25

1251 คำ

25 “ทานซักนิดนะคะ จะได้มีแรงทำงาน” “กินก็ได้ แต่ไม่ใช่ว่าจะเก็บแรงไว้ทำงานนะเพราะวันนี้วันหยุด จะเก็บแรงไว้ทำอย่างอื่นมากกว่า ฉลองถุงยางกล่องใหม่ที่เธอเพิ่งซื้อมาไง จะได้ไม่เสียน้ำใจคนซื้อ” เจ้าของห้องพูดหน้าตาย “รีบไปกินโจ๊กเอาแรงดีกว่า จะได้ไปทำอย่างอื่น” อัครวัฒน์พูดจบก็ช้อนอุ้มร่างสาวที่นั่งบนตักขึ้นสูง ก่อนจะก้าวเดินไปยังโต๊ะอาหารที่อยู่ในห้องครัวขนาดพอดี บนโต๊ะมีชามโจ๊กวางอยู่สองชาม เขาทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้ แล้วแทนที่เขาจะวางร่างสาวลงบนเก้าอี้อีกตัว อัครวัฒน์กลับให้เธอนั่งบนตักเขาแทน “เอ่อ คุณโรมคะ เตยไปนั่งเก้าอี้ตัวโน้นดีกว่านะคะ” ศิรินทิพย์เอ่ยบอกเจ้าของตักที่ตนนั่งอยู่ “นั่งตรงนี้แหละ” คำพูดเชิงสั่งไหลผ่านปากหยักได้รูป “เธอจะได้ป้อนฉันไง” หญิงสาวเลิกคิ้วสูง สีหน้าไม่เข้าใจ “ป้อนอะไรคะ” “ป้อนโจ๊กไง เมื่อคืนฉันออกแรงมากไปหน่อย ไม่มีแรงยกช้อน เธอป้อนฉันหน่อยนะ ป้อนฉันคำ ป้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม