“โรเบิร์ตยังไม่ตายหรอก แค่หมดสติไปเท่านั้น แต่ถ้าไม่รีบพาไปโรงพยาบาล รับรองได้เลยว่าโรเบิร์ตตายชัวร์”
“แค่หมดสติแน่นะ”
ม่านฟ้าถามทั้งน้ำตา มองโรเบิร์ตซึ่งนอนไม่ได้สติอยู่ในอ้อมกอดของเธออย่างเป็นห่วง ก่อนจะรู้สึกโล่งใจขึ้นมานิดหน่อยกับคำพูดของไมเคิล เพราะเธอนึกว่าเขาตายตั้งแต่ล้มลงไปนอนกับพื้นก่อนหน้านี้เสียอีก สรุปว่าเธอเข้าใจผิดไปเอง
“ถ้าไม่เชื่อก็เอามือไปแตะที่จมูกดูสิ โรเบิร์ตยังหายใจอยู่ ถึงจะรวยรินแล้วก็เถอะ แต่โรเบิร์ตยังไม่ตายแน่นอน”
“ระวังตัวนะคะพี่แพม พวกมันมาแล้ว”
บงกชเตือนให้รุ่นพี่สาวระวังตัว ก่อนหันไปหยิบท่อนไม้อันหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตัวเธอนักมาเป็นอาวุธ มีอะไรติดมือเอาไว้ ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย
“แค่ท่อนไม้จะทำอะไรพวกมันได้” ไมเคิลพึมพำเบาๆ ออกมา เมื่อมองท่อนไม้ในมือของแม่เสือดุ จากนั้นก็หันไปมองเส้นทางที่เขาคิดว่าศัตรูจะเดินเข้ามาหาเขากับพี่ชาย
“อะไรใกล้มือก็เอาม
