ตอนที่ 16
“คุณรอผมอยู่นี่ล่ะ เชนทร์ เดี๋ยวผม จะลงไปตามเธอ คุยกันให้รู้เรื่องก่อน แต่ถ้า คุยกัน ไม่รู้เรื่อง ก็ต้องขาดจากกัน”
เพราะเขาเห็นว่าไม่จำเป็นต้องปิดบังอีกแล้ว
“ใช่ ถ้าคุณรู้แบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ ศักดิ์ จะได้สบายใจด้วย ก็ไปบอกนังชะนีนั่นซะ บอกมันตรงๆเลย จะได้จบๆกัน เราจะได้อยู่กันอย่างเปิดเผยเสียที ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆ กลัวหล่อนจะรู้” ราเชนทร์ตอบอย่างนั้น
“ณี ณี หยุดก่อนเถอะ แล้ว ฟังผมก่อน ”
เขาร้องเรียกหล่อน เมื่อตามมาทัน หลังจากที่อัครณีหยุดสะอึกสะอื้นเพื่อร้องไห้ และพออัครณีรู้ว่าเขาตามมา หล่อนก็เลยเร่งฝีเท้า ปาดน้ำตาที่มีทิ้งไปด้วย เพื่อไปยังรถที่จอดอยู่ ไม่อยากจะเอ่ยพูดกับผู้ชายใจวิปริตอย่างเขา และไม่อยากแม้ได้ยินเสียงของเขา ไม่อยากพบเขา
“ฉันไม่ฟัง..ไม่ฟังคำแก้ตัวอะไรของคุณทั้งสิ้น เราขาดกันแล้ว” หล่อนเอ่ยด้วยวาจาเด็ดเดี่ยว
อัครณีขึ้นนั่งในรถ แล้วก็สตาร์ทรถเพื่อถอยออกไป ไม่สนใจร่างของเขา ที่ตามมาทัน และ เขามายืนเกาะที่หน้ากระจกรถ พร้อมทุบกระจกเพื่อให้หล่อนเปิด
แต่หล่อนไม่สนใจ ขับออกไปอย่างเดียว จนเขาต้องฉากหลบรถของหล่อนเพราะรู้แล้วว่าอัครณีจะไม่ใจอ่อนอีกแล้ว
เจ็บใจนัก เขามองตามหลัง เมื่อรถของหล่อนที่แล่นจากไปด้วยความเคืองแค้น และผิดหวังเสียใจอยู่บ้าง ที่เขาเป็นคนทำมันขึ้นมาเอง เขาเป็นคนสร้างและทำลายมิตรภาพระหว่างกัน ที่ตกลงจะแต่งงานกัน ต้องมลายทิ้งลง ไปเพราะความสะเพร่าของตัวเอง เพราะเขาเป็นแบบนี้ ปกปิดตัวเอง เขาต้องการจะแต่งงานกับหล่อนเพื่อบังหน้าเท่านั้น
ที่แท้มันเป็นการฉุดหล่อนลงสู่ขุมนรกนี่เอง แต่เขาก็กล้าทำ แต่บัดนี้ไม่มีแล้ว หล่อนรู้ความจริงทั้งหมด เขานิ่ง เหนื่อยแสนเหนื่อย ก้มหน้า ถอนหายใจ เหมือนจะหมดเรี่ยวแรง ก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบน
ขณะขับรถไป น้ำตาของหล่อนคลอขัง ผู้ชายอัปรีย์ ผู้ชาย สารเลว หล่อนไม่นึกเลย แต่ดีแล้วล่ะที่ได้มาเห็นธาตุแท้ของเขาในวันนี้หล่อนเกือบแล้วซี เกือบตกเป็นเหยื่อของคนวิปริตผิดเพศอย่างเขา ครึ่งๆกลางๆไม่รู้ว่าจะชอบผู้หญิงหรือชอบผู้ชาย คงเป็นเพราะว่าฟ้าคงอยากให้หล่อนตาสว่าง และมองเห็นความจริง ขอบคุณ ฟ้าที่ประทานหล่อน ให้มาในโอกาสนี้ มาพบเจอความจริงก่อนจะเสียใจผิดหวังมากกว่านี้
ต่อไป หล่อนคงเข็ดแล้วจริงๆ กับผู้ชาย และผู้ชายคนนี้หล่อนจะเผาของขวัญรวมทั้งการ์ดอวยพรต่างๆที่เขาซื้อและส่งมาให้ที่หล่อนเก็บสะสมเป็นที่ระลึกจะเผาทิ้งทั้งหมด ไม่อยากเห็น ให้มันตำตาหล่อน ความรักที่เสแสร้งหลอกลวง อย่างนี้ ทำเพื่ออำพรางตัวเอง โดยไม่สนใจความเจ็บปวดของคนอื่น เกือบไปแล้วไหมล่ะ หล่อน? เกือบจะตกนรกทั้งเป็น
