“กระแทกแรงแบบนั้นแก้วได้แตกพอดีไอ้ติณ” เพื่อนของพี่ติณรีบท้วงเมื่อเห็นว่าพี่ติณกระแทกแก้วแบบนั้น แต่พี่ติณก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร
“เหล้าหมดแล้วเดี๋ยวพลอยชงให้ใหม่นะคะ” ผู้หญิงที่นั่งบนตักของพี่นิณรีบหยิบแก้วมาชงเหล้าให้เขา
“พี่ชื่ออะไรหรอคะหนูจะได้เรียกชื่อถูก” ฉันถามเพื่อนของพี่ติณ
“เมฆครับ แล้วน้องชื่ออะไร ?”
“น้ำมนต์ค่ะ ^_^”
จู่ๆ พี่เมฆก็ขยับหน้าเข้ามาใกล้ๆ ด้วยความที่ฉันตกใจจึงรีบเอนตัวหนี
“มองใกล้ๆ ยิ่งน่ารัก” เขาพูดกับฉันก่อนจะหันไปบอกพี่ติณ “กูตกหลุมรักน้องแล้วว่ะไอ้ติณ”
“มึงตกหลุมรักผู้หญิงง่ายขนาดนั้น ?”
“ถ้าคนมันใช่มองแค่แวบเดียวมันก็ใช่”
“คำพูดนี้ไม่ควรออกจากปากผู้ชายเหี้ยๆ แบบมึง”
“น้องน้ำมนต์อย่าไปฟังมันนะครับ พี่รักใครแล้วรักจริง ^_^”
นี่สินะที่เขาเรียกว่าผู้ชายเจ้าชู้ เจอกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมงมาบอกว่ารักฉัน ใครบ้างจะเชื่อ
“ผู้ชายปากหวานเชื่อไม่ได้หรอกค่ะ” ฉัน
