(“เปล่าครับ แค่ถามเฉยๆ งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะครับ”) เดย์บอกฝันดีกับเชอรี่และวางสายไป ส่วนเธอก็ได้ยิ้มออกมา ถ้าไม่ติดว่าเดย์ต้องบินบ่อยๆ เธออาจจะคบกับเขาไปแล้วก็ได้ แต่ว่ามันติดตรงนี้ล่ะ แต่เธอกับเขาก็คุยกันแค่นั้น เพราะที่เหลือมันก็คือหัวใจและเวลา
เชอรี่ที่กำลังมัดผมเป็นหางม้าอยู่หน้ากระจก กำลังสวมชุดเดรสสีดำผ่าหลังขาวเนียนและสั้นจนเผยให้เห็นเรียวขาที่ยาวสวย ใบหน้าของเธอตกแต่งจัดแต่ดูสวยคมมากเมื่อเธอทาลิปสติกสีแดง พร้อมกับส้นสูงสีดำกระเป๋าสะพายสุดหรู เชอรี่ลงจากคอนโดมามองร่างสูงของเดย์ที่ยืนพิงประตูรถอยู่ เขาดูหล่อมาในชุดลำลองสบายๆ กางเกงยีนขาดซีดกับเสื้อยืดสีขาวแต่มันดูเท่จนเธอใจสั่น เดินยิ้มไปหาเขาก่อนจะจูบไปที่แก้มเขาอย่างแผ่วเบา
“ยินดีต้อนรับกลับนะ”
“ขอบคุณครับ สวยจังเลย แต่ผมแต่งตัวได้แบบ...”
“หล่อแล้วล่ะยะ” เดย์ประคองเอวบางเข้าไปนั่งในรถของตัวเอง ก่อนจะขับรถออกไปและพาเชอรี่ไปเที่ยว
