บทที่8. สวยมาก

1009 คำ

“แล้วฉันต้องเครียดต้องตื่นเต้นด้วยเหรอคะ” ติชิลาถามเขากลับอย่างงุนงง  “ก็นางแบบใหม่ส่วนใหญ่จะตื่นเวทีแล้วก็เครียดหรือประสาทกิน” บิลลี่หัวเราะ “ผมก็นึกว่าคุณจะเป็นอย่างนั้นเลยมาดู”  “ฉันคงไม่จำเป็นต้องมีพี่เลี้ยงมั้งคะ” ติชิลาพูดด้วยน้ำเสียงขึ้นจมูก    เธอไม่ค่อยชอบให้ใครต่อใครมองเธอเป็นคุณหนูที่ทำอะไรไม่เป็นหรือต้องมีคนคอยดูแล        “โอเค. งั้นเดี๋ยวเราเจอกัน” บิลลี่พยักหน้าให้เล็กน้อยแล้วเดินจากไป    ติชิลาถอนหายใจหนักๆ แล้วเดินไปหลังเวทีเพื่อเตรียมตัว ก่อนจะมีงานแสดงแฟชั่นโชว์เครื่องประดับจะมีการแสดงของเด็กๆ จากสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า หญิงสาวอาสาเล่นเปียโนให้เด็กๆ ร้องเพลงเพื่อเป็นการแสดงการขอบคุณน้ำใจของผู้บริจาคเงิน ถ้าให้เลือกระหว่างการนั่งบรรเลงเพลงบนเวทีกับเป็นนางแบบ เธอขอเลือกข้อแรกจะดีกว่า  เด็กชายหญิงรวมกันราวๆ ยี่สิบคนแต่ละคนสวมเสื้อผ้าชุดประจำชาติของบัดรีญาสวยสดงดงามสม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม