“มึงหวงคนใช้ ? กูว่าคงมีอะไรพิเศษมากกว่านั้นแล้วมั้ง”
ตึกตัก ตึกตัก! หัวใจดวงน้อยของฉันมันเต้นรัวกับคำพูดของพี่เมฆ คำพูดนั้นมันทำให้ฉันรู้สึกว่าพี่ติณกำลังหวงฉันอยู่จริงๆ
ส่วนผู้หญิงคนนั้นก็เอาแต่จ้องฉันเขม็ง
“ไปห้องน้ำ” พี่ติณยื่นหน้ามากระซิบบอกข้างๆ กับหูของฉัน
“ไปทำไมคะ”
ไม่ตอบอะไรแต่พี่ติณกลับลุกขึ้นยืน แถมยังดึงให้ฉันลุกขึ้นยืนตามตัวเองด้วย
“พะ พี่ติณหนูไม่ไป”
“ไอ้ติณมึงจะทำอะไรวะ” พี่เมฆท้วงเมื่อเห็นพี่ติณกระชากฉันให้ลุกขึ้น
“เดี๋ยวกูมา” พูดจบพี่ติณก็หยิบขวดเหล้าขึ้นมากระดก เขาดื่มมันราวกับน้ำเปล่า
ปัก! เสียงพี่ติณวางขวดเหล้ากระแทกลงบนโต๊ะแรงๆ จากนั้นเขาก็ลากให้ฉันเดินตามตัวเองมาทางห้องน้ำ ซึ่งห้องน้ำมันก็อยู่ภายในห้องทำงานของพี่ติณ แค่เดินแยกออกมาไกลนิดหน่อย
พี่ติณจับตัวฉันยัดเข้ามาภายในห้องน้ำจากนั้นก็แทรกตัวเข้ามาแล้วจัดการล็อกประตู ฝ่ามือใหญ่รวบแขนของฉันขึ้นเห
