พ่ายรักอ๋องร้าย

ตอนที่ 2 ปรับตัวให้เข้ากับสถานะใหม่

เหมยลี่นั่งคิดอยู่สักพักก็มีชายที่แต่งตัวคล้ายกับในยุคหนังย้อนยุดจีนโบราณที่แต่งตัวแบบพวกขุนนางหรือข้ารับใช้ในจวน เดินคล้ายวิ่งเข้ามาพร้อมกับเจียวจูที่วิ่งนำเข้ามาอย่างรีบร้อน

"เชิญเจ้าค่ะท่านหมอ รีบสิเจ้าคะเข้ามาตรวจดูฟูเหรินของข้าด้วยเจ้าค่ะ "

เจียวจูบอกท่านหมอด้วยความร้อนรนใจเพราะคุณหนูของเธอนอนสลบอยู่ตั้งสามวันสามคืนไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาเลย

แต่พอตื่นขึ้นมาก็เหมือนกับมึนงงและจำอะไรไม่ค่อยได้ หรือคุณหนูของเธอที่ได้รับการกระทบกระเทือนทางด้านจิตใจจะสมองเสื่อมไปเสียแล้ว

เหมยลี่มองดูทั้งสองที่วุ่นวายตรวจเนื้อตัวของเธออย่างมึนงง เหตุการณ์นี้ทำไม่มันสกิตใจเธอแปลกๆ หรือจะเป็น..ไม่นะ!!

"ฟูเหรินของข้าเป็นยังไงบ้างท่านหมอ"

"ฟูเหรินอาการดีขึ้นมากแล้ว แต่ยังมีอาการปวดเมื่อยและอ่อนเพลียอยู่ เดี๋ยวข้าจะจัดยาไว้ให้ต้มให้ฟูเหรินกินยามเซวีและยามเซินอาการก็จะค่อยๆดีขึ้นแล้วขอรับ"

"ขอบคุณท่านหมอมากนะเจ้าคะ "

จากนั้นเจียวจูก็เดินไปส่งท่านหมอแล้วกลับมาหาผู้เป็นนายสาวของตนด้วยความเป็นห่วงเป็นใย จึงเป็นโอกาสที่เหมยลี่จะซักถามข้อสงสัยกับหญิงสาว ที่คาดว่าน่าจะเป็นคนที่รู้จักเธอดีที่สุด

"เจียวจูฉันถามอะไรเธอหน่อยได้ไหมที่นี่ที่ไหนหรอ "

"ทำไมฟูเหรินถามค่าแปลกๆ หรือฟูเหรินจะความจำเสื่อมจำไม่ได้ว่าที่นี่ก็คือจวนของท่านอ๋องไงเจ้าคะ" เจียวจูตอบด้วยความมึนงง

"เดี๋ยวนะชวนท่านอ๋อง แล้วที่นี่คือราชวงศ์อะไร " เหมยลี่ถามด้วยความตกใจ

"ราชวงศ์โจวเจ้าค่ะ ฟูเหรินอย่าทำแบบนี้สิเจ้าคะข้าตกใจและเป็นกังวลใจนะเจ้าคะ หรือฟูเหรินได้รับการกระทบกระเทือนทางด้านจิตใจแล้วไหนจะเหตุการณ์วันนั้นอีกถ้าฟูเหรินเป็นอะไรไปข้าคงมิอาจให้อภัยตัวเองได้ "

เจียวจูเอยทั้งน้ำตา นางทั้งสงสารและเห็นใจผู้เป็นนายสาวที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่อยู่จวนท่านแม่ทัพจนคุณหนูแต่งงานเป็นฟูเหรินให้กับท่านอ๋องที่ไม่เคยดูดำดูดีฟูเหรินของเธอเลย

"เหตุการณ์วันนั้น?..เธอหมายความว่าอะไร" ยิ่งถามเหมยลี่ก็ยิ่งงงเข้าไปกันใหญ่ว่านี่ใครมาจัดละครแกล้งเธอกัน

"ก็เหตุการณ์วันที่ฟูเหรินตั้งใจจะปลิดชีพตัวเอง ถ้าตัวข้าเข้ามาไม่ทันไม่อยากจะคิดเลยว่าข้าจะมีหน้าไปบอกท่านแม่ทัพและฮูหยินได้ยังไง "

คำพูดของเด็กสาวทำให้เหมยลี่คิดไปถึงวันที่เธอเห็นเหตุการณ์ที่หญิงสาวคนหนึ่งกำลังจะทำร้ายตัวเอง ทั้งแววตาแสนเศร้าความรู้สึกมากมายที่ประดังประเดเข้ามาคับคล้ายกับว่าเธอเป็นตัวหญิงสาวคนนั้นเอง ไม่รู้ว่าหยาดน้ำตามันไหลออกมาตั้งแต่ตอนไหนรู้ตัวอีกทีก็เปียกสองข้างแก้มของเธอหมดแล้ว

