กลรักร้ายในเรือนใจ

หาใครช่วยดามใจ

ตอนที่ 17

ว่าแต่หล่อนจะนัดใครดีล่ะออกไปข้างนอกเมาให้มันหลุดโลกเลย วินท์ เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด เป็นเพื่อนที่หล่อน ไว้วางใจมากที่สุด และไม่เคยคิดกับหล่อนในแง่ชู้สาว

อัครณีชักอยากจะแต่งตัวสวยออกจากบ้านเสียแล้ว หล่อน รอเวลาอยากเที่ยวราตรี และคืนนี้หล่อนจะท่องราตรีอย่างแน่นอน เบื่อบ้าน รู้สึกเซ็งไปหมด ออกไปข้างนอกอาจจะทำให้หล่อนรู้สึกดีก็ได้ แล้วจะโทร.ไปชวนวินท์ แต่ถ้าวินท์ไม่ว่างจะไปด้วยก็หันไปชวนคนอื่น

เพราะหล่อนกำลังขวัญเสียหล่อนอยากหาที่ระบายอารมณ์ ให้คนที่รับฟังหล่อนได้ ใช่สิ ฤทธิ์.. หล่อนเกือบลืมชื่อนี้ไป ฤทธิ์ เคยหลงรักหล่อน แต่ว่าหล่อนไม่ได้รักเขาตอบ เพราะว่าในช่วงนั้น หล่อนมีแฟนแล้ว เป็นแฟนหนุ่มที่หล่อนไม่อยากเอ่ยถึงตอนนี้

ก็อยากให้ฤทธิ์โทร.มาหาหล่อนเหมือนกัน ถ้าเขาจะโทร.มา แต่เขาจะกล้าไหม เพราะร้อยวันพันปี หล่อนไม่เคยเห็นฤทธิ์กล้าโทร.มาหาหล่อน เพราะว่า เขาออกอาการจะหมั่นไส้วินท์ด้วยซ้ำ ที่หล่อนคบหาวินท์มากกว่าเขา บางทีอาจจะคิดเลยเถิดว่า หล่อนกับวินท์ มีเรื่องชู้สาว ซึ่งหล่อนไม่ชอบฤทธิ์ก็ตรงนี้แหละ

ที่ชอบเข้าใจหล่อนผิดๆ ยัดเยียดให้หล่อน ผู้ชายไม่เข้าใจผู้หญิงได้เท่าตัวผู้หญิงเองหรอก

หล่อนจึงไม่เอ่ยถึงศุภฤทธิ์นักแต่หล่อนคิดว่า หล่อนอกหักมาอย่างนี้ หล่อนต้องการใครซักคน ช่วยดามใจให้

ไม่รู้เป็นไรไป อัครณีจึงคิดแบบนี้ ในเมื่อหล่อนเหงา หล่อนอ้างว้าง เนื่องมาจากความผิดหวัง ก็ต้องการได้ยินคำปลอบประโลมห่วงใยจากคนที่รู้จักพูดเพื่อบรรเทาความสูญเสียผิดหวังให้คลายทุเลาลงบ้าง ไม่ใช่หล่อนยังเก็บค้างโดยไม่มีที่ระบายได้ ไม่เช่นนั้น หล่อนคงอกแตกตายเลย

**************************

และในขณะนี้นามินีก็มีแต่เรื่องเครียด เครียดยิ่งนัก สุมหัวสมอง เรื่องการอ่านหนังสือสอบ อยากมีเวลามากกว่าเดิมตอนนี้ภาระต่างๆก็ลดลงบ้าง แทนที่อยู่ดึก เพื่อช่วยลุงกับขายพวงมาลัย ก็หยุดไป โดยแม่มารับหน้าที่แทน

เพราะพ่อของนามินีก็บ่นใส่ลุงกับป้าด้วยเช่นกัน ที่อยากให้ลูกสาวของท่าน อ่านหนังสือเตรียมสอบให้เต็มที่ บิดาของนามินี คือนายสมพลเข้าไปพูดตรงๆกับ ลุงและป้า

ขณะที่แม่สร้อยของหล่อนเงียบการเงียบของแม่ นี่เอง เหมือนการยอม ขี้เกรงใจไปหมด

แต่เมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว นามินีก็นึกสงสารลุงกับป้าเช่นกัน ที่ต้องทำงานหนักมากกว่าเดิม

แต่อยากงกมากนักนี่ ทำงานโดยไม่เห็นแก่สุขภาพของตนเอง เวลาล้มเจ็บเข้าโรงพยาบาลมันคุ้มค่าไหม? กับเงินที่เก็บสะสมมาตลอดทั้งชีวิต

วิธีที่หล่อนทำอย่างนี้เพื่อกันวินท์มากวนด้วย ผู้ชายอะไรตื้อชะมัด ก็ให้ตื้อ ให้สนอยู่อย่างนั้นแหละ

