พอรู้ข่าวนางก็เดินทางกลับประเทศไทยทันที ดูเอาเถอะนับวันลูกชายก็ยิ่งทำอะไรตามใจ ไม่เคยคิดจะบอกเล่าอะไรนางสักคำ แม้แต่บ้านหลังนี้เช่นกัน ถ้าเมื่อสี่วันก่อนไม่โทรข้ามประเทศมาก็คงไม่รู้สินะ จริงๆ ติดต่อลูกชายไม่ได้เลยต้องโทรเข้าเบอร์บ้าน
พอเครื่องถึงพื้นก็ตรงดิ่งมาที่นี่เลย โดยมีสมิงเป็นคนขับรถไปรับที่สนามบิน พิสมัยรู้ว่าลูกชายกับสมิงนั้นสนิทกันแค่ไหน จึงสั่งห้ามไม่ให้โทรบอกว่าตนมา อยากรู้เหมือนกันถ้าลูกชายตัวแสบกลับมาเจอจะทำหน้ายังไง และที่ทำให้ตกใจไปกว่านั้นคือลูกชายที่รักงานบ้างาน ไม่เคยลางานสักครั้ง กลับทิ้งงานไปพักผ่อน โดยฝากงานทั้งหมดให้สมิงดูแล
“สวัสดีค่ะคุณท่าน” ป้าเพ็ญเดินข้ามาช่วยนายใหญ่ถือของ ซึ่งมีไม่มากนัก เพราะของทั้งหมดสมิงถือให้
“สวัสดีจ้ะเพ็ญ แหม! ปิดบังกันจริงๆ นะเพ็ญ ถ้าฉันไม่โทรเข้าเบอร์บ้านคงไม่รู้ว่าลูกชายตัวดีย้ายบ้านหนี” นางเอ่ยเหน็บคนเก่าคนแก่ที่ลูกชายเอามาอยู่บ้านใ
