"หนูก็ยังไม่ได้คิดจะปฏิเสธซะหน่อย ทำไมต้องดุด้วยเล่าาา"
สาวน้อยใบหน้าเง้างอดใส่คนพี่จนอีกฝ่ายอดไม่ได้ต้องส่ายหัวเบา ๆ ให้กับคนเจ้าเล่ห์ทั้งยังขี้อ้อนมีลูกล่อลูกชน
"หาทางออกไม่ได้เพราะพี่รู้ทันมากกว่า"
"เอาล่ะลูก อาหลุนนี่ก็ชอบแกล้งน้อง แม่ไม่ยักรู้ว่าลูกพูดเก่งขนาดนี้" จ้าวเลี่ยงจินผู้เป็นแม่รีบห้ามทัพแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยเย้าลูกชาย
"ฮะ ฮะ หนูรักคุณป้าที่สุดเลยค่ะ" ซุนเยว่หัวเราะชอบใจเมื่อว่าที่แม่สามีช่วยเอาคืนให้เธอ
"เด็กขี้ประจบ เดี๋ยวพี่จะลงโทษให้เข็ด"
"แฮ่ม ๆ พวกเราอยู่ตรงนี้นะอาหลุน เผื่อนายจะลืม" ซุนอี้ได้แต่กระแอมไอเพื่อเรียกความสนใจจากสหาย ไม่ต่างจากผู้เป็นพ่อและแม่ของหญิงสาว เพียงแค่ฟังคำพูดหยอกล้อของหนุ่มสาวก็ทำตัวไม่ถูกเสียแล้ว
"ฮึม" จ้าวหลุนโดนแซวจนทำตัวไม่ถูก สุดท้ายชายหนุ่มต้องรีบเก็บทรงแล้วนั่งรอฟังผู้เป็นแม่พูดเงียบ ๆ
"ว่าแต่ได้ฤกษ์วันไหนเหรอจ๊ะป้าจ้าว" ซุนเยียนร
