เท้าสาวมาถึงบ้านพักอย่างไว ประตูบ้านปิดไว้แต่ไม่ได้ล็อก แก้วตาคิดว่าตัวเองจะต้องทุบประตูบ้านเรียกให้คนข้างในออกมาจนประตูพังเสียแล้ว พอเข้ามาข้างในได้ เธอก็ปิดกระแทกเต็มแรง ลืมสนใจไปว่าพยัคฆ์ยังอยู่ในบ้านและมีกฎต้องห้ามอย่างไร
ห้ามออกจากห้องหลังสามทุ่ม
กฎนั้นยังคงศักดิ์สิทธิ์ เพราะทันทีที่แก้วตาพยายามปรับจังหวะการเต้นของหัวใจให้ลดลงเป็นปกติและเดินไปที่ห้อง เธอก็พบว่าประตูห้องนอนแขกที่เธอยึดเป็นที่มั่นถูกล็อกด้วยแม่กุญแจจากด้านนอก
เป็นฝีมือของพยัคฆ์ที่ไม่ไว้เธอ ไม่ผิดตัว เพียงแต่...เขาหายไปไหน?
แก้วตาเดินเร็วๆ ไปที่หน้าห้องของเขา ยกมือขึ้นหมายจะเคาะทั้งๆ ที่ใจยังเต้นแรงไม่หยุด หากแต่ก็ต้องชะงักในชั่ววินาทีหนึ่งเมื่อตระหนักขึ้นมาได้ว่าถ้าเขาเห็นสภาพเธอในตอนนี้ เธอจะบอกเขาอย่างไรว่าไปไหนและไปเจออะไรมา
หญิงสาวไม่กล้าให้คำตอบเขาแน่ๆ พานคิดไปแล้วด้วยว่าถ้าหากเขาตะคอกหรือดุด่า เธอจะทำอย่างไรต