ศักรินทร์กลับมาที่ห้อง เข่าอ่อน เขาทรุดลงนั่งลงกับพื้น และคู่ขาของเขามองแล้ว ก็นึกหมั่นไส้ทันทีแต่ก็แกมความสงสารเจืออยู่ด้วยเพราะเข้าใจดีว่าศักรินทร์มีอารมณ์และความต้องการเหมือนเขาและราเชนทร์ก็รักศักรินทร์ อยากที่จะอยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผย เมื่อผู้หญิงคนนั้นรู้ความจริง ก็คงจะเลิกยุ่งเกี่ยวกันละทีนี้
“ผมว่าคุณก็ไม่น่าที่จะทรมานผู้หญิงคนนั้นเลย ” เพราะเขารู้ว่าศักรินทร์ต้องโกหกความจริงแก่หล่อน ดังนั้นเขาจึงพยักหน้า และขอโทษราเชนทร์ที่รัก และหลงเขาอยู่ตลอดเวลา
เพราะต้องการทำเพื่อตามใจพ่อแม่ที่อยากให้เขามีครอบครัว มีบุตรสืบสกุล ทั้งๆที่ศักรินทร์รู้ว่า เขาทำไม่ได้
“ผมขอโทษนะเชนทร์อันที่จริง ผมนึกว่าผมจะทำได้ และสำเร็จ ”
“งั้น คุณก็ไม่ควรจะหลอกตัวเอง ฟ้าลิขิตให้เราเป็นแบบนี้ เหมือนคุณกับผม” ราเชนทร์แนะนำ
“ศักดิ์ ผมดูคุณออกตั้งนานแล้ว และคุณเองก็ดูผมออกเหมือนกัน เรามีอะไรที่คล้ายคลึงกันอย่างมาก ถึงอยู่ด้วยกันได้ยังไง แต่ถ้าคุณแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น คุณก็จะทำให้หล่อนทรมาน ตกนรกทั้งเป็น มันเป็นบาปกับคุณเองด้วย ”
“ผมรู้ ”เขาเอ่ยกับคู่ขา สีหน้าอ่อนระโหย
“แล้ว คุณยังเสียดาย อาลัยอาวรณ์กับหล่อนอยู่หรือเปล่านี่ ฮึ ขนาดนี้แล้วนะ อย่าลืมนะ อย่าคิดหวังนะว่า ผู้หญิงคนนั้นจะยอมคุณอีก หล่อนรู้ความจริงไปแล้ว ”
เขานิ่ง เพราะรู้ดี จึงพูดอะไรไม่ค่อยออก จากนั้นราเชนทร์ก็เข้ามาประคองสัมผัสร่างของเขา
“ ผมว่า เรามาสนใจเรื่องของเราต่อกันเถอะ โยนผู้หญิงคนนั้น นังชะนีคนสวย ทิ้งไปได้แล้วศักดิ์”
แล้วศักรินทร์ก็พยักหน้าเบาๆในรสชาติที่เขาชื่นชอบ จากการปรนเปรอบ่อยหนของราเชนทร์ที่รู้จุดอ่อน ของเขา เริ่มลูบไล้ไปตามแขนและหน้าอก คอ และหน้าอกผึ่งผายทั้งสองข้าง จนกระทั่งเล้าโลมตามด้วยริมฝีปากบดจูบ ขยี้ริมฝีปากของศักรินทร์จนศักรินทร์แทบจะทนไม่ได้
เมื่อราเชนทร์ดึงและจูงมือเขาพร้อมกับผลักร่างลงบนเตียง และเกมสวาทก็ดำเนิน และลุล่วงไปตามครรลองของมัน จนเขาอิ่มแทบจะสำลักหลายครั้งหลายหน
จนกระทั่งนอนหลับกอดก่ายกันในที่สุด ในสภาพที่ต่างอยู่ในชุดวันเกิดด้วยกันทั้งคู่ อิ่มเอมปลื้มเปรมกันทั้งสองฝ่าย
ในรสชาติปรารถนาที่ทั้งคู่เรียกร้อง ชีวิตของผู้ชายที่อยู่ในป่าไม้เดียวกัน รักแบบป่าไม้เดียวกัน
ผ่านไปแล้ว วันหนึ่ง ที่กรุงเทพ ศักรินทร์พยายามจะโทร.เข้ามาง้องอนแต่แค่หล่อนเห็นเบอร์เขาก็กดทิ้งทันที เป็นอย่างนี้หลายครั้ง หล่อนเริ่มรู้ว่าตัวเองขยะแขยงเขามากยิ่งขึ้น แต่ทำไมมันยังลืมไม่ได้ซักที เพราะต้องใช้เวลา หล่อนอาจจะเคยรักเขา แต่ความรักมันจะต้องถูกทำลายแน่นอน เพราะหล่อนรับพฤติกรรมรักร่วมเพศของเขาไม่ได้
หล่อนอยากเมา หล่อนบอกกับตัวเอง หล่อนอยากลืมเรื่องทั้งหมด ลืมเสียทุกอย่าง ไม่เคยลองกิน ก็ต้องลอง เพราะ เมาแล้วอาจจะลืมทุกข์ได้