ตอนที่7. จำไว้

1118 คำ

“อิคลาศ…จำไว้นะ ไม่มีใครจะทำร้ายเจ้าได้ถ้าพี่คนนี้ยังอยู่”  อิคลาศมองพระพักตร์ของชีคชารีฟ เขานิ่งไปอึดใจก่อนยิ้มกว้างแล้วพยักหน้าหงึกหงักแรงๆ “ใช่ๆ ข้ามีท่านพี่อยู่ จะต้องกลัวสิ่งใด”   “จำคำของพี่ไว้นะอิคลาศ”             “พ่ะย่ะค่ะ” อิคลาศยิ้มกว้าง “แต่วันนี้ข้าขอออกเล่นนอกวังได้ไหม”   “เจ้าจะไปไหนรึ”  ชีคชารีฟขมวดคิ้ว  “ข้าจะออกไปขี่ม้าเล่น”     อิคลาศพูดด้วยใบหน้าเปี่ยมความหวัง “ท่านอาฮาซันบอกว่าที่คอกม้าของท่านอามีลูกม้าเกิดใหม่ ข้าอยากเห็นลูกม้า”    ชีคชารีฟหันไปทางฮาซันเหมือนจะจับผิด แต่อีกฝ่ายรีบชิงพูดขึ้นก่อน   “ใช่แล้ว พ่ะย่ะค่ะ  มีลูกม้าเกิดใหม่ที่บ้าน กระหม่อมอยากให้เจ้าชายอิคลาศไปดู เห็นว่าเจ้าชายสนใจเรื่องม้ามาก หากชอบกระหม่อมก็จะยกให้”   ชีคชารีฟพยักหน้ารับ ถ้าเป็นเรื่องม้าคงไม่มีใครห้ามอิคลาศได้ เขาเองเป็นคนสนับสนุนให้อิคลาศขี่ม้ามาแต่ไหนแต่ไร เพราะได้ยินว่าม้าช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม