ฉันกำผ้าปูที่นอนแน่น ก่อนจะพูดกับพี่ติณ “ถะ ถ้าอย่างนั้นพี่ติณก็ไปทำกับคนอื่นเถอะค่ะ”
“ต้องการแบบนั้นจริงๆ ?” พี่ติณถามย้ำ ไม่รู้ว่าจะถามย้ำเพื่ออะไร คิดว่าฉันอยากจะมีอะไรกับเขามากเลยหรือไง
“…หนูไม่อยากมีอะไรกับพี่ติณ”
ดวงตาแข็งกร้าวจ้องมองใบหน้าฉันครู่หนึ่งก่อนที่พี่ติณจะลุกขึ้นจากตัวฉัน
“ออกไป” พี่ติณบอกเสียงเย็น เขาไม่แม้แต่จะมองหน้าฉันเลยด้วยซ้ำ
“…ค่ะ” ฉันรีบลุกขึ้นออกไปจากห้องโดยไม่ถามว่าแผลที่หัวของพี่ติณเขาจะให้ทำแผลต่อหรือเปล่า
#ภานในห้องนอน
ตอนนี้ถึงแม้ว่าฉันจะพยายามข่มตาตัวเองให้นอนหลับเท่าไหร่มันก็ไม่สามารถหลับลงได้ ทั้งที่เลือกให้พี่ติณไปทำแบบนั้นกับผู้หญิงคนอื่นเองแท้ๆ แต่ฉันกลับหวงเขา
ก็เพราะว่าฉันชอบพี่ติณนี่ ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะร้ายกาจไม่ได้อบอุ่นเหมือนเมื่อก่อนฉันก็ยังชอบเขาอยู่ดี
“เฮ้อ! หยุดคิดอะไรบ้าๆ สักทีน้ำมนต์” ฉันบ่นตัวเองที่เอาที่คิดฟุ้งซ่าน แบบนี้เม
