DON'T FRIEND02:ตามตื๊อ
1726 คำ
DON'T FRIEND 02
******************************
“ไออุ่น”
ฉันกลับมาที่คอนโดที่ตัวเองเช่าอยู่ กำลังจะเปิดประตูเข้าไปในห้องแต่แล้วเสียงของหมอกก็ดังมาจากทางด้านหลังทำให้ฉันต้องหันไปมอง และปรากฏว่าเป็นเขาจริงๆ ด้วย
การที่เขามาอยู่ที่นี่ได้มันทำให้ฉันตกใจมากเลยนะเพราะไม่คิดว่าเขาจะรู้ว่าฉันพักอยู่ที่นี่ไง
อีกอย่างฉันเชื่อว่าเพื่อนฉันก็คงไม่ได้บอกเขาแน่ เพราะตอนที่เราเลิกกันเพื่อนฉันมันก็เป็นคนบอกให้ฉันบอกเลิกเขาเองไง
นิสัยเลวๆ แบบนั้นใครอยากจะคบต่อล่ะ หมอกเดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วยิ้มกว้างออกมาเหมือนเขาดีใจที่ได้เจอฉันที่นี่แบบนี้
นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะที่เขาคอยปรากฏตัวต่อหน้าฉันตลอดเวลาแบบนี้
ยิ่งไม่อยากเจอเขาก็ยิ่งทำให้เราได้เจอและได้อยู่ด้วยกัน ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าตอนนี้เขาพยายามตัวเองให้ฉันอย่างเต็มที่ทั้งที่ก็รู้ว่าฉันไม่ได้อยากได้ผัวเก่าอย่างเขาแล้ว
“บังเอิญจังเลยนะว่าเราก็พักอยู่ห้องข้างๆ เธอเลยว่ะไออุ่น”
“อะไรนะ?”
ฉันแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าหมอกจะพักห้องข้างๆ ฉัน ฉันเองก็พอจะรู้ว่าห้องข้างๆ คนเช่าคนก่อนย้ายออกไปแล้วแต่ก็ไม่คิดว่าคนที่จะมาอยู่ใหม่จะเป็นแฟนเก่าตัวเองไง
โลกกลมไปหรือเปล่า และที่สำคัญเลยก็คือเขารู้ได้ยังไงว่าฉันพักที่นี่และพักที่ห้องนี้ บางทีเขาก็น่ากลัวไปนะ
ตอนแรกฉันก็คิดว่าเราอาจจะไม่ได้เจอกันอีก หรือไม่ถ้าได้เจอก็คงจะไม่ได้คุยอะไรกันมาก
แต่พอเราได้มาพักห้องข้างๆ กันแบบนี้มันก็ทำให้ฉันไม่อยากจะอยู่ห้องนี้อีกแล้วและอยากจะย้ายออกไปอยู่ที่ใหม่ซะตอนนี้เลย ฉันไม่อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาอีกไง
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ถ้าไม่อยากอยู่ห้องข้างผัวเก่าจะคิดว่าเป็นเพื่อนใหม่ก็ได้นะ”
“เราไม่ตลกนะหมอก”
ฉันทำหน้าจริงจังขึ้นมาทันที เขาคิดว่าการที่ฉันพูดทั้งหมดมันคือการพูดเล่นเหรอ เขาคิดว่าการที่ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับเขามันเป็นการเล่นตัวเหรอ
ฉันจะบอกอะไรให้นะว่าที่ฉันพูดทั้งหมดน่ะมันคือความต้องการของฉันจริงๆ ฉันไม่อยากเจอหน้าเขาไม่อยากได้ยินเสียงเขา และไม่อยากให้เขาเข้ามาอยู่ในชีวิตด้วยซ้ำ
เราเลิกกันไปสองปีแล้วและเรื่องของเรามันก็ควรจะจบได้แล้ว มันไม่ควรมารื้อฟื้นอะไรแบบนี้เลยด้วยซ้ำ
เพื่อนของเขาก็มีเยอะแยะจะมาอะไรกับฉันมากมายล่ะ เขาเองก็น่าจะรู้นะว่าสิ่งที่ตัวเองทำเอาไว้กับฉันน่ะมันทำให้ฉันไม่อยากกลับไปหาเขา
มันไม่ใช่แค่เรื่องนอกใจหรอกนะแต่มันมีอีกหลายเรื่องเลยล่ะที่เขาทำเลวระยำกับฉันน่ะ
แล้วแบบนี้จะบอกว่าขอโทษแล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิม หรือถ้ากลับมาเป็นแฟนกันไม่ได้ก็ให้เราเป็นเพื่อนกัน
เขาฝันกลางวันอยู่หรือเปล่าและฉันก็เชื่อว่าไม่ว่าผู้หญิงคนไหนถ้าเจอเขาทำเหมือนที่ทำกับฉันก็คงไม่อยากกลับมารักหรือกลับมารู้จักกับเขาหรอก
ฉันบอกแล้วไงว่าเขามันเป็นคนที่ฉันควรจะอยู่ให้ห่างถ้าไม่อยากกลับไปเจ็บแบบเดิมอีก
“เราไม่รู้หรอกนะว่าทำไมนายถึงได้มาปรากฏตัวต่อหน้าเราแบบนี้ แต่เราไม่ได้ต้องการเจอนาย ไม่ได้ต้องการให้นายกลับเข้ามาในชีวิตเราอีกแล้ว เรื่องของเรามันควรจะจบตั้งแต่สองปีที่แล้วหรือเปล่า”
“แล้วถ้าเราบอกเธอว่าเราไม่อยากจบล่ะ?”
จู่ๆ หมอกก็ทำน้ำเสียงจริงจังขึ้นมาไม่ต่างจากใบหน้าของเขาตอนนี้ ฉันไม่รู้หรอกว่าเขาอยากจบหรือไม่อยากจบ
แต่ประเด็นคือฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกแล้ว ฉันอยากพอแล้วสำหรับผู้ชายที่ชื่อไอหมอก ต่อให้จะเป็นเพื่อนกันก็ตามฉันก็ไม่อยากเป็น ไม่อยากเป็นอะไรกับเขา เข้าใจมั้ย
แต่ดูเหมือนว่าคนตรงหน้าฉันจะไม่เข้าใจอะไรเลย ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรออกไปเขาก็เลือกที่จะเชื่อแต่ความคิดของตัวเองสินะ
“วันนั้นเรายังไม่ได้บอกเลิกเธอนะ แต่เธอเป็นคนคิดไปเองต่างหากว่าเราเลิกกัน”
“แต่มันผ่านมาสองปีแล้วนะ เราควรเริ่มต้นใหม่กันได้แล้วหรือเปล่า?”
“ก็ใช่ไง แต่ว่าเราอยากเริ่มต้นใหม่กับเธอ แค่เธอว่ะอุ่น”
“เหอะ ตลกแล้วอยากมาเริ่มต้นใหม่กับเรางั้นเหรอ ถ้านายอยากเริ่มต้นใหม่กับเราจริงๆ อ่ะนะนายกลับมาหาเราตั้งแต่วันแรกที่เราเลิกกันแล้วล่ะ คำพูดของนายฟังดูแล้วมันย้อนแย้งมากเลยนะ”
เขาคิดว่าคำพูดหวานๆ แค่นี้จะทำให้ฉันหวั่นไหวให้เขาง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ เมื่อก่อนก็อาจจะใช่นะ แต่ไม่ใช่กับตอนนี้ที่ฉันไม่ได้เขินหรือซึ้งอะไรกับคำพูดของเขาเลย
เวลาที่มองหน้าเขาภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่เขาทำให้ฉันเสียใจมันก็วนกลับเข้ามาในหัวฉันมากมาย ไม่มีภาพที่แสนดีของเขาเลย
ถ้าถามว่าตอนที่คบกับเขาเคยแสนดีบ้างหรือเปล่า ก็มีบ้าง แต่มันไม่มากเท่ากับความเลวระยำที่เขาทำเอาไว้กับฉันไง มันเลยทำให้ฉันนึกถึงแต่ความไม่ดีของเขาเต็มหัวไปหมด
นั่นแหละที่ทำให้ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับเขา และฉันก็คิดมาตลอดว่าแฟนเก่าจะมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นเขาหรือเป็นคนอื่นถ้าได้ขึ้นชื่อว่าแฟนเก่าก็กลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้ ตอนที่เราจะตกลงคบกันน่ะเราก็เป็นเพื่อนกันมาก่อนเหมือนกัน
และฉันก็ถามแล้วว่าแน่ใจใช่มั้ยที่จะคบกับฉัน เพราะถ้าคบกันแล้ววันหนึ่งต้องเลิกกันเราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้อีกนะ
เพราะเพื่อนก็คือเพื่อน แฟนเก่าก็คือแฟนเก่าไปแล้ว คำตอบของเขาก็คือเขาแน่ใจแล้วว่าจะคบกับฉัน
เพราะเขาจะไม่มีวันเลิกกับฉันแน่นอน แต่แล้วเราก็ต้องได้เลิกกันเพราะความไม่รู้จักพอขอเขา
แล้วแบบนี้จะมาเรียกร้องอะไรจากฉันอีก เอาตรงๆ เลยป่ะ ถ้าเกิดว่าเหตุการณ์วันนั้นมันเพิ่งผ่านมาเมื่อวานแล้วเขามาพูดประโยคเมื่อกี้กับฉันน่ะฉันก็อาจจะกลับไปหาเขาอีกครั้งก็ได้
