“คุณนี่มัน...” พิมาลาพูดไม่ออกเลยจริงๆ
เชษฐ์ลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงาน ขยับตัวไม่กี่ก้าวก็เดินมายืนตรงหน้าของคนตัวเทิ้มสั่น แล้วจับจ้องริมฝีปากที่อีกฝ่ายกัดไว้จนได้เลือดนั้นตาไม่วาง “ระหว่างนี้ทำตัวดีๆ ล่ะ ไม่อย่างนั้นเธอจะถูกยึดทุกอย่างคืนมา แล้วเธอจะไม่เหลืออะไรเลย”
พิมาลากระชับกระเป๋าถือในมือแน่น บีบมันจนเกร็งไปหมด แต่ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรเธอก็ไม่สามารถตอบโต้เขาได้แม้แต่คำเดียว ทำได้เพียงยืนตัวสั่นตกอยู่ใต้อำนาจของเขาเท่านั้น เขาบีบเมื่อไรเธอก็มีแต่ตายกับตาย สุดท้ายจึงได้แต่ปล่อยมือจากกระเป๋าอย่างอ่อนแรง “อยากทำอะไรก็ทำเลย ทำลายทุกอย่างในชีวิตฉันให้ย่อยยับไปหมดซะ เอาเลยสิ! ทำเลย!”
“พิมาลา!”
“กระเป๋า โทรศัพท์ หรือแม้แต่ชีวิตของฉัน ถ้าคุณอยากทำลายมันนักก็ทำสิ ทำเลย!”
จู่ๆ คนที่เอาแต่ยืนตัวสั่นตะโกนก้องออกมาแบบนั้น ก็ทำเอาเชษฐ์ถึงกับทำอะไรไม่ถูกขึ้นมา เขาได้แต่คว้าตัว พิมาลามากอดไว้แน่น ก