นามินีไม่สนใจหรอก เกือบเดือนกว่าๆ แล้วที่มีเขาเข้ามายุ่งในชีวิตของหล่อน

นามินีไม่ได้นึกอะไรนัก เหมือนหล่อนเป็นคนแปลกหน้า และสำหรับวินท์ก็เป็นคนแปลกหน้ากับหล่อนเช่นกัน แล้วหล่อนนึกถึงความจริงที่ไม่น่าเป็นไปได้ ลูกชายมหาเศรษฐี กับลูกสาวแม่ค้าขายข้าวแกงในสลัม

มันจะไปกันได้หรือ คนละเส้นทางเดินเลย นามินีไม่อยากจะคิดหรอก หล่อนไม่อยากจะให้ความหวังแก่ใครทั้งสิ้น อยู่อย่างนี้แหละสบายใจดี ไม่ต้องมีใครมายุ่งและรบกวน บางที เขาอาจจะแวะมาตรงนี้แค่ชั่วครั้งชั่วคราว

พอต่อไปรู้ว่ามันไม่ใช่ เขาก็หลีกไปทางอื่นนามินีไม่อยากจะตั้งความหวังให้แก่ตนเองและหล่อนต้องไม่อ่อนแอ ให้เขาได้เห็นด้วย

เมื่อวินท์ขับรถกลับมาที่บ้าน การตัดสินใจของเขานั้น แค่นี้ก็ทำให้คุณหญิงบุรีมาศดีใจอีกครั้ง อยากจะพบหน้าลูกชายแทบทุกวัน และอยากให้เขาทักทายนางบ้าง ไม่ต้องไปไกลจากพ่อแม่ที่คิดถึงลูกคนเดียว ตลอดเวลา

“สวัสดีครับคุณแม่ วินท์ คิดถึงครับ”

“ แหม ปากหวานอย่างนี้ละเรา ทำให้แม่เคลิ้มตามไปด้วย”

เมื่อพูดธุระกัน คุณหญิงจำได้ว่า ในคราวก่อนนั้น บุตรชายพูดไม่กระจ่างแจ้ง ไม่ได้ทำให้นางเคลียร์สักนิดเดียว จึงนึกสงสัย เรื่องเขาเอาผู้หญิง ที่ไหนมาเป็นเมีย.. รักชอบขนาดเอามาเป็นเมีย มันไม่ธรรมดานะลูกชายของนาง

แล้วใครกันที่เขาบอกว่า เมีย ใครเป็นเมีย หน้าตาแบบไหน อยู่ที่ไหน แล้วหัวนอนปลายเท้ามาจากไหนด้วย

คุณหญิงบุรีมาศยังไม่เคยเห็นหน้า แสดงว่า วินท์กำลังเล่นตลกอะไรกับนางอยู่

เขาต้องเอามาให้เห็นจริงสิ ว่าเขามีเมียแล้ว อย่างที่บอกกับนาง ถึงจะเชื่อ ยังจับไม่ได้ไล่ไม่ทันลูกชายคนนี้ เขาต้องแสดงหลักฐานออกมา คุณหญิงบุรีมาศจะเชื่อ ว่า บุตรชายคนนี้ไม่ได้โกหก

คุณหญิงบุรีมาศเอ่ยกับบุตรชายติดประชด

“ก็แกนะซี้ ทำแม่ขายหน้าขายตาชาวบ้านแถวนี้ไปหมด ตาวินท์ เรื่องที่ว่าแกแอบไปมีเมีย นี่มันจริงรึ”

เรื่องนี้ทำให้นางไม่สบายใจ คุณหญิงโทษบุตรชาย เขาพยักหน้า เพราะก็เคยพูดกับท่าน เหมือนเกริ่นไว้

“ผมพูดจริงครับ ผมกำลังจะมีเมียแล้ว จะพามาอยู่ด้วยกัน” เขาบอกหน้าตาเฉย

“งั้น เชิญคุณแม่ซักต่อเถอะครับ ถ้าคุณแม่อยากรู้เรื่องอะไร ผมก็จะตอบ ”

“อ๋อ แน่นอนย่ะ เพราะฉันอยากจะรู้นักว่า ที่แกมีเมียนี่ แกเอาเมียของแกไปเก็บไว้ที่ไหน แล้วเมียคนที่ว่าของแก ฮึ มันอุปโลกน์ขึ้นมา หรือว่าของจริงยะ ตาวินท์ ”

“ของจริงครับ คุณแม่ ผมจะโกหก คุณแม่ไปทำไม”

เขาไม่ทำพิรุธให้มารดาเห็น แต่ตอบความจริง และยืนยันเสียงหนักแน่น

“ผมมีแล้วจริงๆครับ วันหลังผมจะพาตัวมาให้คุณแม่ดู แต่ตอนนี้ยังไม่ได้หรอก เพราะว่าเธอติดสอบอยู่”

วินท์ตอบไปตามเรื่อง