เพื่อนแอบชอบเพื่อน

1205 คำ
ตอนที่ 11 และเขาตอบ “เอ้อ ก็ พวงมาลัยดอกมะลิธรรมดานี่แหละน้า แต่คนขายยิวสะบัดเลยเล่นฟาดโขกราคาขายพวงมาลัยทั้งที่ดูแล้วลงทุนไม่กี่ร้อยบาท นี่ผมเสียรู้ไปตั้งพันกว่าบาท” “หา แล้วแม่ค้าแถวไหนคะคุณ ที่คุณว่า”นางตกใจซ้ำอีกครั้ง ทั้งๆที่พอจะรู้อะไรดี “ก็ที่สี่แยกไฟแดงเมื่อกลางดึก คืนวันก่อนนั่นแหละครับ คุณน้า ที่ผมหลวมตัวไปซื้อ นึกว่า แม่ค้าใจดี ที่ไหนได้ งก และเอาเปรียบที่สุดในโลก ” เขาว่าพร้อมกับใส่ไฟยกใหญ่ แม้จะปดก็ตาม เขาพูดต่อไปอีกว่า “คนขาย เป็นเด็กสาว ครับ คุณน้าสวยด้วย แต่ว่าปากออกจะจัดไปหน่อย ที่มานี่ ก็เลยอยากเห็นหน้าอีกครั้ง ต้องจำได้อย่างแน่นอน คิดว่าจะเอาตำรวจมาจับเสียหน่อย ฐานฉ้อโกงประชาชน แล้วก็ขายแพงเกินความจริงด้วย ” นางตกใจและคาดการได้ว่าเด็กสาวคงจะต้องเป็น ไอ้หนูนาแน่ ลูกสาวตัวแสบอย่างแน่นอน ส่วนเขานั่นพอรู้สึกว่าตัวเองใส่ไฟหล่อนไปได้มากพอแล้วก็เลยหยุด ดูปฏิกิริยาของคนตอบก็รู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่เห็นคืออาการนิ่งของนางที่เริ่มขยับปากตอบ “อ๋อ เอ้อ ที่คุณพูดมานั้น น้าพอจะรู้จัก” นางตอบเพราะกลัวว่าเขาจะเอาตำรวจมาจับลูกสาว แต่ก็บอกเลี่ยงๆแบบอ้อมๆไปว่า “แต่ว่าเขาจะมาขายแค่ช่วงดึกเท่านั้นนะคุณ เป็นคนแถวนี้อยู่หรอก ส่วนช่วงหัวค่ำนั้นก็มีเจ้าอื่นเขามาขายเหมือนกัน คนละคนกันแน่” นางตอบไปอย่างนั้น และยืนยัน เพื่อให้สมจริง ด้วยความสั่นกลัว แทนลูกสาว นึกโกรธ ไหมล่ะ ยัยหนูนาตัวดี ทำพิษ ทำแสบ เกือบจะทำให้นางต้องเสียเงินเสียทองเข้าแล้ว นังลูกไม่รักดี นี่คงไปหลอกเอาเงินเอาทองเขามาใหญ่โต คอยดูเถอะ เห็นทีเย็นนี้กลับมาบ้าน นางจะจัดการให้เข็ดหลาบเลยทีเดียว จากนั้นเมื่อเขาทราบเรื่องแล้ว เขาก็ได้ลาจากไป พร้อมกับยกมือขึ้นไหว้นางด้วย “ถ้ายังงั้นก็ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณมากที่ให้ข้อมูล ลาก่อนนะครับ” แล้วนางสร้อยทอง ก็ถอนใจอย่างโล่งอก เลิกสนใจเรื่องนี้ทันที เมื่อเขาเดินปร๋อหายลับไป ได้ยินเสียงสตาร์ทรถขับจากไป จากนั้นเขาก็กลับไปที่คอนโดส่วนตัวแถวคลองสาน ปิดเครื่องโทรศัพท์ด้วยเพราะใครโทร.มาเขาจะไม่รับ อยากอยู่คนเดียว ถ้าอยากติดต่อกับเขามากนัก ก็ฝากข้อความทิ้งไว้ ส่วนจะติดต่อกลับ หรือไม่ติดต่อกลับนั้นก็เป็นสิทธิ์เรื่องของเขา เพราะเวลานี้เป็นเวลาส่วนตัวที่เขาอยากพักผ่อน ส่วนศุภฤทธิ์เขานั้นนึกถึงสาวหุ่นอวบอัดอย่างอัครณี หล่อนมีเสน่ห์ ในสายตาของเขา รวมทั้งเขาแอบมองบ่อยหน อยู่ในความสนใจของเขาเสมอ แต่ทว่าทราบความจริงเธอมีแฟนแล้ว คบหากันนานพอสมควร เป็นทหารเรือแห่งราชนาวีไทย หนุ่มหล่อโก้เก๋ สมาร์ทคนนั้น เขาเคยเห็นหน้ามาแล้ว ในครั้งนั้น ภาพที่หนุ่มหล่อทหารเรือกับอัครณีนั่ง ขับรถนั่งมากับวินท์ ไม่นึกว่าจะเจอะเจอ แต่ก็ไม่ได้ทักทาย วินท์เข้าใจความรู้สึกของเขาดี แค่นี้เขาก็เสียใจมาก วินท์เลยปลอบว่า “ไม่เป็นไร น่า หาคนใหม่ก็ได้ คิดว่า ดวงนายกับ ณี ไม่ใช่คู่กัน ” วินท์ไม่เข้าใจหรอกว่า คนมีความรักและหากยังรักใคร นั้น ความรัก มันทำให้ปั่นป่วนใจยังไง อัครณีก็นั่งคิดถึงวินท์ หล่อนคิดว่าเขาคงยุ่งเหมือนกัน แต่คนที่โทร. มาหาหล่อน กลับไม่ใช่วินท์ หากแต่เป็นเขา ศุภฤทธิ์ที่คิดถึงหล่อนอย่างมากมาย และหล่อนรับสาย เขาจึงรู้สึกดีใจอย่างมาก “ณีเองค่ะ ”หล่อนเอ่ย “นี่ผมเองนะครับณี ฤทธิ์ไง ” เขาแนะนำตัวเอง เผื่อหล่อนจะจำเสียงเขาไม่ได้ หล่อนรู้สึกคุ้นหูเหมือนกัน เงียบไปครู่หนึ่ง “อ๋อฤทธิ์นี่เองหรือคะ ณีนึกว่าใครโทร.มาเสียอีก” หล่อนทักตามปกติธรรมดา “ไม่ได้เจอกันเสียนานเลย เป็นไงคะ สบายดีมั๊ย ” “สบายดีครับ ขอบคุณที่ถาม เป็นเพราะ ผมมัวแต่ทำงานหนักอย่างเดียว ไม่มีใครอยากจะสนใจตัวผมหรอก” หล่อนนิ่งฟังแล้ว เขาเหมือนคนมีความลับคับใจ มีความอึดอัด ฤทธิ์พูดออกไปอย่างที่ใจอยากจะพูด เหมือนคนน้อยใจมากกว่า ที่ไม่มีคนเอาใจใส่เขา “แหม ฤทธิ์นี่ พูดอะไรเข้าก็ไม่รู้เหมือนคนเบื่อตัวเอง ฤทธิ์ออกจะหน้าตาดี้ๆค่ะ อย่ามาทำเป็นฟอร์มเลย สาวๆแถวไหนไม่หลงเสน่ห์ก็เกินไปล่ะ ” เขารู้สึกขอบคุณหล่อนในใจ ที่ยังมีเขาอยู่บ้าง นึกว่าจะลืมเลือน ลืมชื่อเขาไปเสียสนิทแล้ว หลังจากที่ได้พบหนุ่มรูปหล่อฐานะดีท่าทางโก้หรูแถมเป็นคนในเครื่องแบบ ที่เขามองแล้วยังนึกอิจฉา “ขอบคุณครับแต่ว่าผมรู้สึกเบื่อตัวเองเหมือนกัน” หล่อนอึ้ง “จะต้องเบื่อตัวเองทำไมคะคิดอย่างนี้คุณยิ่งเครียด” หล่อนแนะนำ แล้วก็เอ่ยเรื่องของหล่อนบ้าง “ฝ่ายณีเอง ก็มัวแต่ทำงานงกๆเหมือนคะ หมู่นี้งานยุ่ง” เงียบไปครู่จึงเอ่ย “นี่ ผมโทร. มารบกวนเวลา นีหรือเปล่าครับ ” “ โอ ไม่ค่ะ วันนี้ เป็นวันหยุดประจำของนี” หยุดก็แสดงว่าหล่อนอยู่กับบ้าน แต่หล่อนหยุดอยู่กับบ้านหรือไปข้างนอกหรือไปไหนเขาไม่รู้ นอกเสียจากหล่อนว่าจะบอก และเขาอยากจะรู้อีก “ อยู่บ้านค่ะ” หล่อนบอก “ไม่มีอะไรทำ ก็เลยตัดดอกกุหลาบกับกล้วยไม้ในสวนปักแจกันเล่น แล้วก็เล่นกับลูกหมาพันธ์พุดเดิ้ลกับเชาๆที่บ้านค่ะ ” หล่อนบอกชื่อถึงหมาราคาแพงขนปุกปุยตัวเล็กจากต่างประเทศ เขายิ้มเมื่อหล่อนมีความสุข “ได้เห็น ณี มีความสุข ตัวผมเองก็พลอยสุขใจไปด้วย แล้วก็ดีใจตามด้วย ” ปากเขาหวานเหลือเกิน เหมือนน้ำอ้อยหล่อนไม่รู้ว่าเกิดจากฤทธิ์เมาหรือเปล่า หากแต่หล่อน ก็ยังตอบตามปกติ “ขอบคุณค่ะ” เมื่อรู้ตัวเองก็ได้แต่มองหล่อนเท่านั้น แสดงแค่ความหวังดี แต่ไม่เคยเปิดเผยในใจ ไม่รู้ เจ้าวินท์ รู้เรื่องนี้ หรือเปล่า เขาคิดถึงตัวเองบางที ก็นึกถึงสังคมความเป็นอยู่ การใช้ชีวิต อาจจะต่างกัน และรสนิยมด้วย คนมีฐานะกับคนต่ำฐานะมันคงเข้ากันไม่ได้ อัครณีชอบทำตัวแบบผู้ชาย ง่ายๆ เหมือนทอมบอย เฮฮา สนุกสนาน แต่ก็มีความหวานแบบผู้หญิง ใช่ว่าจะเป็นทอมจริงๆ เขาชอบคิดไปต่างๆนาๆเสมอ เพราะหล่อนไม่ใช่เป็นทอมนี่ล่ะ เขาถึงได้รักหล่อนแบบที่ผู้ชายรักผู้หญิง และหลงรักอย่างมาก อีกอย่าง นัยน์ตาของอัครณีเซ็กซี่ เขาชอบตรงนี้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม