“แต่นายน้อยสั่งให้ผมมอบมันให้กับคุณ มันคือ...เอ่อ...ค่าตัวของคุณ”
เซอร์เกไม่อยากจะพูดออกมานัก แต่ก็จำต้องอธิบายให้สาวน้อยตรงหน้าฟัง และผลที่ได้ก็คือความเดือดดาลในแววตาดำขลับที่มีน้ำตาคลออยู่ตลอดเวลา
หญิงสาวกัดปากแน่นจนเจ็บไปทั้งเรียวปาก ขณะจ้องมองเช็คใบเล็กในมือของคู่สนทนาด้วยสายตาขยะแขยง ความเกลียด ความโกรธ กำลังทำให้หล่อนคลั่ง เขาไม่รัก ไม่ปรารถนา ไม่เห็นค่า แล้วทำไมต้องมากระทืบกันให้จมดินด้วย หรือว่าต้องการเห็นหล่อนแดดิ้นตายไปตรงหน้า สาวน้อยคิดด้วยความชอกช้ำระกำใจ น้ำตาทะลักไม่หยุด แต่กลับไม่มีเสียงสะอื้นเล็ดลอดออกมาจากกลีบปากที่สั่นระริกเลยแม้แต่แอะเดียว นอกจากคำสาปแช่งที่หญิงสาวฝากไปถึงนายน้อยผู้ยิ่งใหญ่ของเซอร์เก
“ฉันขอสาปแช่งให้เจ้านายของคุณอายุสั้น ขอให้เขาตายคาเตียง ขอให้เขาไม่ได้ตายดี”
เซอร์เกเบิกตาค้างพูดไม่ออกซะดื้อๆ แล้วก็พานนึกภาพของคอร์เนล หากเจ้าตัวมาได้ยินคำสาปแช่งจาก
