพิ่งนึกได้ว่านี่มันกลางแจ้งจึงรีบผลักอกแกร่งเขาออก เฮียมาคัสเหมือนไม่พอใจอยู่เล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถาม “ทำไมครับ” ฉันมองซ้ายมองขวาพร้อมแก้มที่แดงปลั่ง “คะ...แค่จูบนะคะ” ฉันไม่ได้ไร้เดียงถึงจะอ่านสายตาคนรักไม่ออกว่าเขาจะไม่หยุดแค่การจูบธรรมดา ๆ นี้ “คิดงั้น?” บอกแล้วไงความต้องการของแฟนฉันคนนี้ค่อนข้างสูง พูดง่าย ๆ คือ เขากินดุและถึกมาก “อื้อ” ยังไม่ทันได้ค้านต่อ ฉันที่นั่งอยู่บนตักเขาก็ถูกรวบตัวเข้าไปกอดและถูกจู่โจมด้วยริมฝีปากหยักลึกนั้นอีกครั้ง แรงบดเสียดของกลีบปากนุ่มทำให้บริเวณนั้นเกิดความร้อน ลิ้นชื้นค่อย ๆ สอดแทรกเข้ามาควานหาน้ำหวานในโพรงปาก เราแลกลิ้นกันพัวพันอย่างลืมอายว่านี่คือที่สาธารณะ มือหนาค่อย ๆ สอดเข้ามาจากชายเสื้อยืดตัวสั้นของฉัน เสียงสายเสื้อชั้นในฉันดีดผึงออกจากกันจนเต้าอวบทั้งสองข้างเด้งดึ๋งตามแรงดีด มือเขาอุ่นวาบแถมยังเริ่มซุกซนลูบแผ่นหลังเนียนฉันจนบริเวณที่ถูกลากผ่านร้อนรุ่มไปหมด การบดจูบยังคงดำเนินต่อไปไม่มีทีท่าว่าจะหยุดยั้ง เต้าอวบถูกมือหนากอบกุมบีบคลึงจนเสียวซ่านไปทั้งทรวง เสื้อฉันถูกเลิกขึ้นมากองไว้บนเนินอก อวดสองเต้างามต่อหน้าเขาท่ามกลางหมู่ดาวนับพันและแสงจันทร์นวลผ่อง “มะ...มา คัส” เขาชอบให้ฉันเรียกชื่อเขาห้วน ๆ เวลาที่เรากำลังมีความสุขกัน “อืม” เสียงคำรามตอบก่อนจะก้มลงดูดยอดอกฉันที่ชูช่อล่อตาล่อใจเขา แผ่นหลังฉันแอ่นอกให้อีกคนได้ชิมส่วนนั้นอย่างไม่อายฟ้าอายดิน เสียงดูดดึงยอดปทุมถันดังก้องจนมอบความสาดเสียวให้อย่างบรรยายไม่ได้ เสียงจักจั่นเรไรส่งเสียงร้องระงมเมื่อน้ำค้างยามดึกเริ่มตกลงมา “อ้ะ อ่า มะ...มาคัส” สองมือจิกลงบนลาดไหล่แกร่งเมื่อเขาทั้งดูดเม้มยอดอกและบีบเคล้นอีกเต้าควบคู่กัน ส่วนอ่อนไหวฉันเริ่มรู้สึกร้อนผ่าว ความรู้สึกอยากให้เขารีบเข้ามาเติมเต็มทำให้ฉันรีบเอื้อมมือปลดกระดุมกางเกงเขาอย่างไร้ยางอาย เสียงมาคัสกลั้วหัวเราะอย่างชอบใจดังขึ้นเบา ๆ ก้นงอนงามฉันถูกฝ่ามือหนาอุ้มยกให้สูงขึ้น แพนตี้ตัวน้อยถูกแหวกออกมากองข้างเดียวกัน ปล่อยให้ส่วนนั้นของฉันว่างโล่งต้องลมจนสั่นสะท้าน “อ้ะ ดะ...เดี๋ยวสิ!” รู้สึกถึงแก่นกายร้อนผ่าวจ่อตรงปากทางเข้าที่ฉ่ำแฉะ มาคัสหยุดการเตรียมสอดใส่พร้อมเลิกคิ้วคล้ายส่งคำถาม “ตะ...