ทั้งสองคนเดินจากภัตตาคารไปยังทิศทางที่ต้องผ่านตลาดมืดไปอีกเล็กน้อย ไม่นานนักก็ถึงจุดหมายปลายทางของทั้งคู่ ซุนเยว่มองดูบ้านของชายวัย 30 กับบ้านหลังข้าง ๆ บ้านทั้งสองหลังอยู่กลางเมืองอีกทั้งยังมีผู้คนพลุกพล่าน อนาคตพี่ชายคนนี้ต้องเป็นเศรษฐีแน่นอนหากไม่ขายบ้านหลังนี้เสียก่อน
"เป็นยังไงบ้างน้องสาว ชอบบ้านหลังนี้ไหม ด้านข้างมีพื้นที่ว่างเผื่ออยากปลูกผักก็ได้นะ จะเข้าไปดูข้างในรึเปล่า"
เติ้งหลัวเห็นว่าสาวน้อยที่อยู่ตรงหน้าปลูกผักมาส่งเถ้าแก่ของเขา จึงได้บอกข้อดีของบ้านหลังนี้ไปเลยทีเดียว
"ชอบจ้ะ แต่หนูคงไม่ได้เข้าไปดูหรอกพี่ชาย วันนี้หนูต้องรีบไปขายผักต่อ แต่หนูจะเช่าบ้านหลังนี้นะคะ อีก 5 วันหนูจะเข้ามาทำสัญญา ฝากพี่ชายแจ้งเจ้าของบ้านด้วยนะคะว่าให้เตรียมเอกสารไว้ให้หน่อย"
ซุนเยว่พูดจบก็ล้วงมือเข้าไปหยิบผักที่เธอเตรียมเอาไว้ในมิติ โดยใช้ตะกร้าที่เธอหิ้วมาเป็นที่พรางตา
"ได้ครับ เรื่องนั้นไม่ม
