บทที่ ๖ แอบกินน้องเมีย
ยามห้าย (21.00-22.59น.)
คืนนี้พระจันทร์สวยเด่น แผ่รัศมีเหลืองจ้า ช่างงดงามจับตายิ่งนัก ส่วนสายลมนั้นหรือ ก็แผ่ว ๆ ยิ่งกล่อมให้ผู้คนหลับไหลและสุขสมตลอดราตรีที่ยาวนาน
จวนเสนาบดีเสวี่ยนยามดึกเช่นเพลานี้ มีเงาลึกลับของบุรุษผู้หนึ่งเคลื่อนไหวอยู่บนหลังคา ร่างสูงใหญ่นั้นขยับไปมาอย่างรวดเร็วและคล่องแคล่ว ก่อนจะโผนทะยานลงไปยังเรือนหลังเล็กซอมซ่อ ถ้าผู้ใดไม่รู้จะต้องคิดว่าเป็นเรือนบ่าวไพร่หาใช่เรือนผู้ที่เป็นถึงบุตรท่านเสนาบดีอย่างแน่นอน
วูบบบบบ !
แสงจันทร์สีนวลผ่อง ได้ลอดผ่านหน้าต่างบานเล็ก เผยให้เห็นบุรุษรูปร่างสูงใหญ่คนหนึ่ง พุ่งกายลงมาแล้วก้าวเข้าหาเตียงนอนหลังเล็ก ชายผู้นั้นยืนพินิจผู้อยู่ในห้วงนิทราด้วยสายตาล้ำลึก ความคะนึงและสิเน่หามีมากล้นในดวงตาคู่คม จนหัวใจแกร่งเต้นรัวเร็ว
ยิ่งพิศเกอน้อยก็ยิ่งงามล้ำทำให้ตนอดรนทนไม่ได้ จึงโน้มใบหน้าเข้มลงต่ำ จรดปลายจมูกบนหน้า
