DON'T FRIEND03:แฟนเก่าที่เลว
1760 คำ
DON'T FRIEND 03
*****************************
[MOK : SAID]
ผมเดินเข้ามาในห้องตัวเองแล้วยิ้มไม่หุบ สิ่งที่ผมทำทั้งหมดและการที่ได้กลับมาเจอไออุ่นมันไม่ได้เป็นเรื่องบังเอิญหรอกนะ
แต่มันเป็นเพราะผมตั้งใจที่จะให้มันเป็นไปแบบนั้นต่างหากล่ะ รู้ป่ะว่าเพราะอะไร ก็เพราะว่าผมอยากได้ไออุ่นกลับคืนมาไง
ตอนแรกผมก็คิดว่าตัวเองแม่งไม่จำเป็นต้องสนใจเธอก็ได้ เพราะผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวบนโลกใบนี้
ตั้งแต่ที่เลิกกับไออุ่นมาผมก็เปลี่ยนแฟนมาเยอะเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีใครเหมือนเธอ แม่งไม่มีใครยอมผมได้เท่าเธอเลยเว้ย
และมันก็ทำให้ผมเฝ้าติดตามเรื่องของเธอมาตลอดและรู้ด้วยว่าเธอยังไม่มีแฟนและยังไม่ได้คบกับใคร
นั่นแหละที่ทำให้ผมเลือกกลับมาหาเธอ เพราะผมคิดว่าการที่เธอยังไม่มีแฟนใหม่มันเป็นเพราะเธออาจจะยังลืมผมไม่ได้ก็ได้
ถึงแม้ว่าเรื่องของเรามันจะจบกันมาแล้วสองปีก็เหอะ แต่เราก็ยังสามารถสานสัมพันธ์กันได้ใหม่ไง
ตอนแรกที่เดินเข้าไปหาเธอน่ะ ผมแทบไม่กล้าให้เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมด้วยซ้ำ ก็เลยบอกเธอไปว่าเราเป็นเพื่อนกันได้มั้ย
และคำตอบของเธอก็คือคำว่าไม่ เธอไม่อยากเป็นเพื่อนกับแฟนเก่า และไม่คิดที่จะเป็นอะไรกับผมด้วย
ยอมรับก็ได้ว่าตอนที่เราคบกันผมก็ทำให้เธอเสียใจเพราะผมมาเยอะมาก
อีกอย่างที่ผมกลับมาหาเธอแบบนี้อีกสาเหตุหนึ่งก็คือผมอยากกลับมาไถ่โทษในสิ่งที่ผมได้ทำกับเธอลงไปด้วยไง เพราะตอนนั้นผมมันก็เลวอย่างที่เธอพูดจริงๆ นั่นแหละ
“หมอกจะไปไหนอ่ะอุ่นไปด้วยได้มั้ย?”
ไออุ่นที่เห็นว่าผมกำลังจะออกไปข้างก็ถามขึ้นมาทันทีก่อนจะขอไปด้วย ทำให้ผมถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายที่เธอพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้
ตอนเย็นผมก็บอกไปแล้วนะว่าจะไปสังสรรค์กับเพื่อน และอยากอยู่กับเพื่อนไม่อยากให้แฟนมาตามจิกแบบนี้
ผมหันไปมองไออุ่นที่ยืนมองหน้าผมเหมือนว่าไม่อยากให้ผมออกไปข้างนอกและอยากให้ผมอยู่กับเธอในห้อง
แบบนั้นมันไม่ได้ป่ะ ผมก็ต้องมีสังคมของผมจะให้ผมอยู่แต่กับเธอตลอดเวลาแม่งเบื่อตายห่า
“ก็บอกไปแล้วไงว่าจะไปกินเหล้ากับเพื่อน แล้วจะตามไปทำไมหมอกอยากใช้เวลาอยู่กับเพื่อนบ้างนะ อุ่นไม่ต้องไปหรอก”
“ก็ได้ แล้วจะกลับตอนไหนอ่ะอุ่นจะได้ไปรับ”
“ไม่กลับอ่ะ จะนอนค้างกับเพื่อนที่ห้องเลย”
“แต่ว่า...อุ่นไม่อยากนอนคนเดียว”
คนตัวเล็กก้มหน้ามองพื้นแล้วพูดประโยคเมื่อกี้ออกมา เธอแม่งไม่ใช่เด็กแล้วนะเว้ยที่จะนอนคนเดียวไม่ได้
เมื่อก่อนก็ไม่เห็นมีปัญหาเลยนี่ที่ตัวเองนอนคนเดียวแล้วทำไมตอนนี้ถึงมีปัญหา หรือเป็นเพราะว่าผมจะไปกินเหล้ากับเพื่อนก็เลยหาเรื่องไม่อยากให้ผมไปอย่างนั้นเหรอ
ที่จริงเรื่องนี้เราก็คุยกันแล้วนะว่าเธอจะให้อิสระกับผมแล้วทำไมตอนนี้ถึงมาตามจนผมเริ่มรำคาญ
“อย่าทำตัวมีปัญหาได้ป่ะอุ่น หมอกไปกินเหล้ากับเพื่อนแค่วันเดียวเองนะ ไม่ได้เลยไง?”
“อุ่นก็ไม่ได้ว่าอะไรนะแต่ว่าอุ่นแค่ไม่อยากนอนคนเดียว”
“นอนไม่ได้ก็ไม่ต้องนอน แม่งรำคาญ”
พูดจบผมก็เดินออกมาจากห้องเลยเพราะรำคาญแฟนตัวเองชิบหายเลยว่ะ นับวันเริ่มทำตัวน่าเบื่อ จะมาอะไรกับผมมากมายวะ
และถ้าเธอยังทำตัวน่าเบื่อแบบนี้อยู่ล่ะก็ผมคิดว่าตัวเองคงอยู่กับเธอไม่ได้แล้วล่ะ
ทุกเหตุการณ์ที่ผมทำไม่ดีกับไออุ่นน่ะผมไม่เคยลืมเลยนะ ผมถึงได้รู้สึกผิดจนถึงตอนนี้ไง เลยอยากไถ่โทษที่เคยทำไม่ดีกับเธอ
แต่คิดว่าเธอคงไม่อยากกลับมาคบกับผมแล้วล่ะเพราะผมแม่งก็เหี้ยจริง แค่คำว่าเพื่อนเธอยังไม่อยากให้ผมเลย แต่ผมไม่ยอมปล่อยเธอไปหรอก
ในเมื่อตอนนี้เธอยังไม่มีใครผมก็ยังมีสิทธิ์ที่จะทำให้เธอกลับมาเป็นของผมเหมือนเดิมไง ตอนแรกก็กะว่าจะปล่อยเธอไปนั่นแหละ
แต่มาคิดอีกทีมันก็ไม่อยากปล่อยเธอไปแล้ว อย่างที่บอกไงว่าไม่ว่าผมจะมีแฟนใหม่กี่คนก็ไม่มีใครเหมือนเธอสักคนเลย
ไม่มีใครรับกับนิสัยแย่ๆ ของผมได้นอกจากไออุ่นคนเดียว มันก็เลยทำให้ผมอยากได้เธอกลับคืนมา
“จะออกไปกินเหล้ากับเพื่อนเหรอ?”
“ใช่ค่ะ ถ้าพี่จะกลับแล้วเดี๋ยวพี่ให้จูนไปรับนะ”
“ไม่อ่ะจูนจะนอน ถ้าพี่อยากไปก็ต้องกลับเองได้หรือเปล่า หรือถ้ากลับไม่ได้จะนอนค้างกับเพื่อนไปเลยก็ได้ค่ะจูนไม่ว่าอะไร”
ผมหันไปมองจูนที่ดูเหมือนไม่ได้ให้ความสนใจกับผมเลยทั้งที่เธอก็รู้ว่าผมจะออกไปกินเหล้ากับเพื่อน
แล้วถ้าผมเมาผมจะกลับเองได้ยังไงก็ต้องให้เธอไปรับหรือเปล่า แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้อยากนอนกับผมเลยนะถึงบอกให้ผมค้างกับเพื่อนไปเลย
ผมมองหน้าจูนที่หันมามองหน้าผมเหมือนกันก่อนที่เธอจะเลิกคิ้วถามว่าทำไมมองเธอแบบนั้น
การที่เธอจะนอนพักผ่อนมันไม่ใช่ความผิดของเธอเลย ถ้าเกิดว่าไม่มีคนไปรับก็ไม่ต้องไปกินแค่นั้น เพราะงั้นเรื่องแค่นี้อยากให้เธอต้องมายุ่งยากด้วย
“อย่ามามองจูนแบบนี้นะคะ เรื่องนี้จูนไม่ผิดถ้าพี่หมอกอยากไปก็ต้องกลับเองได้หรือเปล่า”
“พี่ก็แค่อยากให้เราไปรับพี่แค่นั้น มันยากมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ค่ะมันยากมากสำหรับจูนเพราะจูนจะพักผ่อน เข้าใจนะคะ”
“...”
ผมแม่งพูดอะไรไม่ออกเลย เพราะการที่เธอไม่สนใจผมตอนแรกก็คิดว่าเป็นเรื่องที่ดี
แต่พอเห็นว่าเธอแม่งเมินผมแทบทุกเรื่อง มันเลยทำให้ผมคิดว่าเราคงไม่ใช่แฟนกันแล้วล่ะน่าจะเป็นอย่างอื่นมากกว่า
เพราะแฟนกันคงไม่ละเลยกันมากขนาดนี้ แล้วคิดว่าต่อไปผมคงจะไม่อยู่กับเธอแล้ว
ทุกครั้งที่ผมโดนแฟนใหม่ไม่สนใจมันก็ทำให้ผมนึกถึงไออุ่นขึ้นมา เพราะไม่ว่าผมจะทำอะไรหรือจะไปที่ไหนเธอก็จะถามผมด้วยความเป็นห่วงตลอด
แม้กระทั่งผมจะออกไปกินเหล้ากับเพื่อน เธอยังอาสาจะไปรับเลยไม่ว่าผมจะกินเสร็จตอนไหนเธอก็จะรอเพื่อที่จะไปรับผม
และมันก็มีอีกหลายเหตุการณ์ที่ทำให้ผมอยากกลับมาหาไออุ่น อยากกลับมาเพื่อขอโทษและทำทุกอย่างให้มันดีขึ้นมากกว่าเดิม
ถึงแม้ว่ามันจะผ่านมาแล้วสองปีก็ตาม ต่อให้ตอนนี้เธอจะไม่ต้องการผมและไม่อยากให้ผมเข้าไปยุ่งด้วยก็เหอะ
ผมคงทำให้เธอไม่ได้หรอกในเมื่อผมอยากให้เธอกลับมาเป็นของผมเหมือนเดิมไง
เรื่องที่ไออุ่นพักอยู่ที่นี่ผมเองก็ตามสืบเหมือนกันจนรู้ว่าเธอพักที่คอนโดไหน ห้องอะไร มีเรียนวันไหนบ้าง เวลาไหนบ้าง
ผมก็เลยย้ายหน่วยกิตมาเรียนที่คณะของเธอเพื่อที่เราจะได้เจอกันบ่อยขึ้น
รู้นะว่าการที่พาตัวเองไปให้เธอเจอหน้าบ่อยๆ อาจจะทำให้เธอรำคาญ แต่ผมก็อยากทำไง อยากเอาใจเธอหน่อย
ผมเดินออกมารับลมที่ระเบียงและเป็นจังหวะเดียวกับที่ไออุ่นเองก็เดินออกมาเหมือนกัน ทำให้เราสองคนมองสบตากันเข้าโดยบังเอิญ ผมยิ้มให้เธอทันทีแต่เธอกลับเมินหน้าไปทางอื่น
ไม่บอกก็รู้ว่าไม่อยากเห็นหน้าผมมากแค่ไหน และเกลียดขี้หน้าผมจนไม่อยากเห็นมันอีกแล้ว
แล้วไงวะ ในเมื่อผมเลือกที่จะเข้าหาเธอเองไม่ว่าเธอจะเมินผมยังไงผมก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอกลับมาให้ได้อยู่ดีนั่นแหละ ก็บอกไปแล้วไงว่าอะไรที่ผมอยากได้ผมก็ต้องได้
“พรุ่งนี้ไปเรียนพร้อมกันป่ะ?”
ผมชวนคุยแต่เธอเงียบไม่ยอมคุยกับผม เธอก็เป็นแบบนี้แหละเวลาที่ไม่พอใจอะไรก็จะชอบเงียบแล้วไม่ยอมพูดอะไร
นิสัยของเธอน่ะทำไมผมจะไม่รู้ เราคบกันมาสามปีเลยนะเพราะงั้นเรื่องของเธอแทบทุกเรื่องผมรู้หมดนั่นแหละ
“นี่อุ่นเราพูดจริงนะเราอยากเป็นเพื่อนกับเธออ่ะ”
“ขอโทษนะเราไม่ได้อยากเป็นอะไรกับนาย ต่อให้นายก้มกราบเราตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์หรอก”
พูดจบไออุ่นก็เดินเข้าไปในห้องทันที ผมยกยิ้มมุมปากที่เห็นว่าเธอเล่นตัวแบบนี้ ก็ดีเหมือนกันมันจะได้เร้าใจหน่อย
ถ้าเกิดว่าเธอยอมกลับมาหาผมเร็วๆ มันจะไปเร้าใจอะไรล่ะจริงมั้ย เพราะงั้นก็ต้องทำอะไรที่ได้มายากๆ น่ะดีแล้ว
แต่ถ้ายากเกินไปผมอาจจะไม่ใจดีกับเธอก็ได้นะ แต่คิดว่ายังไงไออุ่นก็ต้องเป็นของผมแค่คนเดียวเท่านั้น
[MOK : SAID END]
- ผู้เขียน
