บทที่ 4 เสียตัวNc20++
1049 คำ
"กรี๊ด" เสื้อผ้าบนตัวเธอถูกฉีกทิ้งกลายเป็นเศษผ้าในชั่วพริบตาโดยฝีมือซาตานอย่างมาร์ค ผู้ไม่เคยมีความปรานีและความสงสารให้กับผู้หญิงหน้าไหนทั้งสิ้น
"อึก ฮื่อ อย่าทำซิน ซินกลัว " เธอพยายามอย่างน่าสงสาร แต่ก็ไม่เป็นผลขึ้นมาสักนิดยิ่งเพิ่มความคุกรุ่นให้เขามากขึ้นเป็นเท่าตัว บราสีหวานและแพนตี้ตัวน้อยถูกกระชากออกตามมาติดๆ เรือนร่างของเธอปรากฏต่อสายตาของเขา มาร์ครู้สึกถูกใจเป็นอย่างมาก ตั้งแต่เขาขึ้นเตียงกับผู้หญิงไม่มีใครเลยที่จะถูกใจเขาได้มากเท่ากับเธอ
"สวยขนาดนี้ ให้ปล่อยไปได้ยังไง" เขาไม่รอช้าใช้ปากบดขยี้ยอดถันย่างหนักหน่วง ทั้งดูดและเลียจนแข็งตั้งชันสู้ลิ้นเป็นอย่างดี เธอรู้สึกเจ็บแปล๊บขึ้นมาในทันทีเพราะยังไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน มันช่างหอมหวานเสียเหลือเกินกลิ่นกายสาวช่างดึงดูดให้เขาอยากสัมผัสยิ่งนัก มือหนาลูบไล้บริเวณหนูกนูน ขนเส้นบางปกคลุมอยู่เพียงน้อยนิดทำให้น่าสัมผัสยิ่งนัก มาร์คเลื่อนใบหน้าลงต่ำเพ่งพินิจกลีบกุหลาบดอกสวยที่แสนยั่วยวนให้ลองลิ้มชิมรส ที่จริงเขาไม่นิยมใช้ปากกับผู้หญิงที่หลับนอนด้วย แต่กับเธอมีบางอย่างดึงดูดให้ลิ้มรสความหอมหวานนี้ ลิ้นหนาสอดแทรกไปที่รอยแยกสีชมพูสดอย่างช่ำชอง น้ำใสไหลลงบนปลายลิ้นเพื่อให้ชิมรสหวาน ทำให้เขาพอใจเป็นอย่างมาก
" อะ อย่า " ความแปลกใหม่ที่เธอได้รับทำให้สมองเริ่มประมวลผลช้าลง ความต้องการกลับถาโถมเข้ามาแบบไม่รู้ตัว เธอไม่อาจต้านทานการเล้าโลมของเขาได้เลย ในใจก็กลัว แต่ร่างกายกับไม่เป็นเช่นนั้น
"อืม ทำไมหวานแบบนี้ " ปากของเขายังอยู่ตรงจุดกลางกายของเธอ ปรนเปรอซ้ๆอย่างต่อเนื่อง ทำให้ร่างบางกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำหวานจำนวนมากออกมาให้เขาดื่มกิน มาร์คใช้ปากรองรับอย่างกระหาย ลิ้นร้อนปาดเลียน้ำหวานที่ไหลออกมาจนหมด โดยที่ไม่ได้นึกรังเกียจเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น เธอคือคนแรกที่เขาอยากจะสัมผัสรสชาตินี้
"โอ้ สาวน้อย เธอมีอะไรดี เธอทำให้ฉันคลั่ง" แก่นกายถูกควักออกมาให้เป็นอิสระ ความใหญ่ยาวตั้งผงาดอยู่ตรงหน้าของสาวน้อยที่นอนหมดแรงอยู่ตรงหน้า ความคับตึงและปวดหนึบทำให้เขาต้องเร่งสอดใส่ให้เร็วที่สุด ร่างหนาเอื้อมไปหยิบซองถุงยางออกมาจากลิ้นชัก เขาใช้ปากฉีกซองออกแล้วรีบสวมใส่ในทันที
ขาเรียวเล็กถูกจับแยกออกจากกัน เผยให้เห็นรอยแยกสีชมพูสด ช่างเป็นภาพที่งดงามยิ่งนัก
"อย่าทำซินเลยนะคะ ซินกลัวแล้ว " เธอรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้มันหมายถึงความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของชีวิตเธอ สิ่งที่หวงแหนมาตลอดกำลังจะโดนซาตานจากขุมนรกพรากมันไป เ