"โถ่..คุณหนูของเจียวจูช่างน่าสงสารยิ่งนัก "

"เอาล่ะเจียวจูเธอเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับฉันมาให้หมด แต่ก่อนอื่นข้าขอส่องกระจกหน่อยได้ไหม"

เหมยลี่เริ่มตั้งสติและพยายามไม่กระโตกกระตากออกไปให้หญิงสาวที่อยู่กับเธอและตกใจ ถ้าเป็นตามที่เธอคิดและสงสัยแสดงว่าเธอได้หลุดข้ามมิติมาอีกหลายร้อยปีให้หลัง แถมเนื้อเรื่องมันช่างคุ้นเคยเหมือนนิยายที่เธอแต่งขึ้นมาเลย ทั้งพ่อแม่ไม่รักทั้งสามีไม่รักและฆ่าตัวตายล้วนแต่เป็นเนื้อหาในนิยายของเธอทั้งสิ้น

เมื่อได้ยินแบบนั้นเจียวจูก็ไปหยิบกระจกสีทองมาให้ผู้เป็นนายสาวอย่างมึนงงในคำพูดและท่าทางการแสดงออกของเธอ

วินาทีแรกที่เหมยลี่ได้เห็นผู้หญิงในกระจก "สวย" คำๆนี้ผุดขึ้นมาในหัวเธอทันทีผู้หญิงคนนี้ที่เธออยู่ในร่างช่างสวยและสง่างามอย่างมากผิดกับเธอที่อยู่ในอีกโลกอย่างสิ้นเชิง ทั้งผิวพรรณเนื้อตัวที่สะอาดหมดจดแถมยังผอมด้วย ในชีวิตของเธอไม่เคยเข้าใกล้คำๆนี้เลยทั้งอ้วนและหน้าตาไม่สวยอีกด้วย

ใช่แล้วผู้หญิงคนนี้คือผู้หญิงที่เธอเห็นในห้วงความฝันตอนแรก แล้วทำไมเธอถึงมาอยู่ในร่างนี้ได้ แล้วผู้หญิงคนนั้นหายไปไหนมันคงเป็นปริศนาที่เธอต้องหาคำตอบต่อไป

จากนั้นเจียวจูก็เล่าประวัติของเธอตั้งแต่ลืมตาดูโลกเลยก็ว่าได้ หญิงสาวตอนแรกที่อาจจะมึนงงแต่เธอให้เหตุผลไปว่าเธอน่าจะตกใจจนความจำเสื่อมไปชั่วขณะ แต่ก็ถ้ามีคนเล่าเรื่องที่ผ่านมาให้ฟังอาจจะจำได้ก็ได้

"แล้วท่านออกไปไหนเสียล่ะไม่คิดจะมาดูฉันหน่อยเลยหรอ เมียจะตายอยู่แล้ว"

เหมยลี่ที่ได้ฟังเจียวจูเล่ามาแบบคร่าวๆก็รู้สึกสงสารหญิงสาวคนนี้และโมโหอีตาอ๋องนั่นอีกด้วย

"ท่านอ๋องคงมัวแต่ยุ่งเรื่องแต่งตั้งพระสนมเข้ามาในจวนก็เลยไม่มีเวลามาหาฟูเหรินเจ้าค่ะ "

"วินาทีนี้ยังมีหน้ามาแต่งตั้งพระสนมอีก ใจดำจริงๆ"

เหมยลี่ได้แต่บ่นและคิดเอาไว้ว่าเธอจะต้องแก้แค้นให้กับเจ้าของร่างนี้แน่นอน แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อเพราะนิยายที่เธอเขียนคือพระสนมเป็นนางเอก หลังจากที่ฟูเหรินนางไม่ได้รับการดูแลจากพระสวามีนางจึงทำตัวร้ายกาจสั่งฆ่าทุกคนที่มาขัดขวางเธอเพื่อต้องการขึ้นเป็นใหญ่

แต่แล้วเธอก็แบกรับความเสียใจที่ทั้งครอบครัวและสามีไม่สนใจใยดีไม่ได้ตัดสินใจปิดที่ตัวเองแล้วจากไปอย่างสงบไร้ผู้คนเหลียวแล จากนั้นท่านอ๋องและพระสนมก็ครองรักกันอย่างชื่นมื่นมีความสุขแล้วก็จบแค่นี้ รายละเอียดอื่นๆและชีวิตหลังจากนี้ของฟูเหรินเธอแทบจะไม่รู้เลยว่าบทจะเป็นยังไงต่อ

มันคงต้องมีเหตุผลที่เธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่น่าสงสารคนนี้ และอีกอย่างเธอต้องหาทางจัดการกับท่านอ๋องใจร้ายคนนั้นให้ได้ หรือนี่จะเป็นพรของสวรรค์ที่ทำให้เธอได้มีโอกาสกลับมาแก้ไขตัวเองอีกครั้งแม้อยู่ในร่างของคนอื่นก็ตาม