"เอ้า ไอ้แอรีสไปไหนมาวะ" ฉันหันไปมองตามเสียงของไอ้กัปตัน ตอนนี้คือทุกคนกำลังเดินข้าวกันอยู่สินะ บรรยากาศริมทะเลมีโต๊ะอาหารมีเตาปิ้ง มีเพื่อน แต่ทำไมใจฉันมันดูเศร้าอยู่อีกนะ ทั้งที่จริงๆ ฉันควรจะมีความสุขสิ ฉันเหลือบตาไปมองภีมที่กำลังยืนปิ้งอะไรก็ไม่รู้ด้วยท่าทีที่เฉยๆ
"ไม่ตอบอีก"
"ไปเดินเล่น ฉันไปนอนก่อนนะ"
"จะรีบไปไหน อยู่ด้วยกันดิ มาเที่ยวนะไม่ได้มานอน" ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่หลังจากที่โดนไอ้กัปตันลากมานั่งที่โต๊ะ ทันทีที่ฉันทิ้งตัวลงไอ้วอร์ก็ยื่นแก้วเหล้าให้ฉันทันที ฉันหันไปมองพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างงงๆ
"อะไร"
"เหล้าอะสิ อ่ะ! กินย้อมใจคนโดนทิ้งก็เงี้ย" ฉันหันไปดึงแก้วจากมันมาอย่างแรง ก่อนกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้วทีเดียว อยู่ๆ ก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาซะงั้น เพราะฝั่งข้ามฉันคือภาพของนีน่ากับภีมกำลังช่วยกันปิ้งอะไรก็ไม่รู้
"ทำไม ภาพมันบาดตามากหรอ"
"อย่าพูดมากได้ป่ะ เอาแก้วมา" ฉันหันพูด
