พสุไม่อยู่ในออฟฟิศจนเกือบจะสามโมงครึ่งเขาถึงได้กลับเข้ามาในออฟฟิศ “เป็นยังไงบ้างสาว ๆ พี่ซื้อผัดไทยกับขนมมาฝาก” วันนี้ทุกคนในสำนักงานออกไปช่วยงานของจังหวัดที่จัดขึ้นเกี่ยวกับเรื่องการส่งเสริมอาชีพในชุมชนที่งานกาชาด จึงจำเป็นต้องให้สองสาวมาช่วยคีย์ข้อมูล ซึ่งก็เป็นงานด่วนอีกเหมือนกัน เขาวางถุงพลาสติกที่ใส่กล่องโฟมข้างในมีผัดไทยสองห่อกำลังร้อน และขนมตรงที่โต๊ะอเนกประสงค์ที่ทุกคนชอบเอาอะไรมากินกันก็จะวางไว้ตรงนี้ “กินกันก่อนสิ กำลังร้อน ๆ เดี๋ยวมันเย็นแล้วจะไม่อร่อย” เขาบอกเด็กสาวทั้งคู่ สองสาวยกมือไหว้ขอบคุณเขา “หล่อแล้วยังใจดีอีก” แมวก็พูดเล่นตามนิสัย รีบยกตัวทิ้งงานออกมาหาของกินทันที “พี่เกนรู้ได้ยังไงคะ ว่าเราสองคนยังไม่ได้กินอะไร” แมวถามพสุ “อ้าว... ทำไมไม่ไปหาอะไรกิน ปล่อยให้ตัวเองหิวกันได้ยังไง ระวังนะจะเป็นโรคกระเพาะ” เขายกมือขยี้หัวแมวอย่างเอ็นดู มณีรินมองกิริยาที่สนิทสนมของค