ตรงนี้ จะ จริงเหรอคะ” มองซ้ายแลขวาทุกอย่างมันโจ่งแจ้งเกินไป หวั่นจะมีใครผ่านมาเห็นภาพอุจาดตาพวกนี้เข้าน่ะสิ “อืม ไม่ต้องกลัว แถวนี้ไม่มีใครมาหรอก” เสียงเขาแหบพร่าติดหอบเบา ๆ ราวกักกั้นอารมณ์อย่างว่าอยู่ ฉันเอียงหน้าผินมองไปทางอื่นเล็กน้อยไร้ข้อโต้แย้ง พวงแก้มอุ่นวาบตามมาเมื่อถูกอีกคนหอมลงมาฟอดใหญ่ ปลายลิ้นสากชื้นค่อย ๆ ลากเลียตามหลังใบหูต่ำลงตามซอกคอแล้วฉกชิมดูดเม้มจนเสียวซ่าน “อ๊ะ อ๊า” แท่งแกร่งฉวยโอกาสตอนที่ฉันเคลิบเคลิ้มค่อย ๆ สอดแทรกเข้ามาด้านในส่วนอ่อนไหวฉัน ความใหญ่โตของเขาคับแน่นจนฉันอึดอัดแทบจะผลักไสออก “อืม ตอดรัดแน่นมาก” คำพูดทะลึ่งตึงตังถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากหนาสีแดงติดคล้ำเล็กน้อยเพราะสูบบุหรี่หนัก มาคัสบีบเคล้นก้นกลมกลึงฉันเพื่อให้ผ่อนคลายการหดเกร็ง มือหนาข้างหนึ่งตีเข้าบั้นท้ายฉันจนเกิดเสียงดังทว่าไม่ได้เจ็บแสบเหมือนเสียงที่ดังออกมา มันแค่คันยิบ ๆ แต่เพิ่มความเสียวให้ฉันจนเป็นฝ่ายขยับสะโพกกลืนกินตัวตนเขาขึ้นลงช้า ๆ สายลมเย็น ๆ รวมถึงหยดน้ำค้างทำฉันขนลุกซู่ ทว่าร่างกายกลับย้อนแย้งเมื่อเหงื่อกาฬเริ่มเกาะกุม “ขยับ เร็วอีก” มาคัสสั่งเสียงกระเส่า เขากระทุ้งสะโพกหนักหน่วงสองสามทีเพื่อให้ฉันตามจังหวะเขา เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังแข่งกับเสียงเรไรที่ดังก้องบริเวณโล่ง อุ้งปากร้อนระอุคาบงับเต้างามฉันดูดดึงอย่างเมามัน ท้องฉันเริ่มบิดมวนเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน มาคัสเองก็ไม่ต่าง เขาบีบเคล้นเต้างามอีกข้างพร้อมกระแทกส่วนแข็งขืนขึ้นมาย้ำ ๆ ถูกจุดเสียวจนฉันครางอย่างลืมอาย เราขยับสอบสะโพกรับกันและกันต่ออีกไม่ดี่นาทีความสุขสมก็พรั่งพรูออกมาพร้อมกัน “เก่งมากครับ” เขามักชมฉันทุกครั้งที่เป็นฝ่ายควบขยับบนเรือนกายกำยำของเขา หน้าผากอุ่นวาบเมื่อถูกอีกคนจุมพิตลงมาราวหวงแหน มาคัสดึงเสื้อฉันลงมาในสภาพเดิม พร้อมติดตะขอเสื้อชั้นในให้ฉันเสร็จสรรพ ทว่าส่วนนั้นของเรายังคงเชื่อมกันอยู่แบบนั้นจนเริ่มหวั่นใจว่าเขาจะยังไม่พอ “ในรถมีทิชชู” ทว่าฉันคงคิดมากเกินไป พอเขาบอกเหตุผลที่ยังไม่ถอดถอนตัวตนออกมาฉันถึงได้เบาใจไปส่วนหนึ่ง ร่างหนาค่อย ๆ อุ้มฉันทั้ง ๆ ที่ส่วนนั้นเรายังเชื่อมกันแถมแท่งแกร่งเขายังไม่หยุดขยายพองโต เวลาเดินทำให้ส่วนนั้นมันขยับไปตามการก้าวของขายาว ๆ เขา ฉันได้แต่กอดเขาแน่น กัดฟันไม่ให้เกิดอารมณ์อย่างว่าขึ้นมาอีก ตุบ! แต่แทนที่ฉันจะได้เข้าไปนั่งในรถและจัดการตัวเอง มาคัสกลับวางฉันนอนราบบนกระโปรงรถและเริ่มขยับส่วนนั้นอีกครั้ง “อ๊ะ อ๊า มะ...