“นานมากที่กูไม่เห็นมึงมองใครแบบนี้”
“เหรอ...ไม่รู้สิ มันถูกชะตามั้ง”
“กูว่าถูกใจด้วยมั้ง ไม่งั้นจะปกป้องขนาดนี้เหรอ ปกติกูไม่เคยเห็นมึงแก้ต่างให้ใครสักที แม้กระทั่งพาย”
“...”
นานมากแล้วที่ไม่ได้รู้สึกอยากสนใจใครแบบนี้ ผมแสดงออกไม่เก่งและไม่รู้ว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ใครอีกคนจะสัมผัสมันได้มากน้อยแค่ไหน
“เฮีย! อันนี้อร่อย” น้ำเสียงร่าเริงเอ่ยก่อนจะเดินมาทางผม ในมือของเธอมีของกินมาด้วยครับ
“รู้ได้ไงว่าอร่อย?”
“หนูแอบกินมาแล้ว อันนี้ของเหลือเลยเอามาให้เฮียกิน” ดูความทะเล้นสิครับ ฉีกยิ้มกว้างให้ก่อนจะวางลงแล้วเดินไปหาองุ่น
“กูเข้าใจแล้วว่าทำไมมึงถึงเปลี่ยนไป” ไอ้พีชว่ายิ้ม ๆ “ส่วนเรื่องนั้นกูขอโทษแทนหนิงด้วยนะ ถ้ายังแก้ไม่หายกูจะพอแล้วเหมือนกัน”
“ใจเย็น ๆ มึงจะเลิกกันเพราะเรื่องของคนอื่นมันใช่เหรอ?”
“แต่มันมากเกินไปไง กูเข้าใจว่าเป็นเพื่อนรักร่วมสาบานกันแต่แบบนี้ไม่ใช่ไหมวะ และมันก็หลาย