แต่นี่มันผ่านมาสองปีเว้ยไม่ใช่สองวัน ความรู้สึกของฉันมีต่อเขามันก็ว่างเปล่าไปหมดแล้ว และถ้าจะให้ฉันกลับไปคบกับเขาต่อ ฉันคิดว่าตัวเองไปคบกับผู้ชายคนอื่นดีกว่า
“ก็รู้ว่ามันนานแล้วเราเลยคิดว่าเธออาจจะลืมมันไปแล้ว และอยากให้โอกาสเราได้กลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้งไง”
“ต่อให้เวลาจะผ่านไปสิบปีเราก็ลืมไม่ได้หรอกนะกับสิ่งที่นายทำกับเราอ่ะหมอก”
“...”
คนตรงหน้าเงียบไปเหมือนเขาเองก็คงจำความเลวของตัวเองได้ดีว่าทำอะไรเอาไว้ แล้วทำไมฉันถึงไม่อยากกลับไปหาเขา ฉันแค่เจ็บแล้วจำเท่านั้นเองที่จะไม่กลับไป
“อย่าเสียเวลากับเราเลย เพราะยังไงแล้วเราก็เป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอก”
“งั้นถ้าไม่เป็นเพื่อนกันเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย?”
“พูดออกมาได้ยังไงว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย แล้วนายคิดว่าคำตอบเราจะเป็นแบบไหนล่ะ”
สิ่งที่ฉันพูดและสิ่งที่ฉันแสดงออกมามันก็น่าจะชัดเจนแล้วนะว่าฉันรู้สึกยังไงกับเขา
อย่างที่ฉันบอกนั่นแหละว่าต่อให้เขาก้มกราบฉันตอนนี้มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันใจอ่อนยอมกลับไปคบกับเขาหรอก
เรื่องของเรามันมาไกลมากแล้ว เขาเองก็ควรจะลืมฉันนะและจำฉันเอาไว้ว่าเป็นแค่แฟนเก่าเท่านั้นไม่ใช่คนใหม่ที่เขาอยากเดินเข้ามาจีบ
ฉันมองหน้าหมอกที่มองหน้าฉันกลับมา สายตาที่เขามองฉันเหมือนว่าเขาไม่อยากจะอยู่ห่างจากฉันเหมือนตอนนั้นอีกแล้ว
มันสายไปแล้วล่ะ มันสายไปหมดทุกอย่างเลยด้วย รู้มั้ยว่าวันที่ฉันบอกเลิกเขาฉันเองก็คาดหวังลึกๆ นะว่าเขาอาจจะติดต่อฉันกลับมา อาจจะมาง้อฉันเหมือนที่เขาเคยทำ
แต่เปล่าเลย เขาหายไปเลยเหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แล้วตอนนี้กลับมาบอกว่าอยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม มันน่าตลกมั้ยล่ะ
“เราพูดจริงๆ นะอุ่น เราอยากกลับมาหาเธอ เราไม่อยากให้เราสองคนต้องห่างกันอีกแล้ว”
“พอได้แล้ว เลิกพูดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้เหอะ”
“อะไรที่เป็นไปไม่ได้?”
หมอกเลิกคิ้วถามกลับมาทันทีก่อนที่มุมปากของเขาจะกระตุกยิ้มขึ้นมา ไม่บอกก็รู้เขากำลังคิดเรื่องไม่ดีอยู่
“เธอดูอย่างวันนี้ดิการที่เราได้มาอยู่ห้องข้างกันเธอคิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญเหรอ?”
“...”
“อะไรที่เราอยากได้ เราต้องได้”
“...”
“โดยเฉพาะเธอ ไออุ่นของหมอก”
- ผู้เขียน
