กาเรสชะงักเล็กน้อย ก่อนยิ้มกว้าง
“ผมว่าสามีคุณพีรดาก็เก่งอยู่นะครับ”
คนฟังสะอึก พีรดาหุบยิ้มในทันที
“ถึงยังไง โยธินก็เก่งไม่เท่าคุณน่ะค่ะ อีกอย่างเขาทำงานที่บริษัทอื่นแล้ว”
“ไม่ให้มาทำงานที่นี่ล่ะครับ ยังไงก็เป็นบริษัทของคุณแล้ว”
“โยธินคงทิ้งงานที่บริษัทโน้นไม่ได้หรอกค่ะ” พรรณนิภารีบหาข้อแก้ตัว
“มีอีกทางครับ คุณอรปรียาลูกสาวของคุณอำพันธ์ ลูกเลี้ยงของคุณไงครับ เธอเก่งมากนะครับ ผมเองยังชื่นชมและอยากให้เธอกลับมาทำงานร่วมกับผมอยู่เลย”
พรรณนิภาสีหน้าตระหนก รีบยกมือโบกไปมาแล้วหัวเราะแห้งๆ
“คงไม่ได้หรอกค่ะ อรโกรธที่ฉันกับลูกได้มรดกแต่เธอไม่ได้ เลยไม่ยอมกลับมาทำงานที่นี่แล้ว”
“รวมถึงไม่ยอมกลับไปอยู่ที่บ้านด้วยใช่ไหมครับ” กาเรสย้อน สองแม่ลูกมองหน้ากัน
กาเรสกระตุกยิ้มมุมปาก แล้วทอดสายตามองคนทั้งสอง
“อะไรที่ได้มาอย่างปัจจุบันทันด่วน คงทำให้คุณสองคนลำบากไม่น้อย บริษัทก็บริหารได้ยาก ไหนจะเร
