4
หลายวันผ่านไป...
“รีบไปรีบมานะอีแพรว อย่าไปเถลไถลที่ไหนอีกล่ะ”
“จ้า รู้แล้วจ้าาา” แพรวพรรณเอ่ยตอบเสียงใสเมื่อผู้เป็นแม่เอ่ยเตือนอย่างรู้ทัน คราวที่แล้วเธอกับลุงป้องยศไปซื้อของด้วยกันแล้วก็แอบไปมีอะไรกันจึงมาสายนิดหน่อย ครั้งนี้แม่ของเธอเลยเอ่ยกำชับเพราะไม่อยากให้ติดเป็นนิสัยที่ชอบไปเที่ยวเล่นไม่ดูเวลา
ปกติแล้วที่บ้านหลังนี้มีคุณผู้หญิงที่ค่อนข้างชราอยู่พอสมควรแล้วก็ลูกชายของแกที่ไม่ค่อยกลับมาที่บ้านสักเท่าไหร่ ภายในบ้านจึงมีคนใช้เป็นส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ที่นี่ เพราะคุณผู้หญิงใจดีมีเมตตาให้พวกเธอได้มีอาชีพ แก่นจันทร์จึงไม่อยากให้ลูกของเธอไปสร้างปัญหาอะไรที่มันลำบากใจของคุณผู้หญิง
“อย่าลืมซื้อไข่ไก่มาด้วยล่ะ มันใกล้จะหมดแล้ว”
“จ้าๆ ไปแล้วนะแม่” เธอขานรับพร้อมกับใส่รองเท้าแตะแล้วรีบไปซื้อของกับป้องยศเหมือนเดิม จนผู้เป็นแม่เห็นแล้วอดจะสงสัยไม่ได้ เพราะหมู่นี้เธอมักจะเห็นแพรวพรรณลูกสาว
