ถึงห้องนอนหยิบผ้าคลุม แล้วเดินเข้าห้องน้ำ จัดการชำระร่างกาย หยุดยืนมองตนเองหน้ากระจก ก่อนถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เดินออกมาทรุดกายลงบนเตียงครุ่นคิดเรื่องมากมายในหัว ทว่าภาพในค่ำคืนนั้นกลับย้อนกลับมา หัวใจมันดันเต้นหนักขึ้นมา ให้ตายสิ! ทำไมภาพของกาเรสไม่เคยหลุดออกจากหัวได้เลย เสียงมือถือดังขึ้น ไมทันให้เจ้าของมันหงุดหงิดไปมากกว่านี้ อรปรียารีบหยิบมันมาหลุบตามองหน้าจอ คิ้วบางขมวดเข้าหากัน ด้วยความสงสัย ว่าเบอร์แปลกนี้เป็นของใคร ตัดสินใจกดตัดสาย แต่ไม่กี่วินาทีต่อมา เสียงดังขึ้นอีกครั้ง ริมฝีปากบางเม้มสนิท ใครกันโทรหา “สวัสดีค่ะ” อรปรียายอมกดรับ “สวัสดีครับคุณอรปรียา” น้ำเสียงฟังดูคุ้นเคย แต่นึกไม่ออกว่าเป็นใคร ผู้ชายคนนี้รู้จักเบอร์เธอได้ยังไง “คุณเป็นใคร!” เจ้าของเครื่องย้อนถามเสียงขุ่น “อย่าเพิ่งโกรธไปเลย เราสองคนเคยเจอกันมาแล้ว ตั้งสองครั้ง” คิ้วบางขมวดเข้าหากันในทันที ครุ่นคิดว่าช