“เจ้าจะไปร่วมงานในวันพรุ่งนี้หรือน้องหญิง” เสียงทุ้มกระซิบถามขณะกำลังกอดก่ายเนื้อนวลหอมกรุ่น
“คงต้องไปเจ้าค่ะ เห็นว่างานในปีนี้มีราชวงศ์เป็นผู้จัดหากได้รับเทียบก็มิอาจปฏิเสธได้” นางไปปรึกษาแม่สามีมาแล้วและท่านแนะนำให้ไป อย่างน้อยหยางฮูหยินควรได้ปรากฏตัวในแวดวงสังคมบ้าง
“ตามใจเจ้า” เพราะคนตัวโตซ้อนกายอยู่ด้านหลังรั่วซีจึงไม่เห็นประกายมืดครึ้มบางอย่างในแววตาคู่นั้น
“ว่าแต่ท่านพี่ไม่ไปกับข้าหรือเจ้าคะ” ร่างนุ่มพลิกกายหันมาช้อนมองสามีพลางแย้มยิ้มหวาน ตั้งแต่ปรับความเข้าใจกันครั้งนั้นทุกวันที่ผ่านมาช่างมีความสุข ใบสัญญาถูกเก็บไว้อย่างดีซึ่งมีเพียงนางและเขาที่รู้ว่าอยู่ตรงไหน
“น่าเสียดายนักที่พี่ติดงานสำคัญ” ฝ่ามืออบอุ่นลูบศีรษะภรรยาด้วยความเอ็นดู
“มิเป็นไรเจ้าค่ะ ข้าจะรีบไปรีบกลับมารอท่านพี่ที่เรือนนะเจ้าคะ” เสียงหวานออดอ้อนก่อนซุกซบแก้มยุ้ยเข้ากับกล้ามอก
“นอนเถิดประเดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปสาย”
