“หยุด! พอแล้ว พี่อาร์ เอื้อมยอมแล้ว”
“ยอมเหี้ยอะไรวะ! อย่า!”
“ก้าวมาหากูดิเอื้อม!”
“อย่าไป!”
ตุบ!
“พอแล้ว”
เอื้อมดาวไม่อยากเห็นเขาถูกทำร้ายไปมากกว่านี้แล้ว อชิตะหรืออาร์ อดีตคนรักของเธอเขาเป็นนักมวยดาวรุ่ง หมัดและเท้าเขาหนักมาก ถ้าปีขาลโดนมากกว่านี้ เขาอาจจะตายได้
“เดินมาหากูเดี๋ยวนี้!”
เอื้อมดาวก้าวขาไม่ออก แต่เพราะคนตรงหน้าที่ปกป้องเธอเมื่อกี้ เหมือนจะหมดสติไปแล้ว เธอจึงต้องก้าวขา เพราะกลัวว่าเท้าของอชิตะ จะฟาดเข้ามาที่ตัวของปีขาลอีก
“อย่าไปนะดาว! อย่าไปนะ”
ปีขาลรั้งปลายเท้าเธอไว้ เงยหน้าพึมพำด้วยรอยยิ้มแม้ตอนนี้เลือดจะไหลจนกลบปาก บางส่วนที่ไหลออกจากแผลเหนือคิ้ว กำลังไหลเข้าตาจน มองไม่ค่อยเห็น
“มาสิวะ!”
ตุบ!
อชิตะเตะเท้าไปที่ท้องของผู้ชายแปลกหน้าอีกครั้งด้วยความโกรธ ชื่อที่แม้แต่เขาก็ถูกห้ามไม่ให้เรียก ถูกมันเอื้อนเอ่ยออกมาราวกับว่าถูกให้สิทธิ์ มันทำให้เขาอยากจะฆ่ามันให