"ไม่ทันแล้ว ฉันหยุดไม่ได้แล้ว"
"กรี๊ดเจ็บ ซินเจ็บ อึก "
"บ้าฉิบ ยังซิงอยู่เหรอวะ" เขาไม่คิดเลยว่าเธอยังบริสุทธิ์ ส่วนมากผู้หญิงที่ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศจะไม่ซีเรียสเรื่องสงวนตัวเท่าไหร่ แต่เธอ คือหนึ่งในล้าน เขาไม่คิดเลยว่าเธอยังรักษาความบริสุทธิ์ไว้ คิดแล้วก็ทำให้เขารู้สึกภูมิใจขึ้นมา
"ซิน เจ็บ เจ็บ เอาออกได้ไหม" ร่างบางยังคงดิ้นไปมา เพราะความเจ็บและแสบบริเวณจุดกลางกาย อีกทั้งขนาดของท่อนเอ็นที่ใหญ่ไม่ธรรมดา จึงทำให้เนื้อบางมีรอยฉีกจากการโดนทะลวง
" ผ่อนคลาย หายใจเข้าลึกๆ โอเคแบบนั้น แล้วมันก็จะไม่เจ็บ" เธอเชื่อฟังเขาอย่างง่ายดายเพราะอยากให้มันผ่านพ้นไปไวที่สุด เขาเริ่มขยับจังหวะให้เร็วขึ้น ความเจ็บกลับกลายมาเป็นความเสียว
"ซินจะ อ๊ะ "
"เธอจะเสร็จยังไงล่ะ " ร่างกายเริ่มรู้สึกแปลกๆขึ้นมาอีกครั้ง เพียงไม่นานเธอก็เกร็งกระตุกเสร็จสมไปอีกหนึ่งรอบ ทำให้หมดแรงแล้วสลบไปในขณะที่ท่อนเอ็นยังเสียบคาอยู่แบบนั้น มาร์คยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยเพราะความน่าเอ็นดูของเธอ จากนั้นเขาก็เริ่มเร่งจังหวะ ไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปล่อยใส่ถุงยางที่เขาสวมใส่
มาร์คจัดการกับร่างกายของตัวเองเสร็จแล้วจึงมาล้มตัวนอนใกล้กับร่างของเธอ แพขนตายาวยังชุ่มไปด้วยน้ำตา ปากเล็กอมชมพูยื่นออกมาเล็กน้อย ทำให้น่าหมั่นไส้สำหรับเขายิ่งนัก เขาดึงผ้าห่มขึ้นมาเพื่อปกคลุมร่างกายให้เธอ ก่อนที่จะลุกไปแต่งตัวเพื่อดูงานในผับต่อ
"ฟอดเดี๋ยวฉันกลับมา" อดไม่ได้ก้มลงไปหอมแก้มขาวนวลของเธอฟอดใหญ่ จากนั้นก็เดินออกจากห้องไป
..........................
"เฝ้าหน้าห้องไว้ให้ดี อย่าให้เธอออกไปไหน อีกอย่าง ห้ามใครหน้าไหนยุ่งกับเธอด้วย"
"ครับนาย "
"ทำไมคนนี้นายถึงไม่ปล่อยต่อวะ"
"นั่นสิวะ ปกติกินอิ่มแล้วจะโยนมาทางเรา" สองลูกน้องต่างพากันสงสัยยกใหญ่ งานนี้พวกเขาคงต้องอดกันไปตามระเบียบ เพราะอะไรกันเจ้านายของพวกเขาต้องหวงเธอมากขนาดนี้
..............................
"อึก พ่อคะแม่คะ ซินไม่อยากอยู่แล้ว ซินอยากตาย " ทันทีที่ตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่ทำคือร้องไห้ เพราะเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น ร่างบางนั่งขดตัวอยู่ภายใต้ผ้าห่มสีขาว นั่งมองรอยเลือดที่เปื้อนอยู่บนที่นอนด้วยความเสียใจ หมดแล้วคุณค่าในตัว เธอเสียมันให้กับซาตานใจร้ายอย่างมาร์ค บุคคลอันตราย ความเจ็บแผ่ซ่านไปตามจุดกลางกาย ใบหน้าและริมฝีปากเริ่มบวมช้ำจากการโดนทำร้าย
"ตื่นแล้วเหรอ " เสียงประตูห้องถูกเปิดออก โดยบุคคลที่เธอไม่แม้แต่อยากจะมองหน้า
"ฉันเกลียดแก"
"ไอ้คนที่เธอเกลียดคนนี้เนี่ยแหละ ที่มันเป็นผัวเธอ"
- ผู้เขียน