มาคส์” มือฉันถูกอีกคนรวบด้วยมือเดียวไว้เหนือศีรษะ เขากระแทกกระทั้นตัวตนแข็งขืนเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขาทั้งสองข้างของฉันถูกกางออกกว้างเพื่อให้ตัวตนเขาเข้าสุดและลึกจนฉันจุกเสียด อุ้งปากร้ายกาจก้มลงดูดดึงเต้างามฉันราวหิวโหย มือฉันเป็นอิสระจึงกดศีรษะทุยของเขาให้จมลงไปกลางอกพร้อมแอ่นหน้าอกคู่สวยให้เขาดูดกิน “แน่น เธอแน่นมาก” เสียงคำรามของเขาทำฉันเขินอายหน้าแดงก่ำ เอวสอบถูกมือหนาจับไว้มั่นทั้งสองข้างพร้อมเพิ่มแรงกระแทกเข้ามาซ้ำ ๆ มาคัสก้มลงดูดเลียใต้ราวนมฉันจนเจ็บจี๊ดและเสียวสะท้าน ความรู้สึกอึดอัดตีตื้นขึ้นมาจนต้องกอดรัดอีกคนเอาไว้แน่น หยาดเหงื่อเริ่มหลั่งไหลออกมาพร้อมแรงหอบหายใจที่เริ่มติดขัด มาคัสสอบสะโพกแรงขึ้น เน้นย้ำขึ้น จนปลดปล่อยน้ำรักออกมาพร้อม ๆ กันเป็นครั้งที่สอง “เหนื่อยไหมครับ” แววตาหยาดเยิ้มมองฉันจนต้องหลบสายตานั้น “หะ...หิวน้ำค่ะ” ตอนนี้รู้สึกคอแห้ง แต่ที่จริงคืออยากให้เขาเลิกมองเรือนร่างฉันมากกว่า มันไม่ชินจริง ๆ นะ ต่อให้นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของพวกเรา แต่ฉันก็ยังรู้สึกไม่ชินกับสายตาหื่นกระหายที่เขาจ้องเรือนร่างฉันอยู่ดี “ได้ครับ เดี๋ยวไปเอาให้” ตัวตนร้ายกาจนั้นค่อย ๆ ถอดถอนออกไป ฉันรีบลงขึ้นนั่งจัดแจงเสื้อผ้าให้เข้าที่ เสียงเปิดปิดประตูรถดังขึ้น มาคัสเดินกลับมาพร้อมขวดน้ำและทิชชูม้วนหนึ่ง “อ้ะ เดี๋ยวน้ำจัดการเอง” เขากำลังจะใช้ทิชชูทำความสะอาดส่วนนั้นให้ฉัน คนอะไรอ่อนโยนเกินจะต้านไหว มาคัสพยักหน้าวางทิชชูไว้ข้าง ๆ แล้วหันหน้าไปอีกทางเพื่อดูดบุหรี่ “เหม็นไหม” เขาเอียงหน้ามาถามพร้อมมองดูทิศทางของลม “ไม่ค่ะ ตามสบายเลย” ฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ แต่เมื่อไรก็ตามที่คนข้าง ๆ ดูดมันฉันกลับไม่รังเกียจและไม่รู้สึกขยะแขยง “นั่งอีกสักหน่อยเดี๋ยวพากลับ” ฉันพยักหน้ากอดตัวเองแน่นเมื่ออากาศเริ่มเย็นชื้นขึ้นเรื่อย ๆ หมับ! ร่างกำยำเดินเข้ามาโอบกอดฉันราวรู้ว่านั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการในตอนนี้ ใบหน้าสวยซบลงบนอกแกร่ง นั่งมองหมู่ดาวและท้องฟ้าที่คืนนี้สวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา “น้ำรักเฮียมาคส์นะคะ” จู่ ๆ ก็อยากบอกรักเขาขึ้นมาเสียดื้อ ๆ อีกคนไม่ตอบ เขาทำเพียงก้มลงมาจูบเบา ๆ กลางศีรษะฉันแล้วโอบกอดอยู่แบบนั้นเงียบ ๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม