“นายน้อยครับ นี่หอหญิงนะครับ” เซอร์เกเตือนสติเจ้านายของตัวเองเมื่อเห็นชายหนุ่มทำท่าจะเดินขึ้นไปบนตึก
“แล้วไง?”
คอร์เนลกระชากเสียงถาม และก็ไม่คิดจะหยุดเดิน ทำไมเขาต้องหยุดเดินด้วยล่ะ ในเมื่อตอนนี้ยาหยีผู้หญิงที่เขาปรารถนาสุดหัวใจอยู่ใกล้แค่เอื้อม อีกนิดเดียว แค่อึดใจเดียวเขาก็จะได้เห็นหน้าหล่อน ได้กอด ได้จูบ และได้ทำทุกอย่างตามที่ตัวเองต้องการแล้ว เขาจะไม่มีวันหยุด และไม่มีวันยอมให้ใครมาหยุดยั้งความต้องการของตัวเองได้เช่นกัน
“ยามกำลังเดินมาครับ” เซอร์เกร้องบอก แต่คอร์เนลหาได้ใส่ใจไม่
“เงินในกระเป๋าน่ะมีไว้ทำไม ให้เขาไปสิ แล้วก็บอกว่าฉันจะมาเป็นแขกประจำของที่นี่”
คนตัวโตแสนเอาแต่ใจเดินหายขึ้นไปบนหอพักแล้ว ยามกำลังจะวิ่งตามขึ้นไป แต่ก็ถูกเซอร์เกเรียกเอาไว้เสียก่อน
“นายน้อยของผมมีธุระกับเด็กสาวบนหอพัก” เซอร์เกพูดกับชายตรงหน้าเป็นภาษาไทยที่สำเนียงยังคงแปร่งเหมือนเดิม
“ไม่ได้หรอกครับ ที
